رآکتور زاینده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

راکتور آزمایشی بریدری EBR-1 آمریکا در آیداهو در سال ۱۹۵۱

رآکتور زاینده یا رآکتور بریدر (به انگلیسی: Breeder Reactor) ، یکی از انواع رآکتور هسته‌ای صنعتی در نیروگاه‌های هسته‌ای در جهان است که از انرژی هسته‌ای استفاده می‌کند.

این رآکتورها غالباً به منظور پاسخ یه کمبود اورانیوم-۲۳۵ طراحی شده‌اند، و سوختشان به‌جای اورانیوم-۲۳۵، ایزوتوپ اورانیوم-۲۳۸ یا توریوم است. سیستمهای بریدری از نظر تئوری قابلیت تأمین انرژی دنیا را تا هزاران سال دارند.[۱]

کشورهای اروپایی و ژاپن (که با کمبود سوخت اورانیوم-۲۳۵ مواجه‌اند) از این روش استقبال بزرگی کرده‌اند.

اقسام

[ویرایش]

تاکنون چهار نوع رآکتور بریدری ابداع شده است.[۲]:

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Introduction to Nuclear Engineering. J.R. Lamarsh, et al. 3ed. 2001. pp.168
  2. Introduction to Nuclear Engineering. J.R. Lamarsh, et al. 3ed. 2001. pp.169