Marian Putyra – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marian Putyra
Data i miejsce urodzenia

19 września 1957
Lubin

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1992 Zagłębie Lubin
1993–1995 Górnik Polkowice
1995–1998 Miedź Legnica
2001 Śląsk Wrocław
2001–2002 Śląsk Wrocław (asystent)
2002–2003 Śląsk Wrocław
2003–2004 Polar Wrocław
2004 Polonia Słubice

Marian Putyra (ur. 19 września 1957 w Lubinie) – polski trener piłkarski prowadzący głównie dolnośląskie kluby.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Marian Putyra karierę trenerską rozpoczął w latach 90. 25 października 1990 roku został trenerem Zagłębia Lubin, gdzie zastąpił Stanisława Świerka. Z drużyną tą w sezonie 1990/1991 zdobył pierwsze w historii klubu mistrzostwo Polski. Jednak odszedł z klubu po sezonie 1991/1992 z powodu niezbyt zadowalających wyników. Następnie w latach 1993-1995 trenował Górnika Polkowice, potem Miedź Legnica w latach 1995-1998, którego był w przeszłości również dyrektorem sportowym[1].

Do ekstraklasy wrócił w 2001 roku, prowadząc kilka miesięcy Śląska Wrocław[2]. Potem jednak pozostał w klubie będąc asystentem Petra Němca, ale po słabych wynikach zespołu w lidze ponownie został pierwszym trenerem zespołu[3]. Później był trenerem klubów: Polar Wrocław (2003-2004) i Polonia Słubice (2004).

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piłkarze z I LO odpadli z rozgrywek [dostęp:2012-02-16]
  2. Jednak Putyra [dostęp:2009-08-21]
  3. Putyra zastąpił Nemca w Śląsku Wrocław [dostęp:2002-03-25]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]