49. Turniej Czterech Skoczni – Wikipedia, wolna encyklopedia

49. Turniej Czterech Skoczni

49. Vierschanzentournee

1999/2000 2001/2002
Dyscyplina	Skoki narciarskie
Organizator	Niemcy  Austria
Szczegóły turnieju
Pierwsze zawody	28 grudnia 2000 Oberstdorf
Zamknięcie (finał)	6 stycznia 2001 Bischofshofen
Liczba zawodników	106 z 20 krajów
I miejsce	Adam Małysz  Polska
II miejsce	Janne Ahonen  Finlandia
III miejsce	Martin Schmitt  Niemcy

49. Turniej Czterech Skoczni (niem. 49. Vierschanzentournee) – edycja Turnieju Czterech Skoczni, przeprowadzona w sezonie 2000/2001 na skoczniach w Niemczech i Austrii, w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Początek turnieju nastąpił 28 grudnia 2000, podczas serii kwalifikacyjnej do konkursu na skoczni w Oberstdorfie, który odbył się dzień później. Następnie, 1 stycznia 2001 rozegrano konkurs w Garmisch-Partenkirchen, a 4 stycznia w Innsbrucku. Ostatni konkurs został rozegrany 6 stycznia na obiekcie w Bischofshofen.

Pierwszy konkurs wygrał ówczesny lider klasyfikacji Pucharu Świata, Martin Schmitt, w drugich zawodach zwyciężył Noriaki Kasai, a ostatnie dwa konkursy wygrał Adam Małysz, który jednocześnie odniósł triumf w klasyfikacji łącznej Turnieju Czterech Skoczni. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanął Janne Ahonen, a na trzecim - Martin Schmitt.

Zwycięzca edycji, Adam Małysz, jako pierwszy skoczek w historii przekroczył 1000 punktów w klasyfikacji łącznej turnieju oraz, również po raz pierwszy, uzyskał przewagę ponad 100 punktów nad drugim sklasyfikowanym zawodnikiem.

W cyklu wystartowało łącznie 106 zawodników z 20 narodowych reprezentacji, natomiast 79 spośród nich awansowało do konkursów głównych i zdobyło punkty do klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni.

Przed Turniejem Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Organizacja[edytuj | edytuj kod]

Turniej został przeprowadzony przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS). Za organizację kolejnych konkursów odpowiadały poszczególne, miejscowe kluby narciarskie. Organizatorem pierwszego konkursu był klub SC Oberstdorf^[1], drugiego - SC Partenkirchen^[2], trzeciego - Verein Bergisel^[3], a czwartego - SC Bischofshofen^[4].

Na dwa tygodnie przed rozpoczęciem 49. edycji Turnieju Czterech Skoczni, pojawiły się informacje o tym, że turniej może zostać odwołany z powodu niesprzyjających warunków atmosferycznych, czyli zbyt wysokich temperatur i braku śniegu^[5]. Ostatecznie jednak, 21 grudnia organizatorzy ogłosili, że warunki pogodowe są sprzyjające do przeprowadzenia zawodów i Turniej Czterech Skoczni zostanie rozegrany^[6].

Sponsor i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Fundatorem nagród w 49. Turnieju Czterech Skoczni była niemiecka firma, Siemens Mobile. Sponsor zapewnił nagrody dla najlepszych zawodników turnieju. Zwycięzca klasyfikacji generalnej otrzymał samochód Audi A4 Quattro o wartości 50 000 marek niemieckich. Nagrody za miejsca w konkursach Turnieju Czterech Skoczni przyznawane były wszystkim zawodnikom, którzy zajęli pozycję w pierwszej szóstce. Za zwycięstwo w pojedynczym konkursie TCS skoczek otrzymywał 40 000 marek, za drugie miejsce w zawodach nagroda wynosiła 25 000 marek, za trzecie - 15 000 marek, za czwarte - 10 000 marek, za piąte - 6 000 marek, a za szóste - 4 000 marek. Dodatkowo, zwycięzca całego turnieju otrzymał nagrodę przyznaną przez Międzynarodową Federację Narciarską w kwocie 90 000 franków szwajcarskich^[7].

Tło zawodów[edytuj | edytuj kod]

Spośród zawodników startujących w 49. Turnieju Czterech Skoczni, pięciu miało na koncie przynajmniej jedno zwycięstwo w klasyfikacji łącznej tego cyklu w poprzednich sezonach. Dwukrotnie Turniej Czterech Skoczni wygrywał Andreas Goldberger (w 1993 i 1995 roku), a po jednym zwycięstwie odnieśli: Toni Nieminen (1992), Kazuyoshi Funaki (1998), Janne Ahonen (1999) i Andreas Widhölzl (2000)^[8].

Przed pierwszym konkursem Turnieju Czterech Skoczni odbyły się cztery konkursy Pucharu Świata – trzy indywidualne i jeden drużynowy. Wszystkie zawody rozegrane były na skoczni w Kuopio. Dwukrotnie w konkursach indywidualnych zwyciężał Martin Schmitt, a raz Matti Hautamäki. Na podium konkursów stawali także: Sven Hannawald, Noriaki Kasai, Janne Ahonen, Andreas Widhölzl, Michael Uhrmann i Ville Kantee^[9][10][11]. W konkursie drużynowym wygrała natomiast reprezentacja Norwegii, która wyprzedziła ekipy Austrii i Finlandii^[12].

Klasyfikacja Pucharu Świata przed rozpoczęciem turnieju[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie i grudniu 2000 organizatorzy konkursów Pucharu Świata narzekali na problemy związane z panującymi warunkami atmosferycznymi, czyli przede wszystkim brakiem śniegu. Jedynymi skoczniami w Europie, na których możliwe były skoki na śniegu, były obiekty w Finlandii oraz w Sankt Moritz^[5]. Dlatego też odwołane zostały zawody PŚ w Lillehammer i zamiast tego rozegrano je w Kuopio^[13].

Poniższa tabela przedstawia zawodników sklasyfikowanych w Pucharze Świata przed rozpoczęciem 49. Turnieju Czterech Skoczni, czyli po przeprowadzeniu trzech konkursów indywidualnych w Kuopio^[14].

Klasyfikacja Pucharu Świata przed TCS
Miejsce	Zawodnik	Państwo	Punkty
1.	Schmitt, MartinMartin Schmitt	Niemcy	245
2.	Hautamäki, MattiMatti Hautamäki	Finlandia	186
3.	Ahonen, JanneJanne Ahonen	Finlandia	144
4.	Hannawald, SvenSven Hannawald	Niemcy	130
5.	Radelj, JureJure Radelj	Słowenia	98
6.	Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl	Austria	94
7.	Kasai, NoriakiNoriaki Kasai	Japonia	93
7.	Kantee, VilleVille Kantee	Finlandia	93
9.	Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl	Austria	84
10.	Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen	Norwegia	74
11.	Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann	Niemcy	66
12.	Jussilainen, RistoRisto Jussilainen	Finlandia	52
13.	Löffler, FrankFrank Löffler	Niemcy	49
14.	Höllwarth, MartinMartin Höllwarth	Austria	44
14.	Cecon, RobertoRoberto Cecon	Włochy	44
14.	Koch, MartinMartin Koch	Austria	44
17.	Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew	Rosja	42
18.	Soininen, JaniJani Soininen	Finlandia	40
18.	Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström	Finlandia	40
18.	Nieminen, ToniToni Nieminen	Finlandia	40
18.	Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy	Norwegia	40
22.	Horngacher, StefanStefan Horngacher	Austria	33
23.	Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs	Szwecja	31
24.	Hautamäki, JussiJussi Hautamäki	Finlandia	30
26.	Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka	Japonia	29
26.	Małysz, AdamAdam Małysz	Polska	29
28.	Goldberger, AndreasAndreas Goldberger	Austria	24
29.	Harada, MasahikoMasahiko Harada	Japonia	23
30.	Fras, DamjanDamjan Fras	Słowenia	20
31.	Skupień, WojciechWojciech Skupień	Polska	16
31.	Huuskonen, LassiLassi Huuskonen	Finlandia	16
33.	Magne Dønnem, OlavOlav Magne Dønnem	Norwegia	15
33.	Solem, MortenMorten Solem	Norwegia	15
33.	Ottesen, LasseLasse Ottesen	Norwegia	15
36.	Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle	Niemcy	14
37.	Munters, JohanJohan Munters	Szwecja	13
38.	Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki	Japonia	12
39.	Fukita, YukitakaYukitaka Fukita	Japonia	10
39.	Hakola, LauriLauri Hakola	Finlandia	10
41.	Kobielew, WalerijWalerij Kobielew	Rosja	9
42.	Duffner, ChristofChristof Duffner	Niemcy	8
43.	Dessum, NicolasNicolas Dessum	Francja	6
44.	Küttel, AndreasAndreas Küttel	Szwajcaria	3
45.	Salminen, PekkaPekka Salminen	Finlandia	2
45.	Audenrieth, RolandRoland Audenrieth	Niemcy	2
47.	Fatkullin, IldarIldar Fatkullin	Rosja	1

