French
Deutschحسن لاهیجی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میرزا حسن لاهیجی(متوفی: 1121 هجری قمری) ملقب به کاشفی، فرزند بزرگ ملا عبدالرزاق لاهیجی و از بزرگترین دانشمندان عصر صفوی است. از جمله آثار وی در زمینه حکمت اسلامی می توان به ظواهر الحکم،آئینه حکمت اشاره کرد.[۱]
حیات و خانواده[ویرایش]
به گفته رضا استادی ، تاریخ دقیق تولد وی معلوم نیست ولی می توان به گفته آقابزرگ تهرانی اعتماد کرد و تاریخ تولد میرزا حسن را حدود 1045 هجری قمری دانست.[۲] میرزا حسن لاهیجی در خانواده ای حکمی و مذهبی دیده به جهان گشود. وی به گفته سید جلال الدین آ آشتیانی فرزند بزرگ ملا عبدالرزاق لاهیجی، داماد ملاصدرای شیرازی و از بزرگترین شاگردان وی است.[۱] به نظر می رسد که در قم زاده شده است و پس از شاگردی نزد پدرش، برا ادامه تحصیلات به نجف رفته است.[۲]
شاگردان و استادان[ویرایش]
از استادان وی فقط نام ملا عبدالرزاق لاهیجی یعنی پدرش شناخته شده است و کس دیگری شناخته شده نیست. در میان شاگردان وی، رضا استادی به دونفر به صورت احتمالی اشاره کرده است. یکی میر عبدالرحمان قمی و دیگری حزین لاهیجی است.[۳]
آثار[ویرایش]
میرزا حسن دارای آثار بسیاری است. در میان آثار وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آیینه حکمت
- ابطال تناسخ
- اثبات رجعت
- اصول دین
- جمال الصالحین
- رساله در حدوث و قدم
- روایع الحکمه
- شمع یقین و آیینه دین
- شرح صحیفه سجادیه
- سر مخزون[۴]
