French
DeutschJakubina Settesoli – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
Jakubina Settesoli OFS, właśc. Giacoma Frangipane de' Settesoli (ur. ok. 1190 w Rzymie[a], zm. ok. 1239 w Asyżu) − włoska tercjarka, naśladowczyni św. Franciszka z Asyżu, wymieniana w źródłach franciszkańskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się ok. 1190 w rodzinie szlacheckiej na Zatybrzu w Rzymie jako Jacopa de' Normanni. W młodym wieku została wydana za szlachcica Graziano Frangipane de' Settesoli. Frangipane byli właścicielami rzymskiego Septizodium, czyli pozostałości nimfeum wzniesionego za Septymiusza Sewera w 203. Monument ten znajdował się w pobliżu Circus Maximus. Jakubina została wdową w 1217, dziedzicząc ogromną fortunę męża, sieć zamków na terenie Lacjum. Małżeństwo miało dwóch synów: Giovanniego i Giacomo. Wraz z pierworodnym synem Giovannim wydała 31 maja 1237 statuty regulujące życie cywilne w regionie Marino[1].
Jakubina w 1210 poznała Franciszka z Asyżu. Znalazła dla niego lokum, gdy ten przybył do Rzymu. Przyczyniła się też do uzyskania audiencji u papieża Innocentego III. Według legendy święty miał się odwdzięczyć, ofiarowując szlachetnej matronie tresowanego baranka[2]. W źródłach franciszkańskich podaje się, iż przed śmiercią Franciszek kazał podyktować do Jakubiny list, w którym prosił o przywiezienie mu słodycze typu mustaccioli[3]. Jakubina przybyła do Asyżu jeszcze zanim list został wysłany, przywożąc oczekiwane przez Biedaczynę słodycze[1][4][5]. Dokładny opis wydarzeń z przyjazdem Jakubiny do Asyżu w ostatnich dniach przed śmiercią Franciszka zawiera Anonim z Perugii (Legenda z Perugii)[6]. Jakubina widziała stygmaty św. Franciszka.
Po śmierci Franciszka Jakubina wróciła do Rzymu. Zostawiła władzę nad dobrami synom, sama dedykując resztę życia dziełom miłosierdzia. W 1231 zakupiła do benedyktynów Szpital św. Błażeja. Po remoncie oddała go franciszkanom na klasztor. To Klasztor San Francesco a Ripa. Dzieło uzyskało błogosławieństwo papieża Grzegorza IX, który jako kardynał był protektorem Zakonu Braci Mniejszych.
Jakubina została tercjarką franciszkańską. Przed śmiercią mieszkała w Asyżu. Zmarła najprawdopodobniej w 1239. Została pochowana w krypcie grobu Biedaczyny w bazylice św. Franciszka, obok grobów pierwszych towarzyszy świętego. Na urnie znajduje się łaciński napis: Fr. Jacopa de Septemsoli. Hic requiescit Jacopa sancta nobilisque romana.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Znane są też tradycje lokalizujące miejsce narodzenia Jakubiny ok. roku 1190 w Torre Astura w Lacjum. De' Settesoli mieli tam swoje ziemie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Frate Jacopa de' Settesoli: la sua storia. www.fratejacopaverona.it. [dostęp 2014-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (wł.).
- ↑ Bonawentura z Bagnoregio: Leggenda maggiore. W: Fonti Francescane. Wyd. 4. Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 587. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
- ↑ Franciszek z Asyżu: Lettera a donna Giacomina. W: Fonti Francescane. Wyd. 4. Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 126-127. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
- ↑ List do pani Jakobiny. W: Pisma Św. Franciszka z Asyżu. Wyd. 3. Warszawa: Ojcowie Kapucyni, 1990, s. 205-206.
- ↑ I Fioretti. W: Fonti Francescane. Wyd. 4. Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 1014-1015. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
- ↑ Leggenda perugina. W: Fonti Francescane. Wyd. 4. Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 848-850. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Giovanni Eleuterio Lovrovich, Jacopa dei Settesoli, Marino 1976
- Stelio Lanzetta, Fratello Giacomina, Il Ripagrande, Rzym 1982
- Ugo Onorati, Franco Campegiani, Omaggio a "Frate Jacopa", Marino 2007
