Wolfgang Loitzl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wolfgang Loitzl

Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1980 Bad Ischl
Klub	WSC Bad Mitterndorf-Steiermark
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	6 stycznia 1997 w Bischofshofen (41. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	6 grudnia 1997 w Predazzo (8. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	20 stycznia 2001 w Park City (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	1 stycznia 2009 w Garmisch-Partenkirchen
Rekord życiowy	213,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2010)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Vancouver 2010 duża druż. Mistrzostwa świata złoto Lahti 2001 norm. druż. złoto Oberstdorf 2005 norm. druż. złoto Oberstdorf 2005 duża druż. złoto Sapporo 2007 duża druż. złoto Liberec 2009 normalna złoto Liberec 2009 duża druż. złoto Val di Fiemme 2013 duża druż. brąz Lahti 2001 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach złoto Planica 2010 drużynowo brąz Planica 2004 drużynowo Mistrzostwa świata juniorów złoto Sankt Moritz 1998 indywidualnie brąz Canmore 1997 drużynowo Puchar świata w skokach 3. miejsce 2008/2009 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2008/2009 3. miejsce 2009/2010 Letnie Grand Prix 2. miejsce 2005 2. miejsce 2006 Letni Puchar Kontynentalny 2. miejsce 2012 3. miejsce 2003 Alpen Cup 1. miejsce 1996/1997 Inne Sportowiec Austrii 2009
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wolfgang Loitzl (ur. 13 stycznia 1980 w Bad Ischl) – austriacki skoczek narciarski, indywidualny złoty medalista mistrzostw świata z 2009, drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010, siedmiokrotny (w tym sześciokrotnie złoty) medalista mistrzostw świata, złoty i brązowy medalista mistrzostw świata w lotach, zwycięzca 57. Turnieju Czterech Skoczni.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w 1997 w Bischofshofen, a pierwsze punkty zdobył w tym samym roku podczas zawodów w Predazzo. W sezonie 2000/2001 trzykrotnie zajął miejsca na podium zawodów Pucharu Świata. W Park City oraz Sapporo był drugi, natomiast w Falun zajął trzecie miejsce. W 2001 w Lahti wywalczył mistrzostwo świata w konkursie drużynowym na skoczni K-90. Sezon 2000/2001 ukończył na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (najwyższym spośród skoczków austriackich). W 2000 zwyciężył w Turnieju Schwarzwaldzkim^[1].

W kilku kolejnych sezonach skakał słabiej, wypadając nawet na pewien czas (sezon 2002/2003) z kadry. Do formy powrócił w sezonie 2004/2005, gdy na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zajął 6. miejsce na skoczni K-90 i 7. miejsce na skoczni K-120, a także dwukrotnie 1. miejsce w drużynie. Podczas Letniego Grand Prix w Hinterzarten wygrał konkurs indywidualny, a razem z drużyną zajął 3. miejsce i ostatecznie uplasował się w klasyfikacji końcowej LGP na 2. miejscu. Ten sam wynik uzyskał w kolejnym sezonie LGP.

W 2007 zajął 12. miejsce na mistrzostwach świata w Sapporo na skoczni K-120 oraz zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Cały sezon zakończył na 13. pozycji w klasyfikacji Pucharu Świata. W sezonie 2007/2008 po raz pierwszy od ponad sześciu lat stanął na podium zawodów pucharowych – zajął 3. miejsce w Trondheim. Później powtórzył ten wynik w Predazzo. Sezon skończył na 10. miejscu w łącznej punktacji.

W sezonie 2008/2009 zwyciężył w klasyfikacji generalnej 57. Turnieju Czterech Skoczni, wygrywając 3 z 4 konkursów i zajmując jedno 2. miejsce. Zgromadził 1123,7 punktów. W tym samym sezonie na skoczni Ještěd w Libercu zdobył tytuł mistrza świata na normalnej skoczni, wyprzedzając o 7 punktów drugiego w konkursie Gregora Schlierenzauera. Kolejne złoto zdobył w konkursie drużynowym. Łącznie w całym sezonie czterokrotnie triumfował w zawodach Pucharu Świata (oprócz 3 zwycięstw podczas Turnieju Czterech Skoczni wygrał w Zakopanem) i w klasyfikacji końcowej tych rozgrywek zajął najwyższe w karierze, 3. miejsce.

