French
DeutschLuigi Benedetti – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 19 maja 1951 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 181 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Luigi Benedetti (ur. 19 maja 1951 w Massie[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter, wicemistrz Europy z 1974 i dwukrotny olimpijczyk.
21 lipca 1972 w Barletcie ustanowił rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów rezultatem 1:21,5. Sztafeta włoska biegła w składzie: Franco Ossola, Benedetti, Pasqualino Abeti i Pietro Mennea[2].
Zajął 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Vincenzo Guerini, Ennio Preatoni, Benedetti i Mennea) na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1]. Odpadł w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[3]. Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Guerini, Benedetti, Sergio Morselli i Mennea) na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[4].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Guerini, Norberto Oliosi, Benedetti i Mennea) oraz odpadł w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[5]. Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze (skład sztafety włoskiej: Abeti, Mennea, Luciano Caravani i Benedetti)[4]. Zajął 3. miejsce w tej konkurencji (w składzie: Guerini, Caravani, Benedetti i Mennea) w finale pucharu Europy w 1975 w Nicei[6]. W tym samym składzie włoska sztafeta 4 × 100 metrów zajęła 6. miejsce w finale igrzysk olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].
Benedetti był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w 1973 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1975 i 1977[7][8].
Pięciokrotnie poprawiał rekord Włoch w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 38,88 s uzyskanego 8 września 1974 w Rzymie[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Luigi Benedetti [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-08] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 140 [dostęp 2019-11-22] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 428–429 [dostęp 2019-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ a b Podio internazionale dal 1908 al 2008. Uomini [online], sportolimpico.it, 1 listopada 2008, s. 3 [dostęp 2019-11-22] (wł.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 546, 550 [dostęp 2019-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 251.
- ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-22] (ang.).
- ↑ Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 5 [dostęp 2019-11-22] (wł.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 191. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
|