Zasady[edytuj | edytuj kod]

Nieprzerwanie od sezonu 1996/1997 Turniej Czterech Skoczni rozgrywany jest systemem KO. Zawodnicy, na podstawie miejsc uzyskanych w kwalifikacjach byli dobierani w pary, w taki sposób, że zwycięzca kwalifikacji startował z zawodnikiem, który zajął 50. miejsce, drugi zawodnik kwalifikacji z 49. zawodnikiem i tak dalej, aż do pary, w której znaleźli się zawodnicy z miejsc 26. i 25. Podczas konkursu, zawodnik, który uzyskał lepszą notę od rywala, bezpośrednio awansował do serii finałowej. Spośród przegranych, wyłonionych zostało pięciu tzw. lucky losers, którzy mimo przegranego pojedynku awansowali do drugiej serii dzięki wysokiej nocie punktowej^[15].

Piętnastu najlepszych zawodników Pucharu Świata miało zapewniony udział w konkursie głównym, w wyniku czego nie mieli oni obowiązku startować w serii kwalifikacyjnej. W przypadku rezygnacji zawodnika ze startu w kwalifikacjach bądź w przypadku zajęcia przez niego miejsca poza pierwszą pięćdziesiątką, został on sklasyfikowany na ostatnim miejscu dającym kwalifikację (50.)^[16].

Trzydziestu zawodników, którzy awansowali do serii finałowej, zdobyło punkty do klasyfikacji Pucharu Świata według identycznych zasad jak w pozostałych konkursach tej rangi. Wszyscy zawodnicy, którzy wystartowali w konkursie głównym, otrzymali także punkty do klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni. Do klasyfikacji tej zaliczane były noty punktowe zdobyte przez zawodników podczas konkursów^[17].

Skoki oceniane były w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik otrzymywał 60 punktów, a za każdy dodatkowy metr uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu. Ponadto, styl skoku i lądowania podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwie skrajne noty (najwyższa i najniższa) nie wliczane były do noty zawodnika^[18].

Skocznie[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjnie, konkursy Turnieju Czterech Skoczni rozegrane zostały na dwóch obiektach w Niemczech, tj. w Oberstdorfie i Garmisch-Partenkirchen oraz na dwóch w Austrii, tj. w Innsbrucku i Bischofshofen. Wszystkie cztery skocznie to obiekty duże – punkt konstrukcyjny skoczni w Bischofshofen usytuowany był na 120 metrze, punkty K obiektów w Niemczech - na 115 metrze, a obiektu w Innsbrucku - na 108 metrze.

	Nazwa skoczni	Miejscowość	Punkt K	Punkt jury	Rekord skoczni[a]
	Schattenbergschanze	Oberstdorf	K-115[19]	123,0 m[20]	125,0 m[21]	Kristian Brenden	29.12.1996
	Große Olympiaschanze	Garmisch-Partenkirchen	K-115[22]	121,0 m[23]	123,0 m[22]	Martin Schmitt	01.01.1999
	Bergisel	Innsbruck	K-108[24]	115,0 m[25]	120,0 m[26]	Dieter Thoma	04.01.1997
	Paul-Ausserleitner-Schanze	Bischofshofen	K-120[27]	132,0 m[28]	137,0 m[29]	Sven Hannawald	23.02.1999

Jury[edytuj | edytuj kod]

Głównym dyrektorem konkursów w ramach 49. Turnieju Czterech Skoczni był Walter Hofer, a jego asystentem - Miran Tepeš. Sędzią technicznym podczas niemieckich konkursów był Torgeir Nordby, a jego asystentem - Bill Erickson^[20][23]. W zawodach na skoczni Bergisel sędzią technicznym był Wolfgang Happle, a asystował mu Bogdan Norčič^[25], natomiast w ostatnim z konkursów funkcję sędziego technicznego sprawował Ueli Forrer, a jego pomocnikiem był Per Arne Gjerde^[28].

Dyrektorem zawodów w Oberstdorfie był Heini Ihle^[20], w Garmisch-Partenkirchen funkcję tę sprawował Toni Guggemoos^[23], w Innsbrucku - Alfons Schranz^[25], a w Bischofshofen – Peter Eberharth^[28].

Zestawienie sędziów oceniających styl w poszczególnych konkursach przedstawia poniższa tabela:

Sędzia	Kraj	Stanowisko na wieży sędziowskiej
		Oberstdorf[20]	Garmisch- Partenkirchen[23]	Innsbruck[25]	Bischofshofen[28]
Gert Aigmüller	Austria	-	-	-	D
Per Busk	Szwecja	C	C	A	E
Jacques Gaillard	Francja	A	B	C	B
Klaus-Dieter Götze	Niemcy	B	-	-	-
Toni Guggemoos	Niemcy	-	-	-	A
Hans-Jörg Hermann	Niemcy	-	E	-	-
Sepp Kleissl	Niemcy	-	-	B	-
Johann Machmayer	Austria	-	A	-	-
Fritz Polhammer	Austria	D	-	-	-
Josef Slavík	Czechy	E	D	D	C
Peter Stattmann	Austria	-	-	E	-

Podium klasyfikacji łącznej[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik	Oberstdorf			Garmisch-Partenkirchen			Innsbruck			Bischofshofen			Nota łączna	Strata
	Skok 1	Skok 2	Nota	Skok 1	Skok 2	Nota	Skok 1	Skok 2	Nota	Skok 1	Skok 2	Nota
Adam Małysz	116,5 m	132,5 m	257,7	117,0 m	129,5 m	254,2	111,5 m	118,5 m	259,2	127,0 m	134,0 m	274,8	1045,9	-
Janne Ahonen	111,0 m	119,0 m	233,5	121,5 m	117,0 m	250,8	104,0 m	103,0 m	214,3	118,5 m	124,5 m	242,9	941,5	104,4
Martin Schmitt	119,0 m	133,0 m	268,6	115,0 m	117,5 m	234,0	96,0 m	101,5 m	192,2	118,0 m	118,0 m	225,3	920,1	125,8

Oberstdorf[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy z konkursów, przeprowadzonych w ramach Turnieju Czterech Skoczni, odbył się na obiekcie dużym w Oberstdorfie. W pierwszej serii konkursowej dziesięciu zawodników skoczyło przynajmniej 115 metrów, czyli uzyskało odległość większą bądź równą punktowi konstrukcyjnemu skoczni Schattenbergschanze. Najdalej skoczył Martin Höllwarth, który lądując na 126 metrze poprawił o metr dotychczasowy rekord skoczni Kristiana Brendena^[30]. Drugą odległość serii uzyskał Sven Hannawald (121 m) i plasował się na drugim miejscu. Trzecie miejsce po pierwszej serii zajmował natomiast Masahiko Harada po skoku na 119,5 metra. Wśród tzw. lucky losers, którzy awansowali do serii finałowej mimo przegranego pojedynku, znaleźli się: Jani Soininen, Hideharu Miyahira, Christof Duffner, Jure Radelj i Ville Kantee^[19][31].

W serii finałowej wystartowało trzydziestu zawodników, spośród których czternastu osiągnęło lub przekroczyło punkt konstrukcyjny, natomiast siedmiu osiągnęło odległość powyżej 120 metrów. Pierwszym, który tego dokonał, był Stefan Horngacher, który uzyskał 127,5 metra i tym samym poprawił rekord skoczni Höllwartha o 1,5 metra. Rezultat ten został poprawiony przez szóstego zawodnika pierwszej serii, Adama Małysza. Reprezentant Polski skoczył 132,5 metra, co było najlepszym rezultatem osiągniętym do tej pory na skoczni w Oberstdorfie. Do końca konkursu Małysza wyprzedzili trzej zawodnicy: Noriaki Kasai po skoku na 128,5 metra, Masahiko Harada po skoku na 128 metrów oraz Martin Schmitt, który poprawił rekord Polaka o dodatkowe pół metra. Lider po pierwszej serii, Martin Höllwarth w serii finałowej uzyskał 114,5 metra, wskutek czego spadł z pierwszego na piętnaste miejsce. Zwycięzcą konkursu został zatem Schmitt, a na kolejnych stopniach podium stanęli Kasai i Harada^[19][30].