W sezonie 2009/2010 był dwukrotnie na podium konkursów PŚ (3. lokata na inaugurację sezonu w Ruce oraz 2. pozycja w Garmisch-Partenkirchen). Na zimowych igrzyskach w Vancouver zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. W konkursach indywidualnych zajął 11. miejsce na skoczni normalnej oraz 10. na dużej. Sezon w Pucharze Świata ukończył na 6. pozycji. 20 marca 2010 w Planicy skoczył 213,5 m, co jest jego rekordem życiowym.

W sezonie 2010/2011 zajął jedno miejsce na podium PŚ (3. miejsce w Engelbergu), miał też jednak kilka zupełnie nieudanych występów, m.in. w Klingenthal, gdzie po raz pierwszy od trzech sezonów nie zakwalifikował się do finałowej „30”. Podczas mistrzostw świata w Oslo bronił tytułu na skoczni normalnej, jednak zajął dopiero 37. miejsce. W rezultacie nie został powołany na konkurs na dużej skoczni oraz konkursy drużynowe, które Austriacy ponownie wygrali. Na koniec sezonu w Pucharze Świata zajął w ostatnim konkursie w Planicy 8. lokatę. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 13. miejscu.

Podczas mistrzostw świata w 2013 zajął indywidualnie 4. miejsce na skoczni dużej. W konkursie drużynowym zdobył siódmy w karierze złoty medal MŚ.

10 stycznia 2015 ogłosił zakończenie sportowej kariery^[2].

Austriak w trakcie swojej kariery był uznawany za świetnego stylistę, który często dostawał wysokie noty^[3][4].

Zajął się prowadzeniem gospodarstwa rolnego pod Bad Mitterndorf^[5].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2010 Vancouver/Whistler

–

11. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2002 Salt Lake City/Park City	–	4. miejsce[a]
2010 Vancouver/Whistler	–	złoty medal[b]

Starty W. Loitzla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Data	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
4.	18 lutego 2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	–	druż.[a]	123,0 m	122,5 m	926,8 pkt (239,9 pkt)	47,3 pkt	Niemcy
11.	13 lutego 2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	100,0 m	102,5 m	255,0 pkt	21,5 pkt	Simon Ammann
10.	20 lutego 2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	129,5 m	121,5 m	230,3 pkt	53,3 pkt	Simon Ammann
1.	22 lutego 2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.[b]	138,0 m	138,5 m	1107,9 pkt (282,2 pkt)	–

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2001 Lahti	–	14. miejsce (K-116), 13. miejsce (K-90)
2005 Oberstdorf	–	6. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120)
2007 Sapporo	–	12. miejsce (K-90)
2009 Liberec	–	złoty medal (K-90), 6. miejsce (K-120)
2011 Oslo	–	37. miejsce (K-95)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	17. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2001 Lahti	–	brązowy medal (K-116)[c], złoty medal (K-90)[c]
2005 Oberstdorf	–	złoty medal (K-90)[d], złoty medal (K-120)[d]
2007 Sapporo	–	złoty medal[b]
2009 Liberec	–	złoty medal[e]
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	złoty medal (K-120)[f]

