Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962

Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962
Officiële naam Grand Prix moto de France 1962
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 13 mei 1962
Organisator FIM
250 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Tom Phillis
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Derde Vlag van Australië Tom Phillis
125 cc
Snelste ronde Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi
Eerste Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nederland Jan Huberts
Eerste Vlag van Nederland Jan Huberts
Tweede Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Zijspanklasse
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Duitsland Horst Burkhardt
Eerste Vlag van Duitsland Max Deubel/Vlag van Duitsland Emil Hörner
Tweede Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Duitsland Horst Burkhardt
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent/Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1962. De races werden verreden op 13 mei op het Circuit de Charade nabij Clermont-Ferrand. In deze Grand Prix kwamen de 250cc-klasse, de 125cc-klasse, de 50cc-klasse en de zijspanklasse aan de start.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De 350cc-klasse en de 500cc-klasse kwamen ook hier niet aan de start. Jan Huberts (Kreidler RS) werd de eerste Nederlander die een WK-race wist te winnen.

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste vier finishers waren exact dezelfde als in de Spaanse Grand Prix: Jim Redman voor Bob McIntyre, Tom Phillis en Dan Shorey. Het gaf Redman een grote voorsprong in de WK-stand en opnieuw bleek dat de Honda RC 163 niet te kloppen was. Maar Phillis had opnieuw stalorders gekregen om in de remmen te knijpen voor Redman en McIntyre. De podiumrijders maakten het spannend en finishten binnen een halve seconde, terwijl Shorey (Bultaco TSS 125) een ronde achterstand opliep.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 1:06"51'5 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Honda +0'3 6
3 Vlag van Australië Tom Phillis Honda +0'5 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Bultaco +1 ronde 3
5 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Morini +1 ronde 2
6 Vlag van Frankrijk Benjamin Savoye Mondial +2 ronden 1
7 Vlag van Duitsland Siegfried Lohmann Adler +2 ronden
8 Vlag van België Marcel Toussaint Benelli +2 ronden
9 Vlag van Frankrijk René Barone Ducati +4 ronden

Top acht tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts acht coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 16
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Honda 12
3 Vlag van Australië Tom Phillis Honda 8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Bultaco 6
5 Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi 2
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Morini
7 Vlag van Frankrijk Benjamin Savoye Mondial 1
Vlag van België Marcel Toussaint Benelli

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Argentinië Enrique Dietrich Aermacchi
Vlag van Argentinië Jorge Terengo Ducati
Vlag van Argentinië Raúl Kaiser NSU
Vlag van België Pierrot Vervroegen Aermacchi
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Duitsland Günter Beer Adler
Vlag van Duitsland Michael Schneider NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Campbell Donaghy Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Benelli
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda
Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Paolo Campanelli Benelli
Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini
Vlag van Italië Umberto Masetti Morini
Vlag van Japan Kenjiro Tanaka Honda
Vlag van Japan Moto Kitano Honda
Vlag van Nederland Cas Swart Honda
Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB
Vlag van Uruguay Carlos Marfetan Parilla

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Opnieuw won Kunimitsu Takahashi de 125cc-race en werd Jim Redman tweede. Tommy Robb en Luigi Taveri finishten nog binnen de minuut, maar Ernst Degner bracht zijn Suzuki RT 62 pas 3½ minuut na de winnaar binnen.

Honda RC 145

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 58"01'6 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +34'9 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda +41'0 4
4 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +41'3 3
5 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki +3"34'8 2
6 Vlag van Argentinië Jorge Kissling Bultaco +4"39'2 1

Top negen tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 16
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 12
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 7
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 4
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood EMC 3
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery EMC 2
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
8 Vlag van Argentinië Raúl Kissling DKW 1
Vlag van Italië Francesco Villa Mondial

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Argentinië Limburg Moreira Bultaco
Vlag van Argentinië Marzillo Chizzini Bultaco
Vlag van Argentinië Pedro Rosenthal Tohatsu
Vlag van Argentinië Raúl Kissling DKW
Vlag van Australië Tom Phillis Honda
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Tsjechië Stanislav Malina ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Hans Fischer MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Finland Jukka Petäjä MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood EMC
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery EMC
Vlag van Gibraltar John Grace Bultaco
Vlag van Italië Alberto Pagani Honda
Vlag van Italië Francesco Villa Mondial
Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki
Vlag van Japan Teisuke Tanaka Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver EMC

