French
DeutschNoordse combinatie
| Noordse combinatie | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Een Russische munt uit 2010 waarop de noordse combinatie is afgebeeld | ||||
| Algemene gegevens | ||||
| Type | individueel | |||
| Olympisch | 1924- | |||
| ||||
De noordse combinatie is een vorm van skisport waarbij de twee onderdelen van het noords skiën, schansspringen en langlaufen, gecombineerd worden. De sport heeft haar oorsprong in Noorwegen, en staat sinds 1924 op het programma van de Olympische Winterspelen. Het is de enige sport waarbij enkel mannen mogen deelnemen bij de Olympische Winterspelen. Sinds 1925 zijn er ook wereldkampioenschappen voor de mannen in deze discipline, als onderdeel van de Wereldkampioenschappen noords skiën die tegenwoordig om de twee jaar worden gehouden in de oneven jaren. Er is ook een jaarlijkse wereldbeker noordse combinatie, die de beste atleet over een geheel seizoen bekroont. In de noordse combinatie zijn er competities voor vrouwen en mannen. In het seizoen 2020/2021 werd de eerste wereldbeker voor de vrouwen georganiseerd waarmee hun aanvraag tot Olympische wintersport versterkt werd.
Wedstrijdformules[bewerken | brontekst bewerken]
Behalve bij de massastart, is de volgorde van een wedstrijd: eerst schansspringen, en dan langlaufen. Het langlaufen gebeurt steeds in de vrije stijl. Bij de massastart is de volgorde andersom, eerst langlaufen en daarna schansspringen.
Individuele wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]
Originele vorm[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de individuele Gundersen-wedstrijd in zijn originele vorm moeten de deelnemers eerst twee sprongen maken van de kleine (90 meter) of grote (120 meter) schans (op wereld- en Olympische kampioenschappen springt men van de kleine schans). De punten van beide sprongen worden samengeteld. Na het springen worden de puntenverschillen t.o.v. de beste springer omgerekend in een aantal seconden, volgens de "Gundersen"-methode: 15 punten = 1 minuut achterstand, oftewel 1 punt = 4 seconden. Het tweede deel van de combinatie is een langlaufwedstrijd over 15 km, waarbij de beste springer als eerste start en de volgende atleten telkens met hun omgerekende achterstand. De loopproef is dus een achtervolging; wie het eerst over de eindstreep komt, is meteen de winnaar van de combinatieproef.
Vanaf het seizoen 2008/2009[bewerken | brontekst bewerken]
Vanaf het seizoen 2008/2009 voerde de FIS heel wat wijzigingen door bij de wedstrijden in de noordse combinatie. De wedstrijd individuele Gundersen verdween in zijn originele vorm van de kalender. In plaats daarvan bestaan de Gundersen-wedstrijden nog uit 1 sprong (van de kleine of grote schans) gevolgd door een langlaufwedstrijd over 10 kilometer. Bij de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2009 worden twee Gundersen-wedstrijden gehouden, één op de grote schans en één op de kleine schans.
Sprint[bewerken | brontekst bewerken]
De sprint is een verkorte versie van de individuele proef, en bestaat uit slechts één sprong (op wereld- en Olympische kampioenschappen springt men van de grote schans), gevolgd door een langlaufwedstrijd over 7,5 km. Ook hier geldt weer, dat de leider na het springen als eerste start bij het langlaufen en zijn puntenvoorsprong omgerekend wordt in een aantal seconden voorsprong volgens de Gundersen-methode. Degene die het eerst finisht, is kampioen.
Wedstrijd per ploeg[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de teamwedstrijd maken vier deelnemers per (landen)ploeg elk twee sprongen van de kleine of grote schans. De scores van de acht sprongen worden opgeteld en de ploeg die het klassement aanvoert, gaat tijdens de langlaufestafette (4x5 km) met een omgerekende voorsprong als eerste van start. De omrekening is hier: 40 punten = 1 minuut achterstand. Een teamwedstrijd kan ook met drie deelnemers per ploeg; dan is de omrekening 45 punten = 1 minuut achterstand.
Massastart[bewerken | brontekst bewerken]
Dit is een recente variant waarbij er eerst een langlaufwedstrijd over 10 km wordt gelopen met massastart, dat wil zeggen alle deelnemers vertrekken tegelijk. De winnaar van deze proef krijgt 120 punten; de anderen krijgen puntenaftrek naargelang hun achterstand (1 minuut = 15 punten). Nadien wordt er tweemaal gesprongen van de schans, waarbij enkel de afstand telt (er worden geen punten gegeven door juryleden; wel worden er punten afgetrokken als iemand valt of geen telemarklanding uitvoert). De winnaar is hij die de meeste punten heeft na de twee proeven. De massastart is nog geen Olympische discipline.
· 
· 