Zestawienie par KO w konkursie głównym[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik 1	vs	Zawodnik 2
Veli-Matti Lindström	vs	Frank Reichel
Michael Uhrmann	vs	Michael Möllinger
Stefan Pieper	vs	Risto Jussilainen
Olav Magne Dønnem	vs	Andreas Goldberger
Morten Ågheim	vs	Johan Munters
Jani Soininen	vs	Matti Hautamäki
Tommy Ingebrigtsen	vs	Andreas Widhölzl
Peter Žonta	vs	Nicolas Dessum
Marco Steinauer	vs	Wojciech Skupień
Andreas Küttel	vs	Primož Urh-Zupan
Stefan Kaiser	vs	Hideharu Miyahira
Lasse Ottesen	vs	Noriaki Kasai
Frank Löffler	vs	Damjan Fras
Dmitrij Wasiljew	vs	Roar Ljøkelsøy
Kazuhiro Nakamura	vs	Janne Ahonen
Wolfgang Loitzl	vs	Toni Nieminen
Jussi Hautamäki	vs	Sven Hannawald
Michal Doležal	vs	Martin Höllwarth
Christof Duffner	vs	Alexander Herr
Ronny Hornschuh	vs	Hansjörg Jäkle
Michael Neumayer	vs	Stefan Horngacher
Jure Radelj	vs	Morten Solem
Ville Kantee	vs	Martin Schmitt
Martin Koch	vs	Masahiko Harada
Roberto Cecon	vs	Adam Małysz

Wyniki zawodów (28-29.12.2000)[edytuj | edytuj kod]

W poniższej tabeli przedstawiono wyniki konkursu w Oberstdorfie oraz serii kwalifikacyjnej, która go poprzedzała. Zawodnicy zostali sklasyfikowani według miejsc zajętych w konkursie głównym.

M	Zawodnik	Państwo	Kwalifikacje[20]				Konkurs główny[19][32]
			Skok	Nota	Miejsce		Seria 1			Seria 2		Nota łączna
							Skok	Nota		Skok	Nota
1.	Schmitt, MartinMartin Schmitt	Niemcy	112,5	109,0	3.	pq	119,0	122,7	Q	133,0	145,9	268,6
2.	Kasai, NoriakiNoriaki Kasai	Japonia	107,0	98,1	14.	pq	116,5	120,7	Q	128,5	142,8	263,5
3.	Harada, MasahikoMasahiko Harada	Japonia	116,5	118,2	2.	Q	119,5	124,6	Q	128,0	134,9	259,5
4.	Małysz, AdamAdam Małysz	Polska	117,0	119,1	1.	Q	116,5	116,7	Q	132,5	141,0	257,7
5.	Hannawald, SvenSven Hannawald	Niemcy	109,0	101,7	7.	pq	121,0	125,8	Q	122,0	126,6	252,4
6.	Horngacher, StefanStefan Horngacher	Austria	113,0	104,9	5.	Q	115,5	114,4	Q	127,5	135,0	249,4
7.	Kaiser, StefanStefan Kaiser	Austria	100,0	84,0	36.	Q	115,0	115,0	Q	120,5	124,4	239,4
8.	Herr, AlexanderAlexander Herr	Niemcy	109,0	101,7	7.	Q	115,0	115,5	Q	116,5	118,2	233,7
9.	Ahonen, JanneJanne Ahonen	Finlandia	107,0	99,6	11.	pq	111,0	108,3	Q	119,0	125,2	233,5
10.	Duffner, ChristofChristof Duffner	Niemcy	99,0	80,2	44.	Q	115,5	113,9	LL	117,5	117,5	231,4
11.	Hautamäki, MattiMatti Hautamäki	Finlandia	104,5	93,1	20.	pq	112,5	110,0	Q	117,0	117,6	227,6
12.	Žonta, PeterPeter Žonta	Słowenia	100,5	84,9	33.	Q	111,0	106,8	Q	116,5	118,2	225,0
13.	Soininen, JaniJani Soininen	Finlandia	102,0	87,1	31.	Q	112,5	109,0	LL	115,0	115,5	224,5
14.	Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl	Austria	101,5	81,7	41.	pq	110,0	106,5	Q	115,5	117,9	224,4
15.	Höllwarth, MartinMartin Höllwarth	Austria	109,0	101,7	7.	pq	126,0	131,3	Q	114,5[b]	91,6	222,9
16.	Solem, MortenMorten Solem	Norwegia	110,5	105,4	4.	Q	111,5	108,2	Q	113,5	112,8	221,0
17.	Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan	Słowenia	107,0	97,1	16.	Q	113,0	109,4	Q	110,0	105,0	214,4
18.	Skupień, WojciechWojciech Skupień	Polska	107,0	96,1	17.	Q	114,0	111,2	Q	109,0	102,2	213,4
19.	Miyahira, HideharuHideharu Miyahira	Japonia	106,5	97,7	15.	Q	110,5	106,4	LL	111,0	106,8	213,2
20.	Goldberger, AndreasAndreas Goldberger	Austria	103,5	91,8	22.	Q	109,5	103,1	Q	110,0	104,5	207,6
21.	Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström	Finlandia	106,0	90,3	26.	Q	109,5	102,6	Q	109,5	102,6	205,2
22.	Kantee, VilleVille Kantee	Finlandia	97,0	72,1	57.	pq	110,5	104,9	LL	108,0	99,9	204,8
22.	Radelj, JureJure Radelj	Słowenia	97,0	73,1	56.	pq	111,0	105,8	LL	107,5	99,0	204,8
24.	Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew	Rosja	100,5	82,9	39.	Q	107,0	97,1	Q	112,0	107,1	204,2
25.	Löffler, FrankFrank Löffler	Niemcy	100,0	83,0	38.	pq	104,0	92,7	Q	112,0	109,1	201,8
26.	Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen	Norwegia	102,0	86,6	32.	pq	101,5	86,7	Q	113,0	110,4	197,1
27.	Jussilainen, RistoRisto Jussilainen	Finlandia	106,5	91,7	23.	pq	102,0	86,6	Q	112,5	109,5	196,1
28.	Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann	Niemcy	103,0	89,9	27.	pq	106,0	95,8	Q	107,0	97,1	192,9
29.	Ågheim, MortenMorten Ågheim	Norwegia	102,0	89,1	30.	Q	104,5	95,1	Q	103,5	93,3	188,4
30.	Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle	Niemcy	109,5	102,6	6.	Q	101,5	86,7	Q	105,0[33]	93,5	180,2
31.	Nieminen, ToniToni Nieminen	Finlandia	108,5	99,8	10.	Q	109,5	104,1	nq			104,1
32.	Hautamäki, JussiJussi Hautamäki	Finlandia	99,5	81,6	42.	Q	108,0	100,4	nq			100,4
33.	Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem	Norwegia	104,0	89,7	29.	Q	107,0	97,6	nq			97,6
34.	Koch, MartinMartin Koch	Austria	92,0	66,6	61.	pq	106,0	95,8	nq			95,8
34.	Dessum, NicolasNicolas Dessum	Francja	106,0	95,8	18.	Q	106,0	95,8	nq			95,8
36.	Küttel, AndreasAndreas Küttel	Szwajcaria	101,0	84,8	34.	Q	104,0	92,7	nq			92,7
37.	Munters, JohanJohan Munters	Szwecja	105,5	92,9	21.	Q	103,5	92,3	nq			92,3
38.	Doležal, MichalMichal Doležal	Czechy	99,5	80,6	43.	Q	104,0	90,7	nq			90,7
39.	Neumayer, MichaelMichael Neumayer	Niemcy	99,0	78,7	46.	Q	103,5	90,3	nq			90,3
40.	Ottesen, LasseLasse Ottesen	Norwegia	99,5	83,1	37.	Q	102,0	88,6	nq			88,6
40.	Fras, DamjanDamjan Fras	Słowenia	108,0	99,4	13.	Q	102,0	88,6	nq			88,6
42.	Reichel, FrankFrank Reichel	Niemcy	104,0	90,7	25.	Q	102,0	86,1	nq			86,1
43.	Cecon, RobertoRoberto Cecon	Włochy	84,0	49,2	74.	pq	101,0	85,3	nq			85,3
44.	Möllinger, MichaelMichael Möllinger	Niemcy	104,5	91,6	24.	Q	100,5	84,9	nq			84,9
45.	Nakamura, KazuhiroKazuhiro Nakamura	Japonia	99,0	82,2	40.	Q	99,5	81,6	nq			81,6
45.	Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy	Norwegia	107,5	99,5	12.	Q	99,5	81,6	nq			81,6
47.	Steinauer, MarcoMarco Steinauer	Szwajcaria	101,0	84,8	34.	Q	95,5	75,4	nq			75,4
48.	Pieper, StefanStefan Pieper	Niemcy	103,5	89,8	28.	Q	95,0	74,5	nq			74,5
49.	Hornschuh, RonnyRonny Hornschuh	Niemcy	98,5	79,8	45.	Q	84,0	46,2	nq			46,2
50.	Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl	Austria	104,5	93,6	19.	pq	83,0	44,9	nq			44,9
-	Freiholz, SylvainSylvain Freiholz	Szwajcaria	97,5	77,0	47.	nq						nq
-	Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger	Austria	96,5	76,2	48.	nq						nq
-	Stensrud, HenningHenning Stensrud	Norwegia	96,5	75,2	49.	nq						nq
-	Hlava, JakubJakub Hlava	Czechy	95,5	74,9	50.	nq						nq
-	Audenrieth, RolandRoland Audenrieth	Niemcy	95,5	74,9	50.	nq						nq
-	Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs	Szwecja	98,0	74,9	50.	nq						nq
-	Okabe, TakanobuTakanobu Okabe	Japonia	96,0	74,8	53.	nq						nq
-	Jiroutek, JakubJakub Jiroutek	Czechy	96,5	74,2	54.	nq						nq
-	Alborn, AlanAlan Alborn	Stany Zjednoczone	95,0	73,5	55.	nq						nq
-	Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka	Polska	95,0	72,0	58.	nq						nq
-	Heung-chul, ChoiChoi Heung-chul	Korea Południowa	96,0	70,8	59.	nq						nq
-	Mateja, RobertRobert Mateja	Polska	93,0	67,4	60.	nq						nq
-	Grillhösl, ChristophChristoph Grillhösl	Niemcy	95,5	66,4	62.	nq						nq
-	Hyun-ki, KimKim Hyun-ki	Korea Południowa	92,0	65,6	63.	nq						nq
-	Santiago, RémiRémi Santiago	Francja	92,5	65,5	64.	nq						nq
-	Gajduk, PawiełPawieł Gajduk	Kazachstan	92,5	65,0	65.	nq						nq
-	Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal	Francja	91,0	63,8	66.	nq						nq
-	Else, DirkDirk Else	Niemcy	89,0	59,7	67.	nq						nq
-	Störl, DennisDennis Störl	Niemcy	87,0	58,6	68.	nq						nq
-	Kobielew, WalerijWalerij Kobielew	Rosja	88,5	58,3	69.	nq						nq
-	de Groot, NielsNiels de Groot	Holandia	89,0	57,2	70.	nq						nq
-	Mesík, MartinMartin Mesík	Słowacja	87,0	53,6	71.	nq						nq
-	Filimonow, StanisławStanisław Filimonow	Kazachstan	84,5	53,1	72.	nq						nq
-	Kranjec, RobertRobert Kranjec	Słowenia	84,5	52,1	73.	nq						nq
-	Jones, ClintClint Jones	Stany Zjednoczone	82,0	48,6	75.	nq						nq
-	Czwykow, DmitrijDmitrij Czwykow	Kirgistan	85,5	48,4	76.	nq						nq
-	Biełow, AleksandrAleksandr Biełow	Rosja	82,0	47,1	77.	nq						nq
-	Yong-jik, ChoiChoi Yong-jik	Korea Południowa	84,0	46,2	78.	nq						nq
-	Fatkullin, IldarIldar Fatkullin	Rosja	79,0	40,2	79.	nq						nq
-	Jüris, JaanJaan Jüris	Estonia	79,5	37,6	80.	nq						nq
-	Späth, GeorgGeorg Späth	Niemcy	78,0	33,9	81.	nq						nq
-	Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki	Japonia	76,0	30,8	82.	nq						nq
-	Ritzerfeld, JörgJörg Ritzerfeld	Niemcy	58,0[b]	0,0	84.	nq						nq
-	Watase, YūtaYūta Watase	Japonia	DSQ			nq						nq

