طلاق (سوره) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سوره طلاق سوره ۶۵ از قرآن است و در مدینه نازل شده و دارای ۱۲ آیه‌ میباشد.[۱]

سورهٔ ۶۵ قرآن
طلاق
دسته‌بندیمدنی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۹۹
جزء۲۸
شمار آیه‌ها۱۲
شمار واژه‌ها۲۸۷
شمار حرف‌ها۱۲۷۳
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
تغابن
تحریم

سوره طلاق بر اساس روایات معتبر ترتیب نزول نود و نهمین سوره نازل شده از آسمان وحی است. این سوره در سال هفتم هجرت در مدینه نازل شده‌است. پیش از آن سوره انسان و بعد از آن سوره بینه نازل شده‌است.

با استقرار حکومت اسلامی در مدینه به تدریج احکام و مقررات دینی تشریع شد تا فرهنگ و آداب و رسوم مسلمانان را که هنوز تحت تأثیر قوانین و فرهنگ جاهلیت بود تغییر دهد. حقوق زنان و به خصوص قوانین طلاق یکی از چالش برانگیزترین مسایل اجتماعی مسلمانان بود که بیشتر احکام آن در سوره بقره آیات ۲۴۲ ـ ۲۲۶ قبلاً بیان شده بود.

از آنجا که تغییر فرهنگ مردم در روابط خانوادگی و مسائل زناشویی از مشکل‌ترین مراحل تغییر فرهنگ عمومی است، در این سوره ضمن تکرار و یاد آوری مجدد احکام مذکور و افزودن چند قانون جدید، به مؤمنان گوشزد می‌کند که هنگام طلاق همسران خود کینه‌ها و آداب و رسوم جاهلی را فراموش کنید و ضمن رعایت تقوا تنها به آنچه خدا در این زمینه دستور داده‌است عمل کنید. این سوره از دو گفتار تشکیل شده‌است. گفتار اول: اهمیت رعایت تقوا و عمل به فرمان‌های خدا دربارهٔ زنان مطلقه(ایات ۱-۷) گفتار دوم: ضرورت عمل به فرمان‌های خدا و رعایت احکام دینی (آیات ۸-۱۲)[۲]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  1. دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱:‎ ۲۹۸۵.
  2. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴:‎ ۲۱۷.