Leon Jaraczewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leon Jaraczewski
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1923
Łyszkowice

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1993
Łódź

Informacje klubowe
Klub

AZS Łódź

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Łódź 1945 sztafeta 4 × 100 m
złoto Warszawa 1947 bieg na 100 m
złoto Warszawa 1947 bieg na 200 m
brąz Kraków 1946 bieg na 100 m
brąz Kraków 1946 bieg na 200 m
brąz Poznań 1946 pięciobój

Leon Jaraczewski (ur. 27 grudnia 1923 w Łyszkowicach, zm. 29 sierpnia 1993 w Łodzi[1]) – polski lekkoatleta, sprinter.

Na pierwszych powojennych mistrzostwach Polski w 1945 zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów, a w 1947 w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów. Był również brązowym medalistą w 1946 w biegach na 100 metrów i na 200 metrów oraz w pięcioboju[2].

Rekordy życiowe[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 7 września 1946, Kraków 10,8
bieg na 200 metrów 22 czerwca 1947, Łódź 22,1
skok w dal 28 lipca 1946, Radom 6,38
pięciobój 6 października 1946, Poznań 2070 pkt

Był zawodnikiem AZS Łódź (1945-1947). Ukończył Technikum Włókienniczo-Mechaniczne w Łodzi w 1947[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 261. ISBN 978-83-64544-06-4.
  2. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 11, 20, 21, 208 i 243. ISBN 978-83-61233-20-6.