Legenda:

DNS – zawodnik nie wystartował;

DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;

pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;

Q – zawodnik zakwalifikował się;

LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;

nq – zawodnik nie zakwalifikował się.

Garmisch-Partenkirchen[edytuj | edytuj kod]

Drugimi zawodami rozegranymi w ramach Turnieju Czterech Skoczni był noworoczny konkurs w Garmisch-Partenkirchen. W pierwszej serii siedmiu zawodników wyrównało lub przekroczyło punkt konstrukcyjny skoczni Große Olympiaschanze, umiejscowiony na 115 metrze. Najdłuższy skok oddał reprezentant Rosji, Dmitrij Wasiljew (122,5 metra), jednak z powodu not sędziowskich po 18 punktów, przegrał z Janne Ahonenem, który lądował metr bliżej, ale uzyskał noty po 19,5 punktu^[34]. Drugie miejsce, ex aequo z Wasiljewem zajmował Noriaki Kasai, który skoczył 120 metrów. Poza tymi trzema zawodnikami, odległości powyżej 115 metrów osiągnęli również: Sven Hannawald (117 m), Toni Nieminen (117,5 m) oraz Adam Małysz (117 m), natomiast wynik równy 115 metrów uzyskał Martin Schmitt. W gronie pięciu skoczków, którzy awansowali do serii finałowej jako lucky losers znaleźli się: Nicolas Dessum, Roland Audenrieth, Veli-Matti Lindström, Toni Nieminen oraz Martin Schmitt^[35][36].

Spośród trzydziestu zawodników startujących w serii finałowej, jedenastu przekroczyło granicę punktu K, natomiast pięciu osiągnęło odległość powyżej 120 metrów. Jako pierwszy granicę 115 metrów przekroczył Wolfgang Loitzl, który dzięki skokowi na 118 metrów, awansował z 20. na 10. miejsce. Pierwszym skoczkiem, który pokonał odległość 120 metrów, był Risto Jussilainen (121,5 m). Najdłuższą odległość uzyskał natomiast Adam Małysz, który skacząc 129,5 metra, poprawił dotychczasowy rekord Martina Schmitta o 6,5 metra. Małysz wylądował jednak bez telemarku, co wpłynęło na obniżenie not sędziowskich za styl^[37]. Polaka wyprzedzili: Noriaki Kasai (1. miejsce) i Dmitrij Wasiljew (2. miejsce), którzy obaj skoczyli po 122 metry, jednak dzięki wyższym notom za styl i dzięki przewadze punktowej z pierwszej serii, wyprzedzili polskiego skoczka. Lider po pierwszej serii, Janne Ahonen uzyskał w serii finałowej 117 metrów, w wyniku czego spadł na czwarte miejsce w klasyfikacji konkursu^[35][36]. Zwycięzca konkursu, Kasai został jednocześnie nowym liderem klasyfikacji łącznej Turnieju Czterech Skoczni^[38].

Zestawienie par KO w konkursie głównym[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik 1	vs	Zawodnik 2
Risto Jussilainen	vs	Choi Heung-chul
Stefan Horngacher	vs	Lasse Ottesen
Nicolas Dessum	vs	Sven Hannawald
Roland Audenrieth	vs	Matti Hautamäki
Andreas Goldberger	vs	Aleksandr Biełow
Michael Neumayer	vs	Janne Ahonen
Veli-Matti Lindström	vs	Noriaki Kasai
Robert Mateja	vs	Roar Ljøkelsøy
Dennis Störl	vs	Olav Magne Dønnem
Andreas Küttel	vs	Frank Reichel
Toni Nieminen	vs	Dmitrij Wasiljew
Wojciech Skupień	vs	Grzegorz Śliwka
Martin Mesík	vs	Frank Löffler
Primož Urh-Zupan	vs	Martin Koch
Alexander Herr	vs	Reinhard Schwarzenberger
Jeroen Nikkel	vs	Hideharu Miyahira
Ville Kantee	vs	Kazuhiro Nakamura
Jani Soininen	vs	Martin Höllwarth
Masahiko Harada	vs	Yūta Watase
Andreas Widhölzl	vs	Henning Stensrud
Wolfgang Loitzl	vs	Michael Möllinger
Michael Uhrmann	vs	Jörg Ritzerfeld
Jure Radelj	vs	Sylvain Freiholz
Tommy Ingebrigtsen	vs	Dmitrij Czwykow
Martin Schmitt	vs	Adam Małysz

Wyniki zawodów (31.12.2000-01.01.2001)[edytuj | edytuj kod]

W tabeli zestawiono wyniki zawodów w Garmisch-Partenkirchen wraz z wynikami serii kwalifikacyjnej. Uwzględniona została kolejność według miejsc zajętych w konkursie głównym.

