Finale wereldkampioenschap voetbal 2010

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 2010, tussen Nederland en Spanje, werd gespeeld op zondag 11 juli in het Soccer City stadion in Johannesburg, Zuid-Afrika.

Voor de wedstrijd hadden Nederland en Spanje elkaar nooit ontmoet in de eindronde van een WK of EK. De teams hadden elkaar sinds 1920 negen keer ontmoet, elk vier wedstrijden gewonnen en een keer gelijk gespeeld, in vriendschappelijke wedstrijden, EK kwalificatiewedstrijden en eenmaal in de Olympische Zomerspelen 1920. De wedstrijd markeerde de eerste keer dat een Europees team de WK-trofee buiten Europa zou winnen.

Route naar de finale[bewerken | brontekst bewerken]

Route naar de finale
Nederland		Spanje
WK 2010 – Kwalificatie
Skopje, 10 september 2008 Macedonië  1 – 2  Nederland Rotterdam, 11 oktober 2008 Nederland  2 – 0  IJsland Oslo, 15 oktober 2008 Noorwegen  0 – 1  Nederland Amsterdam, 28 maart 2009 Nederland  3 – 0  Schotland Amsterdam, 1 april 2009 Nederland  4 – 0  Macedonië Reykjavík, 6 juni 2009 IJsland  1 – 2  Nederland Rotterdam, 10 juni 2009 Nederland  2 – 0  Noorwegen Glasgow, 9 september 2009 Schotland  0 – 1  Nederland		Murcia, 6 september 2008 Spanje  1 – 0  Bosnië en Herzegovina Albacete, 10 september 2008 Spanje  4 – 0  Armenië Tallinn, 11 oktober 2008 Estland  0 – 3  Spanje Brussel, 15 oktober 2008 België  1 – 2  Spanje Madrid, 28 maart 2009 Spanje  1 – 0  Turkije Istanbul, 1 april 2009 Turkije  1 – 2  Spanje A Coruña, 5 september 2009 Spanje  5 – 0  België Mérida, 9 september 2009 Spanje  3 – 0  Estland Yerevan, 10 oktober 2008 Armenië  1 – 2  Spanje Zenica, 14 oktober 2008 Bosnië en Herzegovina  2 – 5  Spanje
Kwalificatie – Eindstand
Team Wed W G V DV DT +/− Ptn  Nederland 8 8 0 0 17 2 15 24  Noorwegen 8 2 4 2 9 7 2 10  Schotland 8 3 1 4 6 11 −5 10  Macedonië 8 2 1 5 5 11 −6 7  IJsland 8 1 2 5 7 13 −6 5		Team Wed W G V DV DT +/− Ptn  Spanje 10 10 0 0 28 5 23 30  Bosnië en Herzegovina 10 6 1 3 25 13 12 19  Turkije 10 4 3 3 13 10 3 15  België 10 3 1 6 13 20 −7 10  Estland 10 2 2 6 9 24 −15 8  Armenië 10 1 1 8 6 22 −16 4
Groepsfase – Wedstrijden
Johannesburg, 14 juni 2010 Nederland  2 – 0  Denemarken Durban, 19 juni 2010 Nederland  1 – 0  Japan Kaapstad, 24 juni 2010 Nederland  2 – 1  Kameroen		Durban, 16 juni 2010 Spanje  0 – 1  Zwitserland Johannesburg, 21 juni 2010 Spanje  2 – 0  Honduras Pretoria, 25 juni 2010 Spanje  2 – 1  Chili
Groepsfase – Eindstand
Land Win Gel Ver DV DT +/− Pnt  Nederland 3 0 0 5 1 4 9  Japan 2 0 1 4 2 2 6  Denemarken 1 0 2 3 6 −3 3  Kameroen 0 0 3 2 5 −3 0		Land Win Gel Ver DV DT +/− Pnt  Spanje 2 0 1 4 2 2 6  Chili 2 0 1 3 2 1 6  Zwitserland 1 1 1 1 1 0 4  Honduras 0 1 2 0 3 −3 1
Knockoutfase – Achtste finale
Durban, 28 juni 2010 Nederland  2 – 1  Slowakije		Kaapstad, 29 juni 2010 Spanje  1 – 0  Portugal
Knockoutfase – Kwartfinale
Port Elizabeth, 2 juli 2010 Nederland  2 – 1  Brazilië		Johannesburg, 3 juli 2010 Spanje  1 – 0  Paraguay
Knockoutfase – Halve finale
Kaapstad, 6 juli 2010 Nederland  3 – 2  Uruguay		Durban, 7 juli 2010 Spanje  1 – 0  Duitsland

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De wedstrijd heeft het record van meeste toegekende gele kaarten in een WK-finale, meer dan het dubbele van het vorige record van Argentinië tegen West-Duitsland in 1986, waar zes kaarten werden uitgedeeld. Veertien gele kaarten werden toegekend (negen voor Nederland en vijf voor Spanje). John Heitinga werd in de 109e minuut weggestuurd na het ontvangen van een tweede gele kaart. De gele kaart voor Nigel de Jong's karatetrap op de borst van Xabi Alonso in de eerste helft (28e minuut), had een rode kaart moeten zijn volgens Rob Hughes van onder andere The New York Times. Ook de scheidsrechter, Howard Webb, zei later zelf dat het een rode kaart had moeten zijn, maar dat zijn zicht tijdens het spel gedeeltelijk belemmerd werd.