Starty W. Loitzla na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
14.	19 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-116	–	indywid.	110,0 m	113,5 m	213,2 pkt	63,1 pkt	Martin Schmitt
13.	23 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	–	indywid.	85,0 m	86,0 m	209,0 pkt	37,0 pkt	Adam Małysz
3.	24 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-116	–	druż.[c]	116,5 m	127,0 m	880,2 pkt (253,2 pkt)	59,6 pkt	Niemcy
1.	25 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	–	druż.[c]	92,5 m	94,0 m	953,5 pkt (245,0 pkt)	–
6.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	indywid.	93,0 m	94,5 m	246,0 pkt	10,0 pkt	Rok Benkovič
1.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	druż.[d]	97,5 m	93,0 m	970,5 pkt (256,0 pkt)	–
7.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	135,5 m	136,0 m	291,7 pkt	21,5 pkt	Janne Ahonen
1.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[d]	131,0 m	132,0 m	1137,3 pkt (273,4 pkt)	–
1.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.[b]	125,0 m	133,5 m	1000,2 pkt (262,8 pkt)	–
12.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	92,5 m	91,5 m	238,0 pkt	39,0 pkt	Adam Małysz
1.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	103,5 m	99,0 m	282,0 pkt	–
6.	27 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	indywid.	128,5 m	–[g]	132,3 pkt	9,0 pkt	Andreas Küttel
1.	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	druż.[e]	131,0 m	136,0 m	1034,3 pkt (285,1 pkt)	–
37.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	86,5 m	–	93,2 pkt	176,0 pkt	Thomas Morgenstern
17.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	93,5 m	97,5 m	228,3 pkt	24,3 pkt	Anders Bardal
4.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	128,5 m	132,5 m	284,9 pkt	10,9 pkt	Kamil Stoch
1.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.[f]	130,5 m	128,0 m	1135,9 pkt (296,9 pkt)	–

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2000 Vikersund	–	17. miejsce
2004 Planica	–	15. miejsce
2010 Planica	–	6. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2004 Planica	–	brązowy medal[h]
2010 Planica	–	złoty medal[e]

Starty W. Loitzla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
17.	12-14 lutego	2000	Vikersund	Vikersundbakken	K-185	–	indywid.	135,0 m	143,5 m	167,5 m	–[g]	393,7 pkt	143,1 pkt	Sven Hannawald
15.	20-21 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	–	indywid.	180,5 m	203,5 m	186,0 m	182,5 m	713,0 pkt	119,1 pkt	Roar Ljøkelsøy
3.	22 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	–	druż.[h]	210,5 m		202,0 m		1620,8 pkt (406,0 pkt)	91,0 pkt	Norwegia
6.	19-20 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	indywid.	207,0 m	211,5 m	213,5 m	200,0 m	865,3 pkt	70,5 pkt	Simon Ammann
1.	21 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	druż.[e]	183,5 m		206,0 m		1641,4 pkt (398,2 pkt)	–

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

• Indywidualnie
  • 1997 Canmore – 9. miejsce
  • 1998 St. Moritz – złoty medal
• Drużynowo
  • 1997 Canmore – brązowy medal^[i]
  • 1998 St. Moritz – 6. miejsce

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[6]
1997/1998	31.
1998/1999	12.
1999/2000	22.
2000/2001	7.
2001/2002	29.
2002/2003	60.
2003/2004	28.
2004/2005	18.
2005/2006	29.
2006/2007	13.
2007/2008	10.
2008/2009	3.
2009/2010	6.
2010/2011	13.
2011/2012	30.
2012/2013	12.
2013/2014	29.
2014/2015	72.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	1 stycznia	2009	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	134,5 m	136,5 m	276,3 pkt	* TCS 2008/2009
2.	4 stycznia	2009	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	126,5 m	128,5 m	261,0 pkt	* TCS 2008/2009
3.	6 stycznia	2009	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	142,5 m	141,5 m	301,2 pkt	* TCS 2008/2009
4.	16 stycznia	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	129,5 m	132,0 m	272,7 pkt	–