M	Zawodnik	Państwo	Kwalifikacje[23]				Konkurs główny[35][39]
			Skok	Nota	Miejsce		Seria 1			Seria 2		Nota łączna
							Skok	Nota		Skok	Nota
1.	Kasai, NoriakiNoriaki Kasai	Japonia	106,0	98,3	19.	pq	120,0	127,5	Q	122,0	130,1	257,6
2.	Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew	Rosja	108,5	99,3	15.	Q	122,5	127,5	Q	122,0	127,6	255,1
3.	Małysz, AdamAdam Małysz	Polska	113,5	110,3	1.	pq	117,0	118,1	Q	129,5	136,1	254,2
4.	Ahonen, JanneJanne Ahonen	Finlandia	106,5	98,2	20.	pq	121,5	130,2	Q	117,0	120,6	250,8
5.	Hannawald, SvenSven Hannawald	Niemcy	106,5	97,7	23.	pq	117,0	120,1	Q	122,0	127,6	247,7
6.	Nieminen, ToniToni Nieminen	Finlandia	103,0	90,4	36.	Q	117,5	120,0	LL	119,0	124,7	244,7
7.	Jussilainen, RistoRisto Jussilainen	Finlandia	106,5	96,7	25.	Q	112,0	109,6	Q	121,5	127,2	236,8
8.	Schmitt, MartinMartin Schmitt	Niemcy	DNS			pq	115,0	114,0	LL	117,5	120,0	234,0
9.	Horngacher, StefanStefan Horngacher	Austria	108,0	95,9	27.	pq	112,5	108,5	Q	116,5	118,2	226,7
10.	Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl	Austria	96,5	75,7	65.	pq	108,5	102,8	Q	118,0	121,9	224,7
11.	Hautamäki, MattiMatti Hautamäki	Finlandia	108,5	97,8	22.	pq	113,5	110,8	Q	112,0	110,1	220,9
12.	Harada, MasahikoMasahiko Harada	Japonia	97,5	78,0	61.	pq	112,0	108,6	Q	113,0	111,9	220,5
13.	Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen	Norwegia	DNS			pq	109,5	103,6	Q	115,5	116,4	220,0
14.	Skupień, WojciechWojciech Skupień	Polska	103,0	89,9	37.	Q	111,5	107,7	Q	113,0	111,9	219,6
15.	Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem	Norwegia	108,5	98,8	17.	Q	112,0	108,6	Q	113,0	110,4	219,0
16.	Kantee, VilleVille Kantee	Finlandia	103,0	84,9	45.	pq	110,5	105,9	Q	112,0	110,6	216,5
17.	Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl	Austria	98,5	76,3	62.	pq	110,0	106,0	Q	112,0	109,1	215,1
18.	Küttel, AndreasAndreas Küttel	Szwajcaria	103,0	91,4	35.	Q	110,0	103,5	Q	112,5	111,0	214,5
19.	Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy	Norwegia	107,5	98,5	18.	Q	112,5	108,5	Q	110,5	105,9	214,4
20.	Audenrieth, RolandRoland Audenrieth	Niemcy	106,0	94,8	29.	Q	108,0	99,9	LL	111,0	106,8	206,7
21.	Höllwarth, MartinMartin Höllwarth	Austria	109,5	104,1	8.	pq	104,0	92,7	Q	113,0	111,4	204,1
22.	Freiholz, SylvainSylvain Freiholz	Szwajcaria	111,5	106,7	3.	Q	107,0	98,6	Q	108,5	103,3	201,9
23.	Goldberger, AndreasAndreas Goldberger	Austria	104,5	94,6	30.	Q	110,5	107,4	Q	101,0	86,3	193,7
24.	Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström	Finlandia	105,0	93,5	32.	Q	108,5	101,8	LL	103,0	90,9	192,7
25.	Koch, MartinMartin Koch	Austria	108,0	99,9	12.	Q	105,5	95,4	Q	106,0	96,8	192,2
25.	Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann	Niemcy	96,0	71,8	70.	pq	102,0	87,6	Q	109,5	104,6	192,2
27.	Herr, AlexanderAlexander Herr	Niemcy	102,0	88,1	39.	Q	108,5	101,8	Q	102,0	89,1	190,9
28.	Dessum, NicolasNicolas Dessum	Francja	105,5	95,4	28.	Q	106,5	97,2	LL	104,0	92,2	189,4
29.	Löffler, FrankFrank Löffler	Niemcy	108,0	99,9	12.	Q	108,5[b]	81,3	Q	110,5	105,9	187,2
30.	Miyahira, HideharuHideharu Miyahira	Japonia	108,5	100,8	10.	Q	105,0	94,5	Q	103,0[40]	91,4	185,9
31.	Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger	Austria	108,0	100,4	11.	Q	105,0	96,0	nq			96,0
32.	Mateja, RobertRobert Mateja	Polska	104,5	93,1	33.	Q	104,5	93,6	nq			93,6
33.	Heung-chul, ChoiChoi Heung-chul	Korea Południowa	106,5	96,7	25.	Q	103,5	93,3	nq			93,3
34.	Radelj, JureJure Radelj	Słowenia	92,0	64,1	77.	pq	104,0	91,2	nq			91,2
35.	Reichel, FrankFrank Reichel	Niemcy	107,5	99,0	16.	Q	103,0	90,9	nq			90,9
36.	Neumayer, MichaelMichael Neumayer	Niemcy	106,0	93,8	31.	Q	103,5	89,3	nq			89,3
37.	Möllinger, MichaelMichael Möllinger	Niemcy	110,5	104,4	5.	Q	102,0	87,6	nq			87,6
38.	Nakamura, KazuhiroKazuhiro Nakamura	Japonia	108,0	101,4	9.	Q	100,5	86,4	nq			86,4
39.	Soininen, JaniJani Soininen	Finlandia	97,0	78,1	60.	pq	101,5	84,2	nq			84,2
40.	Biełow, AleksandrAleksandr Biełow	Rosja	107,5	98,0	21.	Q	99,5	83,6	nq			83,6
41.	Czwykow, DmitrijDmitrij Czwykow	Kirgistan	113,0	108,4	2.	Q	99,0	83,2	nq			83,2
42.	Stensrud, HenningHenning Stensrud	Norwegia	110,5	104,4	5.	Q	98,5	81,8	nq			81,8
43.	Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan	Słowenia	102,0	88,1	39.	Q	98,0	80,9	nq			80,9
44.	Ritzerfeld, JörgJörg Ritzerfeld	Niemcy	110,5	105,4	4.	Q	98,0	79,5	nq			79,5
45.	Störl, DennisDennis Störl	Niemcy	104,5	92,1	34.	Q	96,0	76,8	nq			76,8
46.	Nikkel, JeroenJeroen Nikkel	Holandia	102,5	88,0	41.	Q	97,0	76,1	nq			76,1
47.	Ottesen, LasseLasse Ottesen	Norwegia	107,5	97,5	24.	Q	95,5	75,9	nq			75,9
48.	Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka	Polska	108,0	99,4	14.	Q	93,5	71,3	nq			71,3
49.	Mesík, MartinMartin Mesík	Słowacja	103,0	89,4	38.	Q	93,5	69,8	nq			69,8
50.	Watase, YūtaYūta Watase	Japonia	111,0	104,3	7.	Q	83,0	44,4	nq			44,4
-	Steinauer, MarcoMarco Steinauer	Szwajcaria	102,5	88,0	41.	nq						nq
-	Else, DirkDirk Else	Niemcy	103,0	87,9	43.	nq						nq
-	Duffner, ChristofChristof Duffner	Niemcy	101,0	86,3	44.	nq						nq
-	Hlava, JakubJakub Hlava	Czechy	100,5	84,9	45.	nq						nq
-	Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka	Japonia	101,0	84,8	47.	nq						nq
-	Fatkullin, IldarIldar Fatkullin	Rosja	100,0	84,0	48.	nq						nq
-	Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs	Szwecja	100,5	83,9	49.	nq						nq
-	Kaiser, StefanStefan Kaiser	Austria	99,0	82,2	50.	nq						nq
-	Späth, GeorgGeorg Späth	Niemcy	99,5	82,1	51.	nq						nq
-	Grillhösl, ChristophChristoph Grillhösl	Niemcy	99,5	82,1	51.	nq						nq
-	Doležal, MichalMichal Doležal	Czechy	99,5	81,6	53.	nq						nq
-	Hyun-ki, KimKim Hyun-ki	Korea Południowa	98,0	80,9	54.	nq						nq
-	Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle	Niemcy	98,0	80,9	54.	nq						nq
-	Jiroutek, JakubJakub Jiroutek	Czechy	98,0	80,4	56.	nq						nq
-	Hautamäki, JussiJussi Hautamäki	Finlandia	98,5	79,8	57.	nq						nq
-	Pieper, StefanStefan Pieper	Niemcy	97,5	79,0	58.	nq						nq
-	Kranjec, RobertRobert Kranjec	Słowenia	98,0	78,9	59.	nq						nq
-	Hornschuh, RonnyRonny Hornschuh	Niemcy	96,5	76,2	63.	nq						nq
-	Kobielew, WalerijWalerij Kobielew	Rosja	97,0	76,1	64.	nq						nq
-	Žonta, PeterPeter Žonta	Słowenia	97,0	75,6	66.	nq						nq
-	Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki	Japonia	95,5	75,4	67.	nq						nq
-	Fras, DamjanDamjan Fras	Słowenia	96,0	74,8	68.	nq						nq
-	Jones, ClintClint Jones	Stany Zjednoczone	94,5	72,1	69.	nq						nq
-	Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal	Francja	93,5	70,8	71.	nq						nq
-	Okabe, TakanobuTakanobu Okabe	Japonia	94,0	70,7	72.	nq						nq
-	Munters, JohanJohan Munters	Szwecja	92,5	69,0	73.	nq						nq
-	Yong-jik, ChoiChoi Yong-jik	Korea Południowa	93,5	68,8	74.	nq						nq
-	Solem, MortenMorten Solem	Norwegia	92,0	68,1	75.	nq						nq
-	Jüris, JaanJaan Jüris	Estonia	92,0	67,6	76.	nq						nq
-	de Groot, NielsNiels de Groot	Holandia	92,0	63,6	78.	nq						nq
-	Gajduk, PawiełPawieł Gajduk	Kazachstan	90,0	63,0	79.	nq						nq
-	Ågheim, MortenMorten Ågheim	Norwegia	91,0	62,3	80.	nq						nq
-	Cecon, RobertoRoberto Cecon	Włochy	89,5	62,1	81.	nq						nq
-	Santiago, RémiRémi Santiago	Francja	90,5	57,4	82.	nq						nq
-	Filimonow, StanisławStanisław Filimonow	Kazachstan	89,0	56,2	83.	nq						nq
-	Alborn, AlanAlan Alborn	Stany Zjednoczone	DSQ			nq						nq

