بلغارستان بزرگ کهن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بلغارستان بزرگ کهن
بلغارستان بزرگ کهن;
۶۳۲–۶۶۸
	امپراتوری کهن بلغارستان
پایتخت	فاناگوریا; (۶۳۲–۶۶۵)
زبان(های) رایج	بلغاری
دین(ها)	تنگری‌باوری; مسیحیت
نام(های) اهلیت	بلغاری
حکومت	سلطنت مطلقه
خان
• ۶۳۲–۶۶۵	کوبرات
• ۶۶۵–۶۶۸	باتبایان
دوره تاریخی	قرون وسطی
• کوبرات تاج و تخت را به ارث می‌برد.	۶۳۲
• باتبایان تاج و تخت را به ارث می‌برد	۶۶۵
• بلغارستان بزرگ قدیم توسط خزرها فتح شد.	۶۶۸
پیشین	پسین
	اونوغور
	کازاریق
	خاقانات آوار
امپراتوری نخست بلغارستان
بلغارهای ولگا
خاقانات خزر
امروز بخشی از	روسیه; اوکراین

بلغارستان بزرگ قدیم یا بلغارستان بزرگ (زبان یونانی میانه: Παλαιά Μεγάλη Βουλγαρία, Palaiá Megálē Voulgaría), همچنین اغلب با نام‌های لاتین Magna Bulgaria شناخته می‌شود ^[۵] و Patria Onoguria ("سرزمین اونوغورها")، یک امپراتوری عشایری قرن هفتم بود که توسط اونوغور-بلغارها در غرب استپ پونتیک-کاسپین (جنوب امروزی اوکراین) و جنوب‌غربی روسیه شکل گرفت).^[۶] بلغارستان بزرگ در اصل بین مرکز دنیستر و پایین ولگا بود.

پایتخت اصلی آن فاناگوریا، در شبه‌جزیره تامان بین دریاهای سیاه و آزوف بود.^[۷] در اواسط قرن هفتم، بلغارستان بزرگ به سمت غرب گسترش یافت و قلمرو آوار را دربر گرفت و در پولتاوا متمرکز شد. با این حال، در اواخر قرن هفتم، اتحاد آوار-اسلاوی در غرب، و خزرها در شرق، بلغارها را شکست دادند و بلغارستان بزرگ از هم پاشید. کشورهای جانشین امپراتوری نخست بلغارستان و بلغارستان ولگا هستند.

منابع[ویرایش]

↑ Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250, Florin Curta, Cambridge University Press, 2006, شابک ‎۰۵۲۱۸۱۵۳۹۸, p. 78.
↑ John of Nikiû, Chronicle
↑ Golden 1992, p. 245.
↑ Golden 2011, p. 145.
↑ Fiedler 2008, p. 152.
↑ Leif Inge Ree Petersen (2013). Siege Warfare and Military Organization in the Successor States (400-800 AD. p. 112.
↑ Theophanes, Op. cit., p. 356-357

Charles, Robert H. (2007) [1916]. The Chronicle of John, Bishop of Nikiu: Translated from Zotenberg's Ethiopic Text. Merchantville, NJ: Evolution Publishing. ISBN 978-1-889758-87-9.
Ostrogorsky, George (1956). History of the Byzantine State. Oxford: Basil Blackwell.

[1] Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250, Florin Curta, Cambridge University Press, 2006, شابک ‎۰۵۲۱۸۱۵۳۹۸, p. 78.

[Chronicle-2] John of Nikiû, Chronicle

[FOOTNOTEGolden1992245-3] Golden 1992, p. 245.

[FOOTNOTEGolden2011145-4] Golden 2011, p. 145.

[FOOTNOTEFiedler2008152-5] Fiedler 2008, p. 152.

[6] Leif Inge Ree Petersen (2013). Siege Warfare and Military Organization in the Successor States (400-800 AD. p. 112.

[7] Theophanes, Op. cit., p. 356-357

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

ن ب و قرون وسطی اروپا
قرون وسطای آغازین	دوره مهاجرت‌ها زوال امپراتوری روم باختری دوران باستان متأخر زوال دین هلنیستی مسیحیت گسترش اسلام امپراتوری نخست بلغارستان امپراتوری فرانک پادشاهی کرواسی (۹۲۵–۱۱۰۲) انگلستان در عهد آنگلوساکسون‌ها عصر وایکینگ‌ها امپراتوری کارولنژی زبان اسلاوی کلیسایی باستان سیویتاس شینقه (نام قدیم مجارستان) روس کیف شکوفایی امپراتوری روم شرقی
قرون وسطای میانه	امپراتوری مقدس روم دومین امپراتوری بلغارها پادشاهی متحد گرجستان پادشاهی لهستان (۱۰۲۵–۱۳۸۵) ارباب‌رعیتی جدایی شرق و غرب جدال خلع‌ید جنگ‌های صلیبی فلسفه مدرسی مدرنیته سیستم اشتراکی ارباب‌منشی دوره گرم قرون وسطی تهاجم مغول‌ها به اروپا
قرون وسطای متأخر	جنگ صدساله جنگ رزها جنگ‌های هوسی دوک‌نشین بورگوندی دودمان هابسبورگ دو دستگی غرب سقوط قسطنطنیه ظهور امپراتوری عثمانی مزدوران سوئیسی جوانمردی رنسانس انسانی دانشگاه‌ها بحران اواخر قرون وسطی عصر یخبندان کوچک
فرهنگ	معماری هنر قرون وسطی کلیسا و ایالات آشپزی آمارنگاری خانوارها ادبیات پزشکی موسیقی قرون وسطی فلسفه قرون وسطی شاعری تاریخ دانش برده‌داری فناوری جنگ
جستارهای وابسته	سال‌های تاریک ناتوانی در قرون وسطی فهرست موضوعات اصلی قرون وسطایی متممات قرون وسطی مطالعات قرون وسطی نئو-مدیوالیسم سال‌شمار قرون وسطی تاریخ جهانی در همان مقطع از زمان