Jerzy Grzanka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Grzanka
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1926
Bydgoszcz

Data śmierci

2 grudnia 2007

Informacje klubowe
Klub

HKS Bydgoszcz (1946–1947)
AZS Toruń (1948)
Gwardia Bydgoszcz (1949–1951)
OWKS Bydgoszcz (1952–1953)

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Warszawa 1947 sztafeta 4 × 100 m
złoto Gdańsk 1947 sztafeta szwedzka
złoto Gdańsk 1947 sztafeta olimpijska
złoto Poznań 1948 sztafeta 4 × 400 m
złoto Warszawa 1951 sztafeta 4 × 400 m
srebro Warszawa 1947 sztafeta 4 × 400 m

Jerzy Grzanka (ur. 4 lipca 1926 w Bydgoszczy[1], zm. 2 grudnia 2007[2]) – polski prawnik, w młodości lekkoatleta, sprinter.

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1952[1].

W młodości uprawiał lekkoatletykę. Był mistrzem Polski w sztafecie 4 × 100 metrów, sztafecie szwedzkiej i sztafecie olimpijskiej w 1947 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów 1948 i 1951, a także wicemistrzem w sztafecie 4 × 400 metrów w 1947[3].

Był zawodnikiem HKS Bydgoszcz, AZS Toruń, Gwardii Bydgoszcz i OWKS Bydgoszcz[1].

Rekordy życiowe[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 9 czerwca 1951, Bydgoszcz 10,8
bieg na 200 metrów 12 września 1948, Bydgoszcz 22,8
bieg na 400 metrów 15 sierpnia 1950, Kraków 50,9

Po zakończeniu kariery był działaczem lekkoatletycznym[1], pracował jako dyrektor Bydgoskiej Fabryki Narzędzi[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945–1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 252. ISBN 978-83-64544-06-4.
  2. a b Nekrolog Jerzego Grzanki
  3. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 243 i 273. ISBN 978-83-61233-20-6.
  4. Galeria Sportu Bydgoskiego: kto jest na zdjęciu?