Legenda:

DNS – zawodnik nie wystartował;

DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;

pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;

Q – zawodnik zakwalifikował się;

LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;

nq – zawodnik nie zakwalifikował się.

Klasyfikacja TCS po dwóch konkursach[edytuj | edytuj kod]

Po konkursie w Garmisch-Partenkirchen nastąpiła zmiana lidera klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni. Za sprawą zwycięstwa w zawodach, na pierwszym miejscu plasował się Noriaki Kasai (drugi po pierwszych zawodach). Dotychczasowy lider, Martin Schmitt spadł na trzecie miejsce, natomiast z czwartej na drugą pozycję awansował Adam Małysz^[38].

Miejsce	Zawodnik	Państwo	Punkty
1.	Kasai, NoriakiNoriaki Kasai	Japonia	521,1
2.	Małysz, AdamAdam Małysz	Polska	511,9
3.	Schmitt, MartinMartin Schmitt	Niemcy	502,6
4.	Hannawald, SvenSven Hannawald	Niemcy	500,1
5.	Ahonen, JanneJanne Ahonen	Finlandia	484,3
6.	Harada, MasahikoMasahiko Harada	Japonia	480,0
7.	Horngacher, StefanStefan Horngacher	Austria	476,1
8.	Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew	Rosja	459,3
9.	Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl	Austria	449,1
10.	Hautamäki, MattiMatti Hautamäki	Finlandia	448,5

Innsbruck[edytuj | edytuj kod]

Dwa dni po konkursie w Garmisch-Partenkirchen, przeprowadzona została seria kwalifikacyjna przed trzecim z konkursów TCS, na skoczni Bergisel (K-108) w Innsbrucku. Zwycięzcą kwalifikacji po raz trzeci z rzędu został Adam Małysz, który skoczył na odległość 120,5 metra i tym samym o pół metra poprawił dotychczasowy rekord Dietera Thomy^[41]. Dzień później odbył się konkurs główny. Pierwsza seria konkursowa rozpoczęła się od krótkich odległości, w wyniku czego, po skokach dziewięciu zawodników sędziowie postanowili podwyższyć platformę startową i anulować dotychczasowe wyniki^[41]. Po wznowieniu rywalizacji, w pierwszej serii sześciu zawodników osiągnęło rezultat powyżej 100 metrów. Najdalej lądował Adam Małysz, który uzyskał 111,5 metra. Powyżej 100 metrów skakali także: Tommy Ingebrigtsen (104,5 m), Janne Ahonen (104 m), Damjan Fras (104 m), Jure Radelj (100,5 m) oraz Dmitrij Wasiljew (100,5 m). Wynik Rosjanina został jednak później anulowany ze względu na dyskwalifikację za stosowanie środków dopingujących. W wyniku tego bezpośredni awans do serii finałowej wywalczył Ildar Fatkullin, który startował z Wasiljewem w parze. Startujący w barwach Niemiec, Frank Löffler odniósł groźnie wyglądający wypadek, spadając z progu i upadając na 45 metrze^[41]. Na prowadzeniu po pierwszej serii był Małysz, o 14 punktów przed Ahonenem i o 14,6 punktu przed Ingebrigtsenem. Wśród lucky losers znaleźli się: Wojciech Skupień, Reinhard Schwarzenberger, Peter Žonta i Damjan Fras oraz Masahiko Harada, który zakwalifikował się i zdobył punkty PŚ za sprawą dyskwalifikacji Wasiljewa^[42][43].

W serii finałowej dziesięciu zawodnikom udało się osiągnąć lub przekroczyć setny metr. Wśród tych zawodników był Dmitrij Wasiljew, który uzyskał odległość równą punktowi konstrukcyjnemu, jednak jego wynik został później anulowany. Najdłuższą odległość drugiej serii, podobnie jak w pierwszej, osiągnął Adam Małysz, tym razem skacząc 118,5 metra. Drugi skok pod względem długości oddał Noriaki Kasai (111,5 m), odległości powyżej 100 metrów uzyskali także: Janne Ahonen (103 m), Tommy Ingebrigtsen (101 m), Jani Soininen (104 m) i Martin Schmitt (101,5 m), natomiast Matti Hautamäki, Risto Jussilainen i Andreas Widhölzl skoczyli równo 100 metrów. W łącznej klasyfikacji po dwóch skokach triumfował Małysz z przewagą 44,9 punktu nad drugim Ahonenem oraz 47,6 punktu nad trzecim Kasai^[41][43]. Dzięki zwycięstwu, Małysz awansował na pierwsze miejsce w klasyfikacji Turnieju Czterech Skoczni^[44].

Zestawienie par KO w konkursie głównym[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik 1	vs	Zawodnik 2
Wojciech Skupień	vs	Jure Radelj
Manuel Fettner	vs	Andreas Widhölzl
Morten Solem	vs	Morten Ågheim
Robert Mateja	vs	Henning Stensrud
Hideharu Miyahira	vs	Martin Koch
Nicolas Dessum	vs	Christof Duffner
Hansjörg Jäkle	vs	Roar Ljøkelsøy
Alexander Herr	vs	Andreas Küttel
Tommy Ingebrigtsen	vs	Reinhard Schwarzenberger
Jussi Hautamäki	vs	Matti Hautamäki
Bernhard Metzler	vs	Kristoffer Jåfs
Yūta Watase	vs	Martin Höllwarth
Noriaki Kasai	vs	Stefan Kaiser
Marco Steinauer	vs	Risto Jussilainen
Frank Löffler	vs	Andreas Goldberger
Jakub Janda	vs	Toni Nieminen
Masahiko Harada	vs	Wolfgang Loitzl
Kazuyoshi Funaki	vs	Sven Hannawald
Peter Žonta	vs	Stefan Horngacher
Ingemar Mayr	vs	Jani Soininen
Ildar Fatkullin	vs	Dmitrij Wasiljew
Roberto Cecon	vs	Ville Kantee
Michael Uhrmann	vs	Martin Schmitt
Damjan Fras	vs	Janne Ahonen
Kazuhiro Nakamura	vs	Adam Małysz

Wyniki zawodów (03-04.01.2001)[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawione zostały rezultaty poszczególnych skoczków w konkursie TCS w Innsbrucku oraz w kwalifikacjach do tego konkursu. Zawodnicy zostali sklasyfikowani na podstawie pozycji zajętych w konkursie głównym.