Nederland had verschillende kansen om te scoren, met name in de 62e minuut toen Arjen Robben door een pass van Wesley Sneijder alleen op de Spaanse doelman Iker Casillas afging, maar zijn schot werd nog net met Casillas' teen naast de goal getikt. Sergio Ramos miste voor Spanje een vrije kopbal uit een hoekschop toen hij helemaal vrij stond.

Vanaf de 109e minuut moest Nederland met 10 man verder, omdat Heitinga zijn tweede gele kaart had gekregen. Terwijl het onvermijdelijk leek dat het met penalty's beslist zou moeten worden, sprintte Jesús Navas naar het tegenovergestelde territorium en gaf een aantal passes die ertoe leidden dat Andres Iniesta uiteindelijk de winnende goal scoorde, vier minuten voor het einde van de wedstrijd.

Net voordat het doelpunt werd gescoord, had schoot Nederland een vrije trap die de muur raakte en via Cesc Fàbregas uitging. Maar in plaats dat ze een hoekschop kregen, werd er een doeltrap aan de Spanjaarden gegeven, die leidde uiteindelijk tot het winnende doelpunt. Na het doelpunt kreeg Joris Mathijsen nog een gele kaart voor zijn heftige protesten tegen de scheidsrechter, en andere Nederlandse spelers bekritiseerden Webb voor deze beslissing na de wedstrijd. Iniesta kreeg een gele kaart voor het uittrekken van zijn shirt toen hij zijn doelpunt vierde, onder zijn shirt had hij een wit shirt met de handgeschreven boodschap: "Dani Jarque siempre con nosotros" ("Dani Jarque, altijd bij ons")

Wedstrijdbal[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de finale werd niet de Adidas Jabulani gebruikt die voor alle andere wedstrijden op het WK werd gebruikt, maar een speciale uitvoering van deze bal, die goudkleurige randen had. Daarmee werd de traditie van voorgaande WK's voortgezet om voor de finale een speciale bal te hebben. De bal is door Adidas ontworpen. Dat bedrijf heeft sinds 1970 alle ballen voor het WK ontworpen. Naast de kleuren is de bal identiek aan de normale Jabulani.

Aanslagen op televisiekijkers van de wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

In de Oegandese hoofdstad Kampala vonden twee bomaanslagen plaats op groepen televisiekijkers van de finale van het WK. Hierbij vielen 74 doden. De Somalische islamitische groepering al-Shabaab heeft de aanslagen opgeëist.^[1]

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

Het Nederlandse team werd verwelkomd in Amsterdam door naar schatting 200.000 supporters langs de grachten. Aanvoerder Giovanni van Bronckhorst en coach Bert van Marwijk werden door Koningin Beatrix benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.^[2] In Nederland keken 12,2 miljoen mensen naar de finale, ongeveer 74% van de totale bevolking van het land.^[3] Wereldwijd werd er gekeken door ongeveer 910 miljoen mensen.^[4]

Wedstrijdgegevens[bewerken | brontekst bewerken]

11 juli 2010 20:30 UTC+2 «onderlinge duels»	Nederland	0 – 1 (n.v.)	Spanje	Soccer City, Johannesburg Toeschouwers: 84.490 Scheidsrechter: Howard Webb (Engeland)
		Wedstrijdverslag	116' Iniesta

Nederland

Spanje

Nederland: GK 1 Maarten Stekelenburg RB 2 Gregory van der Wiel 111' CB 3 John Heitinga 57' 109' CB 4 Joris Mathijsen 117' LB 5 Giovanni van Bronckhorst 54' 105' DM 6 Mark van Bommel 22' DM 8 Nigel de Jong 28' 99' RW 11 Arjen Robben 84' AM 10 Wesley Sneijder LW 7 Dirk Kuyt 71' CF 9 Robin van Persie 15' Wisselspelers: MF 17 Eljero Elia 71' MF 23 Rafael van der Vaart 99' DF 15 Edson Braafheid 105' Coach: Bert van Marwijk

Spanje: GK 1 Iker Casillas RB 15 Sergio Ramos 23' CB 3 Gerard Piqué CB 5 Carles Puyol 16' LB 11 Joan Capdevila 67' DM 16 Sergio Busquets DM 14 Xabi Alonso 87' CM 8 Xavi 120+1' RW 6 Andrés Iniesta 118' CF 7 David Villa 106' LW 18 Pedro 60' Wisselspelers: MF 22 Jesús Navas 60' MF 10 Cesc Fàbregas 87' FW 9 Fernando Torres 106' Coach: Vicente del Bosque

Man van de wedstrijd:
Andrés Iniesta
Assistent-scheidsrechter:
Darren Cann
Michael Mullarkey
Vierde official:
Yuichi Nishimura

Wedstrijdstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

	Nederland	Spanje
Doelpunten	0	1
Eigen doelpunten	0	0
Gele kaarten	9	5
Rode kaarten	1	0
Wissels	3	3
Schoten op doel	5	6
Schoten naast doel	13	19
Overtredingen	28	19
Directe vrije trap op doel	3	4
Indirecte vrije trap op doel	0	0
Hoekschoppen	6	8
Buitenspel	7	6
Strafschoppen	0	0
Balbezit (tijd)	36 min.	48 min.
Balbezit (%)	43%	57%