Bitwa pod Wolą Wodyńską – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Wolą Wodyńską

II wojna światowa, kampania wrześniowa
Czas	13–14 września 1939
Miejsce	Wola Wodyńska
Terytorium	II Rzeczpospolita
Przyczyna	ofensywa niemiecka 1939 r.
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
Polska  III Rzesza
Dowódcy
Jan Kasztelowicz Werner Kempf
Siły
6 Pułk Piechoty Legionów 22 Pułk Piechoty
Straty
ok. 237-251 zabitych ok. 46 zabitych i 120 rannych
Położenie na mapie Polski w 1939 miejsce bitwy
52°02′17″N 22°01′16″E/52,038056 22,021111

Bitwa pod Wolą Wodyńską – bitwa kampanii wrześniowej stoczona w dniach 13–14 września 1939 roku.

Przed bitwą[edytuj | edytuj kod]

1 Dywizja Piechoty Legionów pod naciskiem sił nieprzyjaciela wycofywała się od północy. Jej dowódca, gen. bryg. Wincenty Kowalski miał zamiar przedostać dywizję do Jagodnego, skąd przedrzeć się do oblężonej Warszawy. Po drodze jednak dywizja natrafiła niemiecką Dywizję Pancerną Kempf, tocząc z nią walki w pobliżu Woli Wodyńskiej. Trwało to do 13 września, kiedy to Niemcy zdobyli Wolę Wodyńską, szykując zarazem zasadzkę na podążających w tę stronę Polaków. Przygotowano stanowiska CKM oraz innej broni i czekano na nadejście polskich oddziałów^[1].

Bitwa[edytuj | edytuj kod]

Gdy około godziny 4:00-5:00 rano 6 pułk piechoty Legionów znalazł się w rejonie Woli Wodyńskiej, lecz zwiad (prawdopodobnie ze zmęczenia) zaniechał sprawdzenia co się dzieje za pagórkiem (co mogła być przyczyną porażki Polaków w tej bitwie). Zamiast tego zapytali miejscowego młynarza, czy w rejonie są Niemcy i otrzymali błędną odpowiedź, że nie (co też miało wpływ na dalszy przebieg walki). W chwili, gdy pułk przeszedł przez wzgórze i znalazł się w dolinie, rozpoczął się ostrzał Niemców trwający 15–30 minut, który spowodował rozbicie jednej z kompanii oraz spowodował odwrót resztek batalionu i plutonu artylerii. Pozostałe jednostki polskie przeprowadziły nieudane natarcie na oddziału niemieckie, powodując jeszcze większe straty po obu stronach. Walki trwały do popołudnia 14 września^[1].

Pamięć[edytuj | edytuj kod]

Pomimo dużej liczby ofiar, bitwa pod Wolą Wodyńską pozostaje dziś stosunkowo mało znana. Przypomina o niej cmentarz utworzony trzy dni po bitwie z poległymi w przytłaczającej ilości żołnierzami polskimi, którzy zostali zaskoczeni przez pułapkę wroga. Co roku odbywają się tam uroczystości rocznicowe bitwy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]