M	Zawodnik	Państwo	Kwalifikacje[25]				Konkurs główny[43][45]
			Skok	Nota	Miejsce		Seria 1			Seria 2		Nota łączna
							Skok	Nota		Skok	Nota
1.	Małysz, AdamAdam Małysz	Polska	120,5	140,5	1.	pq	111,5	121,8	Q	118,5	137,4	259,2
2.	Ahonen, JanneJanne Ahonen	Finlandia	108,5	117,9	2.	pq	104,0	107,8	Q	103,0	106,5	214,3
3.	Kasai, NoriakiNoriaki Kasai	Japonia	97,0	93,2	38.	pq	94,0	86,8	Q	111,5	124,8	211,6
4.	Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen	Norwegia	98,5	95,4	31.	pq	104,5	107,2	Q	101,0	98,9	206,1
5.	Fras, DamjanDamjan Fras	Słowenia	95,0	86,6	49.	Q	104,0	106,8	LL	98,0	94,5	201,3
6.	Soininen, JaniJani Soininen	Finlandia	104,5	107,7	6.	Q	96,0	90,9	Q	104,0	107,8	198,7
7.	Küttel, AndreasAndreas Küttel	Szwajcaria	100,5	100,5	18.	Q	99,0	97,8	Q	97,5	95,1	192,9
8.	Schmitt, MartinMartin Schmitt	Niemcy	107,0	111,7	3.	pq	96,0	90,9	Q	101,5	101,3	192,2
9.	Hautamäki, MattiMatti Hautamäki	Finlandia	101,0	100,9	16.	pq	97,5	93,6	Q	100,0	98,1	191,7
10.	Hannawald, SvenSven Hannawald	Niemcy	104,0	107,3	8.	pq	99,0	96,3	Q	97,5	93,6	189,9
11.	Jussilainen, RistoRisto Jussilainen	Finlandia	102,5	104,1	12.	pq	96,5	90,8	Q	100,0	98,6	189,4
12.	Horngacher, StefanStefan Horngacher	Austria	106,0	107,4	7.	pq	95,5	90,0	Q	99,5	98,2	188,2
13.	Radelj, JureJure Radelj	Słowenia	100,0	97,1	25.	pq	100,5	99,0	Q	95,0	89,1	188,1
14.	Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl	Austria	99,5	97,2	24.	pq	95,5	89,0	Q	100,0	98,1	187,1
15.	Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl	Austria	102,5	105,1	9.	pq	92,5	82,6	Q	97,5	94,6	177,2
16.	Höllwarth, MartinMartin Höllwarth	Austria	103,0	103,5	14.	Q	92,5	83,1	Q	95,5	88,5	171,6
17.	Skupień, WojciechWojciech Skupień	Polska	99,5	96,7	26.	Q	97,5	92,1	LL	89,5	76,2	168,3
18.	Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger	Austria	101,5	100,8	17.	Q	96,0	90,9	LL	89,5	76,7	167,6
19.	Nieminen, ToniToni Nieminen	Finlandia	102,0	104,7	10.	pq	95,0	88,6	Q	89,0	76,8	165,4
20.	Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle	Niemcy	98,5	95,4	31.	Q	94,0	86,8	Q	89,5	78,2	165,0
21.	Žonta, PeterPeter Žonta	Słowenia	96,5	104,1	43.	Q	92,0	80,2	LL	92,5	82,6	162,8
22.	Miyahira, HideharuHideharu Miyahira	Japonia	99,0	95,8	30.	Q	86,5	70,3	Q	94,0	86,3	156,6
23.	Solem, MortenMorten Solem	Norwegia	99,0	96,3	27.	Q	83,0	64,0	Q	96,5	91,8	155,8
24.	Kantee, VilleVille Kantee	Finlandia	105,5	110,5	4.	pq	91,5	81,3	Q	88,0	73,0	154,3
25.	Fatkullin, IldarIldar Fatkullin	Rosja	96,0	89,9	46.	Q	98,0	93,5	Q	79,0	55,8	149,3
26.	Metzler, BernhardBernhard Metzler	Austria	99,0	94,3	36.	Q	82,5	63,1	Q	93,0	85,0	148,1
27.	Mateja, RobertRobert Mateja	Polska	98,5	95,9	29.	Q	87,0	71,7	Q	85,0	68,6	140,3
28.	Goldberger, AndreasAndreas Goldberger	Austria	103,0	104,5	11.	Q	85,5	67,5	Q	83,5	64,4	131,9
29.	Duffner, ChristofChristof Duffner	Niemcy	100,5	99,0	20.	Q	84,0	65,8	Q	83,5	65,4	131,2
30.	Harada, MasahikoMasahiko Harada	Japonia	96,5	91,8	42.	pq	90,5	79,5	LL	DNS		79,5
31.	Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann	Niemcy	94,5	87,2	48.	pq	91,5	79,3	nq			79,3
32.	Kaiser, StefanStefan Kaiser	Austria	103,0	104,0	13.	Q	90,5	79,0	nq			79,0
33.	Hautamäki, JussiJussi Hautamäki	Finlandia	99,0	95,3	35.	Q	90,0	77,6	nq			77,6
34.	Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy	Norwegia	100,5	100,0	19.	Q	89,0	74,8	nq			74,8
35.	Watase, YūtaYūta Watase	Japonia	98,0	94,0	31.	Q	88,5	74,4	nq			74,4
36.	Herr, AlexanderAlexander Herr	Niemcy	98,5	95,4	31.	Q	88,0	73,5	nq			73,5
37.	Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki	Japonia	96,5	91,3	43.	Q	87,5	72,6	nq			72,6
38.	Mayr, IngemarIngemar Mayr	Holandia	95,5	90,5	45.	Q	85,0	68,1	nq			68,1
39.	Stensrud, HenningHenning Stensrud	Norwegia	99,5	98,7	22.	Q	85,0	66,6	nq			66,6
40.	Koch, MartinMartin Koch	Austria	100,5	99,0	20.	Q	83,5	63,9	nq			63,9
41.	Nakamura, KazuhiroKazuhiro Nakamura	Japonia	94,0	85,8	50.	Q	85,5	63,0	nq			63,0
42.	Dessum, NicolasNicolas Dessum	Francja	98,5	95,4	31.	Q	82,0	62,2	nq			62,2
43.	Steinauer, MarcoMarco Steinauer	Szwajcaria	97,5	93,1	39.	Q	81,5	60,8	nq			60,8
44.	Fettner, ManuelManuel Fettner	Austria	99,0	96,3	27.	Q	80,5	58,5	nq			58,5
45.	Cecon, RobertoRoberto Cecon	Włochy	94,5	88,2	47.	Q	79,0	56,8	nq			56,8
46.	Jåfs, KristofferKristoffer Jåfs	Szwecja	102,0	102,2	15.	Q	78,0	54,0	nq			54,0
47.	Ågheim, MortenMorten Ågheim	Norwegia	99,0	97,8	23.	Q	78,0	53,0	nq			53,0
48.	Janda, JakubJakub Janda	Czechy	97,0	92,2	41.	Q	77,0	52,2	nq			52,2
49.	Löffler, FrankFrank Löffler	Niemcy	97,5	92,6	40.	Q	45,0[b]	0,0	nq			0,0
-	Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew	Rosja	107,0	109,2	5.	pq	100,5	99,0	DSQ	108,0	114,0	DSQ
-	Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan	Słowenia	93,5	85,4	51.	nq						nq
-	Doležal, MichalMichal Doležal	Czechy	94,0	84,8	52.	nq						nq
-	Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem	Norwegia	94,0	84,8	53.	nq						nq
-	Freiholz, SylvainSylvain Freiholz	Szwajcaria	94,0	84,3	54.	nq						nq
-	Czwykow, DmitrijDmitrij Czwykow	Kirgistan	93,5	83,4	55.	nq						nq
-	Audenrieth, RolandRoland Audenrieth	Niemcy	92,5	83,1	56.	nq						nq
-	Hörl, ThomasThomas Hörl	Austria	92,0	81,7	57.	nq						nq
-	Kladler, WernerWerner Kladler	Austria	92,5	81,6	58.	nq						nq
-	Heung-chul, ChoiChoi Heung-chul	Korea Południowa	92,5	81,6	58.	nq						nq
-	Lindström, Veli-MattiVeli-Matti Lindström	Finlandia	91,5	81,3	60.	nq						nq
-	Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka	Japonia	91,0	80,4	61.	nq						nq
-	Hafele, MathiasMathias Hafele	Austria	92,5	80,1	62.	nq						nq
-	Eberharter, WilfriedWilfried Eberharter	Austria	91,5	79,8	63.	nq						nq
-	Okabe, TakanobuTakanobu Okabe	Japonia	90,0	78,1	64.	nq						nq
-	Thurnbichler, StefanStefan Thurnbichler	Austria	90,5	78,0	65.	nq						nq
-	Nagiller, ChristianChristian Nagiller	Austria	90,0	77,1	66.	nq						nq
-	Jiroutek, JakubJakub Jiroutek	Czechy	89,5	74,7	67.	nq						nq
-	Baumgartner, AndreasAndreas Baumgartner	Austria	89,0	74,3	68.	nq						nq
-	Biełow, AleksandrAleksandr Biełow	Rosja	87,0	71,7	69.	nq						nq
-	Gajduk, PawiełPawieł Gajduk	Kazachstan	85,0	68,1	70.	nq						nq
-	Filimonow, StanisławStanisław Filimonow	Kazachstan	84,0	65,3	71.	nq						nq
-	Nikkel, JeroenJeroen Nikkel	Holandia	79,5	57,2	72.	nq						nq
-	Kobielew, WalerijWalerij Kobielew	Rosja	78,0	52,5	73.	nq						nq
-	Mesík, MartinMartin Mesík	Słowacja	77,5	51,6	74.	nq						nq
-	Munters, JohanJohan Munters	Szwecja	77,5	47,1	75.	nq						nq
-	Schneider, BalthasarBalthasar Schneider	Austria	DNS			nq						nq
-	Santiago, RémiRémi Santiago	Francja	DNS			nq						nq
-	Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka	Polska	DNS			nq						nq
-	Kranjec, RobertRobert Kranjec	Słowenia	DNS			nq						nq
-	Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal	Francja	DNS			nq						nq
-	Ottesen, LasseLasse Ottesen	Norwegia	DNS			nq						nq