50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de Franse Grand Prix hadden de Honda-technici een hele lijst met nieuwe onderdelen besteld: cilinders, zuigers en cilinderkoppen en daarmee leek hen de overwinning niet te kunnen ontgaan. Kunimitsu Takahashi ging aan de leiding maar moest wachten op Luigi Taveri, die immers in Spanje al punten had gescoord. Dat was een fout, want de Nederlander Jan Huberts, die nu eindelijk de twaalf versnellingen van zijn Kreidler onder de knie had, kon een gat van 26 seconden dicht rijden en op het heuvelachtige deel van het circuit juist dankzij dat grote aantal versnellingen de leiding nemen en winnen. Hij werd daardoor de eerste Nederlander die een Grand Prix won. Honda liet echter meteen zien hoe snel men in Japan in staat was nieuwe ontwikkelingen door te voeren. Meteen na de overwinning van Huberts belde men naar Japan om ook versnellingsbakken met acht tot tien versnellingen te bestellen en die werden prompt, nog vóór de volgende Grand Prix, overgevlogen. Suzuki kon absoluut niet meekomen, maar opmerkelijk was dat Seiichi Suzuki en Mitsuo Itoh nog voor Ernst Degner over de finish kwamen. Degner was de technische man bij Suzuki omdat hij de MZ-tweetakttechniek met roterende inlaat en expansiepijp bij zijn vlucht uit de DDR had gestolen.

Jan Huberts in 1962

Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler 39"56'8 8
2 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda +2'2 6
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +2'6 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda +5'6 3
5 Vlag van Japan Seiichi Suzuki Suzuki +1"03'1 2
6 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki +1"07'2 1
7 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki +1"37'4
8 Vlag van Duitsland Wolfgang Gedlich Kreidler +2"01'9
9 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Rajko Piciga Tomos +3"18'9
10 Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi +5"36'9

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Duitsland Günter Beer Kreidler
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler
Vlag van Spanje José Maria Busquets Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Kreidler
Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki
Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki
Vlag van Japan Teisuke Tanaka Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki

Top negen tussenstand 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Suzuki 8
Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
4 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 7
5 Vlag van Spanje José Maria Busquets Derbi 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 5
7 Vlag van Duitsland Wolfgang Gedlich Kreidler 3
8 Vlag van Japan Seichi Suzuki Suzuki 2
9 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 1

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de trainingen verscheen Fritz Scheidegger met een extreem laag chassis dat was ontwikkeld door Rudi Kurth. In de race - waarin hij geen punten scoorde - trad hij echter aan met zijn gewone, door Otto Kölle gebouwde zijspancombinatie. Max Deubel en Emil Hörner wonnen de race voor Florian Camathias/Horst Burkhardt en Chris Vincent/Eric Bliss.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 57"57'5 8
2 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW +38'5 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss BSA +2"59'5 4
4 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW +3"51'5 3
5 Vlag van Zwitserland Claude Lambert Vlag van Zwitserland Alfred Herzig BMW +4"33'5 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Pickup Vlag van Verenigd Koninkrijk Keith Scott BMW 1

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Zwitserland Gottfried Rüfenacht BMW
Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson BMW
Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Heiner Vester BMW
Vlag van Duitsland August Rohsiepe Vlag van Duitsland Lothar Böttcher BMW
Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Eduard Dein BMW
Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Horst Knopp BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Scholes (†) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Lindsay BMW

Top acht tussenstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts acht combinaties hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW 16
2 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW 12
3 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW 7
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss BSA 5
5 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Heiner Vester BMW 3
6 Vlag van Zwitserland Claude Lambert Vlag van Zwitserland Alfred Herzig BMW 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Scholes Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Lindsay BMW
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Pickup Vlag van Verenigd Koninkrijk Keith Scott BMW 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1962
FIM wereldkampioenschap wegrace
14e seizoen (1962)
Volgende race:
Isle of Man TT 1962

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1963