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	20 stycznia	2001	Park City	Utah Olympic Park	K-120	–	121,0 m	124,0 m	239,5 pkt	2.	36,9 pkt	Adam Małysz
2.	27 stycznia	2001	Sapporo	Ōkurayama	K-120	–	123,5 m	129,0 m	256,5 pkt	2.	25,8 pkt	Adam Małysz
3.	7 marca	2001	Falun	Lugnet	K-115	–	107,5 m	118,0 m	221,9 pkt	3.	37,9 pkt	Adam Małysz
4.	9 grudnia	2007	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	123,5 m	126,5 m	248,0 pkt	3.	21,6 pkt	Thomas Morgenstern
5.	12 stycznia	2008	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	129,0 m	–	132,7 pkt	3.	1,2 pkt	Tom Hilde
6.	29 listopada	2008	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	124,5 m	130,0 m	256,1 pkt	2.	4,4 pkt	Simon Ammann
7.	20 grudnia	2008	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	134,0 m	137,5 m	273,2 pkt	2.	2,2 pkt	Simon Ammann
8.	21 grudnia	2008	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	132,5 m	133,0 m	262,4 pkt	2.	1,7 pkt	Gregor Schlierenzauer
9.	29 grudnia	2008	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	135,0 m	134,0 m	285,2 pkt	2.	1,2 pkt	Simon Ammann
10.	1 stycznia	2009	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	134,5 m	136,5 m	276,3 pkt	1.	–
11.	4 stycznia	2009	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	126,5 m	128,5 m	261,0 pkt	1.	–
12.	6 stycznia	2009	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-120	HS-140	142,5 m	141,5 m	301,2 pkt	1.	–
13.	16 stycznia	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	129,5 m	132,0 m	272,7 pkt	1.	–
14.	17 stycznia	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	130,0 m	136,5 m	280,7 pkt	2.	5,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
15.	24 stycznia	2009	Whistler	Whistler Olympic Park Ski Jump	K-125	HS-140	136,5 m	135,5 m	274,1 pkt	2.	15,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
16.	31 stycznia	2009	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	112,0 m	119,5 m	211,2 pkt	3.	42,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
17.	11 lutego	2009	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	134,0 m	130,5 m	257,1 pkt	3.	4,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
18.	28 listopada	2009	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	136,5 m	136,5 m	290,4 pkt	3.	9,4 pkt	Bjørn Einar Romøren
19.	1 stycznia	2010	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	135,0 m	135,0 m	272,5 pkt	2.	5,2 pkt	Gregor Schlierenzauer
20.	17 grudnia	2010	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	136,0 m	–	128,6 pkt	3.	5,8 pkt	Thomas Morgenstern

