تقسیم هند چند تکه شدن هند بریتانیا به قلمروی پاکستان (بعداً جمهوری اسلامی پاکستان و جمهوری خلق بنگلادش) و اتحادیهٔ هند (بعداً جمهوری هند) در سال ۱۹۴۷ است.[۶] تقسیم، شامل تقسیم استان بنگال هند بریتانیا به پاکستان شرقی و بنگال غربی (هند)، و تقسیم استان پنجاب به پنجاب غربی (بعداً پنجاب پاکستان و سرزمین پایتخت اسلامآباد) و پنجاب شرقی (بعداً پنجاب هند، هاریانا و هیماچال پرادش) شد. این قرارداد شامل تقسیم مالکیتهای دولتی نیز میشد، از آنها میتوان به ارتش هند و بریتانیا، خدمات عمومی هند و دیگر خدمات مدیریتی، راهآهن هندوستان و خزانهٔ مرکزی اشاره کرد. این تقسیم در قانون استقلال هند مشخص شد و منجر به انحلال راج بریتانیا، یعنی حکومت پادشاهی در هند شد. دو قلمرو مستقل هند و پاکستان بهطور قانونی در نیمه شب ۱۵ اوت ۱۹۴۷ به وجود آمدند. این جدایی باعث آوارگی بیش از ۱۰ تا ۲۰ میلیون نفر شد و تخمین کشتهشدهها از ۱۰۰ها هزار نفر تا ۱ میلیون نفر است.[۲][۳][۴][۵] از این جابجایی انسانی به عنوان یکی از بزرگترین بحران پناهندگان در تاریخ یاد میشود که تلفات آن بین چند صد هزار تا دو میلیون نفر تخمین زده میشود.[۱][الف] طبیعت خشن این جدایی و وقایعی که در حین آن اتفاق افتاد، فضایی از نفرت و بدگمانی را در روابط میان هند و پاکستان به وجود آورد که همچنان ادامه دارد.
پس از این جدایی، ایالتهای راجنشین هندوستان این انتخاب را داشتند که به هند یا پاکستان بپیوندند،[۷] یا اینکه خود خارج از این دو مستقل بمانند. در نهایت تمام آنها با هند متحد شدند. البته این انتخابها باعث درگیریهایی نیز شد که از آنها میتوان به جنگ هند-پاکستان سال ۱۹۴۷ اشاره کرد که بر سر جامو و کشمیر بود. در عین حال پس از آن نیز بر سر مناطق مختلف درگیریهای گوناگونی رخ داد.[۸]
رمان بچههای نیمه شب از سلمان رشدی در قالب یک داستان در ژانر رئالیسم جادویی به این جدایی و وقایع قبل و بعد آن میپردازد
↑ ۳٫۰۳٫۱"Rupture in South Asia"(PDF). United Nations High Commission for Refugees. Archived(PDF) from the original on 11 March 2016. Retrieved 16 January 2021.