Żurawica (województwo podkarpackie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żurawica
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Żurawica

Wysokość

210–243 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

4843[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-710[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0613903[4]

Położenie na mapie gminy Żurawica
Mapa konturowa gminy Żurawica, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Żurawica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Żurawica”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Żurawica”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Żurawica”
Ziemia49°49′24″N 22°47′20″E/49,823333 22,788889[1]
Strona internetowa

Żurawicawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Żurawica[5][4], od południa granicząca bezpośrednio z Przemyślem.

Miejscowość liczy 4843 mieszkańców[2]. Leży nad potokiem Żurawianka (lewym dopływem Sanu). Powstała w XIV w. Tutaj według tradycji po bitwie pod Grunwaldem osadzono jeńców krzyżackich.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.

Dane ogólne[edytuj | edytuj kod]

Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Stanisława Karola Antoniego Fredry, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[6].

W połowie XIX w. Austriacy zbudowali tu koszary, najpierw drewniane, później murowane. Stacjonował w nich 28 Pułk Armat Polowych[7].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim. Do 1939 r. we wsi stacjonował 2 Batalion Pancerny[8].

W latach 1945–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 7 Polaków[9].

W miejscowości znajduje się jednostka wojskowa (1 Batalion Czołgów im. płk. Józefa Koczwary) wraz z warsztatami technicznymi oraz Podkarpacki Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. Eugeniusza Brzezickiego, utworzony w dawnych koszarach[10]. Żurawica położona jest przy międzynarodowej magistrali kolejowej (linia nr 91) prowadzącej z Krakowa do Medyki i dalej na Ukrainę. Posiada stację kolejową Żurawica Rozrządowa, stanowiąca znacznej wielkości punkt przeładunkowy oraz przystanek kolejowy Żurawica. Przy stacji znajduje się lokomotywownia stanowiąca jednostkę Zakładu Taboru w Żurawicy. Stacjonują w niej głównie lokomotywy SM48.

Żurawica jest siedzibą rzymskokatolickiego dekanatu, a także dwu parafii. Starsza parafia, erygowana w 1406, jest pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP z zabytkowym kościołem zbudowanym roku 1889. Druga erygowana w 1992 nosi wezwanie św. Andrzeja Boboli. W miejscowości są pozostałości dworku drewnianego wraz z budynkami gospodarczymi oraz zespół pałacowo-dworski: drewniany dwór i resztki parku krajobrazowego (XIX w.), a także ruiny cerkwi unickiej z 1878 (zachowana tylko dzwonnica i murek z ogrodzenia, na dzwonnicy widoczna data budowy 1931)[11].

W Żurawicy ma siedzibę PKP Cargo Terminale.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Żurawica[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0613576 Baraki przysiółek
0613932 Bażantarnia przysiółek
0613949 Parcelacja przysiółek
0613910 Zagumnienki Polskie część wsi
0613926 Zagumnienki Ruskie część wsi

Sport[edytuj | edytuj kod]

W Żurawicy działa klub sportowy Żurawianka Żurawica, który obecnie posiada tylko sekcję piłkarską, która w sezonie 2018/2019 gra w przemyskiej klasie A[12]. W swojej historii klub posiadał też sekcje lekkoatletyczną, tenisa stołowego i zapaśniczą, w których odnosił znaczące sukcesy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 164212
  2. a b Raport o stanie gminy za rok 2022. Stan ludności 31.12.2022 str. 7 [dostęp 2024-01-12].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1628 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku: (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 183.
  7. Historia batalionu [online], 1bcz.wp.mil.pl [dostęp 2023-10-04].
  8. Zespól koszarowy Żurawica – Wschód – Twierdza Przemyśl [online], twierdzaprzemysl.org [dostęp 2023-10-04].
  9. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 731, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  10. Historia – Wojewódzki Podkarpacki Szpital Psychiatryczny im. prof. Eugeniusza Brzezickiego w Żurawicy [online] [dostęp 2023-10-04] (pol.).
  11. Dmytro Blazhejovskyj: HISTORICAL SHEMATISM OF THE EPARCHY OF PEREMYSHL.
  12. Strona 90-minut.pl.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]