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 1996/1997
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	q	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1997/1998
																											punkty
q	q	8	36	24	26	30	23	q	q	10	22	35	24	-	-	q	-	-	15	q	36	8	33	28	7	19	194
Sezon 1998/1999
																													punkty
9	10	4	8	11	4	24	20	11	15	22	23	40	23	26	7	-	-	22	8	-	29	12	24	11	11	18	16	12	505
Sezon 1999/2000
																										punkty
15	58	15	9	21	21	13	19	30	28	30	-	-	14	10	37	8	38	14	-	-	22	20	22	37	21	251
Sezon 2000/2001
																					punkty
12	8	6	14	10	15	19	-	-	2	11	2	16	5	7	12	12	3	23	6	15	614
Sezon 2001/2002
																						punkty
28	24	36	28	25	-	-	45	27	42	30	35	49	-	10	8	8	8	37	34	32	32	146
Sezon 2002/2003
																											punkty
25	23	31	36	-	28	-	-	-	-	28	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20
Sezon 2003/2004
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	15	21	11	22	23	31	15	32	21	q	4	21	19	17	14	22	206
Sezon 2004/2005
																												punkty
17	15	9	13	8	13	15	11	18	24	26	11	15	24	20	17	24	26	20	-	-	13	23	27	13	28	34	27	350
Sezon 2005/2006
																						punkty
41	28	11	9	20	20	6	39	18	16	24	-	-	33	28	-	-	-	-	-	-	-	156
Sezon 2006/2007
																								punkty
7	9	10	9	13	14	29	14	20	-	21	-	-	7	8	12	5	18	12	8	5	16	20	27	476
Sezon 2007/2008
																											punkty
21	6	3	5	4	5	4	6	10	8	38	3	9	13	4	20	7	17	13	14	28	19	22	18	24	25	22	715
Sezon 2008/2009
																											punkty
2	9	10	8	8	2	2	2	1	1	1	7	10	1	2	2	5	3	15	3	21	15	8	6	15	12	14	1396
Sezon 2009/2010
																							punkty
3	7	22	17	4	12	4	2	6	4	8	6	-	-	4	8	10	4	-	5	9	15	9	760
Sezon 2010/2011
																										punkty
16	26	16	11	3	7	11	9	24	9	19	12	5	-	-	13	16	19	24	35	23	-	-	19	18	8	442
Sezon 2011/2012
																										punkty
18	32	34	-	-	18	21	37	31	24	21	42	18	19	25	24	13	21	24	49	-	-	-	-	23	14	154
Sezon 2012/2013
																											punkty
11	11	9	32	13	6	4	14	33	19	18	12	25	18	8	13	12	7	7	8	15	21	11	11	6	20	14	592
Sezon 2013/2014
																												punkty
18	31	25	39	18	25	8	9	22	25	50	13	13	11	30	16	37	22	-	-	q	39	18	32	-	-	21	31	226
Sezon 2014/2015
																															punkty
q	26	28	q	47	-	-	40	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1998/1999
									2
Sezon 1999/2000
							3	-	5
Sezon 2000/2001
						2	3	2	2
Legenda (w sezonach 1993/1994–2000/2001)
1 2 3 4-6 poniżej 6  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 2001/2002
					-	-	1	-	3
Sezon 2003/2004
								6	5
Sezon 2004/2005
							3	1	3
Sezon 2006/2007
								1	-
Sezon 2007/2008
							2	-	-
Sezon 2008/2009
				2	1	3	1	1	4
Sezon 2009/2010
						1	1	-	2
Sezon 2010/2011
					1	-	-	-	-
Sezon 2011/2012
				1	-	-	-	-	-
Sezon 2012/2013
			-	2	3	4	2	4	3
Sezon 2013/2014
					5	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[6]
1996/1997	71.
1997/1998	31.
1998/1999	18.
1999/2000	21.
2000/2001	9.
2001/2002	36.
2002/2003	46.
2003/2004	35.
2004/2005	13.
2005/2006	22.
2006/2007	16.
2007/2008	16.
2008/2009	1.
2009/2010	3.
2010/2011	9.
2011/2012	31.
2012/2013	17.
2013/2014	15.

Turniej Nordycki[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce
1998	25.[8]
1999	9.[9]
2000	21.[10]
2001	5.[11]
2004	13.[12]
2005	16.[13]
2007	6.[14]
2008	16.[15]
2009	7.[16]
2010	7.[17]

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[6]
1998/1999	14.
1999/2000	20.
2000/2001	19.
2008/2009	12.
2009/2010	9.
2010/2011	12.
2011/2012	25.
2012/2013	11.
2013/2014	12.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[18]
1997	40.
1998	41.
1999	10.
2001	39.
2002	15.
2003	23.
2004	18.
2005	2.
2006	2.
2007	6.
2008	20.
2009	39.
2010	29.
2011	27.
2012	35.
2013	67.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	7 sierpnia	2005	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	98,5 m	106,0 m	264,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	7 sierpnia	2005	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	98,5 m	106,0 m	264,0 pkt	1.	–	–
2.	14 sierpnia	2005	Courchevel	Tremplin Le Praz	K-120	HS-132	122,0 m	128,0 m	253,5 pkt	3.	9,2 pkt	Thomas Morgenstern
3.	27 sierpnia	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,0 m	131,0 m	266,9 pkt	3.	17,0 pkt	Jakub Janda
4.	31 sierpnia	2005	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120 <