Legenda:

DNS – zawodnik nie wystartował;

DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;

pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;

Q – zawodnik zakwalifikował się;

LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;

nq – zawodnik nie zakwalifikował się.

Dyskwalifikacja Dmitrija Wasiljewa[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2001, kontrola antydopingowa na podstawie próbek pobranych po konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku, dała wynik pozytywny u Dmitrija Wasiljewa. Stosowaną przez Rosjanina niedozwoloną substancją był służący do zbijania wagi środek Diuretika^[46]. Był to pierwszy przypadek stosowania dopingu w historii skoków narciarskich^[47]. Wasiljew został zdyskwalifikowany przez Międzynarodową Federację Narciarską na okres dwóch lat^[48], a wszystkie jego rezultaty począwszy od konkursu w Innsbrucku zostały unieważnione^[49].

Klasyfikacja TCS po trzech konkursach[edytuj | edytuj kod]

Po zwycięstwie w trzecim z konkursów Turnieju Czterech Skoczni, nowym liderem klasyfikacji generalnej został Adam Małysz, który drugiego Noriakiego Kasai wyprzedzał o 38,4 punktu. Na trzecie miejsce awansował piąty po dwóch konkursach - Janne Ahonen^[50].

Miejsce	Zawodnik	Państwo	Punkty
1.	Małysz, AdamAdam Małysz	Polska	771,1
2.	Kasai, NoriakiNoriaki Kasai	Japonia	732,7
3.	Ahonen, JanneJanne Ahonen	Finlandia	698,6
4.	Schmitt, MartinMartin Schmitt	Niemcy	694,8
5.	Hannawald, SvenSven Hannawald	Niemcy	690,0
6.	Horngacher, StefanStefan Horngacher	Austria	664,3
7.	Hautamäki, MattiMatti Hautamäki	Finlandia	640,2
8.	Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl	Austria	626,3
9.	Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen	Norwegia	623,2
10.	Jussilainen, RistoRisto Jussilainen	Finlandia	622,3

Bischofshofen[edytuj | edytuj kod]

Ostatni konkurs 49. Turnieju Czterech Skoczni przeprowadzono w Święto Trzech Króli na skoczni im. Paula Ausserleitnera w Bischofshofen. W pierwszej serii konkursowej tylko Adam Małysz przekroczył punkt konstrukcyjny, uzyskując 127 metrów. Drugą odległość serii uzyskał Janne Ahonen (118,5 m), a trzecią - Martin Schmitt (118 m). Powyżej 115 metrów skoczyli także: Matti Hautamäki (117,5 m), Manuel Fettner, Veli-Matti Lindström oraz Andreas Widhölzl (wszyscy trzej po 117 m). Liderem po pierwszej rundzie był Małysz, na drugim miejscu plasował się Ahonen, a na trzecim - Hautamäki. Jako lucky losers do serii finałowej awansowali: Ville Kantee, Peter Žonta, Stefan Kaiser, Frank Löffler i Sylvain Freiholz^[51][52][53].

Pierwsi zawodnicy, startujący w serii finałowej, uzyskiwali krótkie odległości, w wyniku czego sędziowie postanowili podwyższyć belkę startową i tym samym rozpocząć drugą serię od początku^[54]. Jako pierwszy w serii finałowej, granicę 120 metrów przekroczył Roar Ljøkelsøy, który skoczył 121,5 metra. Odległościowo lepsze rezultaty osiągnęło czterech zawodników - Stefan Horngacher (122 m), Andreas Widhölzl (127,5 m), Janne Ahonen (124,5 m) oraz Adam Małysz (134 m). Zawody wygrał zatem Małysz z przewagą 31,9 punktu nad drugim skoczkiem konkursu, Ahonenem oraz z przewagą 32,2 punktu nad trzecim Widhölzlem^[52][54]. Dzięki temu Małysz wygrał klasyfikację łączną Turnieju Czterech Skoczni z przewagą ponad stu punktów^[54].

Zestawienie par KO w konkursie głównym[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik 1	vs	Zawodnik 2
Michael Uhrmann	vs	Jussi Hautamäki
Jure Radelj	vs	Andreas Goldberger
Kristoffer Jåfs	vs	Wolfgang Loitzl
Manuel Fettner	vs	Ville Kantee
Marco Steinauer	vs	Kazuya Yoshioka
Wojciech Skupień	vs	Olav Magne Dønnem
Yūta Watase	vs	Toni Nieminen
Roland Audenrieth	vs	Reinhard Schwarzenberger
Takanobu Okabe	vs	Martin Schmitt
Alexander Herr	vs	Dmitrij Wasiljew
Morten Solem	vs	Henning Stensrud
Igor Medved	vs	Tommy Ingebrigtsen
Peter Žonta	vs	Roar Ljøkelsøy
Andreas Baumgartner	vs	Martin Koch
Stefan Kaiser	vs	Martin Höllwarth
Hannes Wenninger	vs	Kazuyoshi Funaki
Frank Löffler	vs	Stefan Horngacher
Andreas Küttel	vs	Sven Hannawald
Sylvain Freiholz	vs	Veli-Matti Lindström
Morten Ågheim	vs	Andreas Widhölzl
Emmanuel Chedal	vs	Matti Hautamäki
Håvard Lie	vs	Jani Soininen
Tomasz Pochwała	vs	Risto Jussilainen
Ildar Fatkullin	vs	Janne Ahonen
Noriaki Kasai	vs	Adam Małysz

Wyniki zawodów (05-06.01.2001)[edytuj | edytuj kod]

W tabeli ukazano wyniki konkursu i serii kwalifikacyjnej w ostatniej części Turnieju Czterech Skoczni, która odbyła się w Bischofshofen. Zawodnicy zostali sklasyfikowani według miejsc zajętych w konkursie głównym.

M	Zawodnik	Państwo	Kwalifikacje[28]				Konkurs główny[52][55]
			Skok	Nota	Miejsce		Seria 1