سوخت هسته‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سوخت هسته‌ای به موادی گفته می‌شود که می‌توان از آن‌ها برای تولید انرژی هسته‌ای استفاده کرد. تاکنون رایج‌ترین سوخت هسته‌ای، مواد شکافت‌پذیر مانند اورانیوم و پلوتونیوم بوده‌اند که از چرخه سوخت هسته‌ای بدست می‌آیند. برخی مواد مانند دوتریوم و تریتیوم و هلیوم۳ که در فرایند همجوشی هسته‌ای بکار می‌روند نیز به عنوان سوخت هسته‌ای در نظر گرفته شده‌اند.

تولید سوخت هسته ای

[ویرایش]

برای تولید سوخت هسته‌ای اورانیوم غنی شده به یک کارخانه تولید سوخت منتقل شده و در آنجا به پودر اورانیوم دی‌اکسید تبدیل می شود. در مرحله بعد این پودر فشرده می‌شود تا گلوله‌های سوخت کوچکی ایجاد شود و برای تولید ماده سرامیکی سخت گرم می‌شود.

سوخت هسته‌ای برای اولین بار در سال ۱۹۰۴ توسط جیمز چدویک به وجود آمد و رفته رفته جای سوخت‌های تجدید پذیر را در سرتاسر دنیا گرفت.

نگارخانه

[ویرایش]