27 Dywizja Zmechanizowana – Wikipedia, wolna encyklopedia

27 Dywizja Zmechanizowana
27-я мотострелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Organizacja
Dyslokacja

Halle

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

8 Armia

27 Gwardyjska Omsko-Nowobugska Dywizja Zmechanizowana (ros. 27-я мотострелковая дивизия) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.

W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 8 Armii[1]. Dyslokowana do Rosji i utrzymana do 2008. Stacjonowała na terenie Przykarpackiego OW we Władykawkazie. Podległa 42 Korpusowi Armijnemu[2].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład w 1990[1]:

  • dowództwo i sztab – Halle
  • 368 Gwardyjski Poznański pułk zmotoryzowany;
  • 243 Gwardyjski Berliński pułk zmotoryzowany;
  • 244 Gwardyjski Berliński pułk zmotoryzowany;
  • 28 Berliński pułk czołgów;
  • 31 batalion czołgów;
  • 54 Gwardyjski Poznański pułk artylerii samobieżnej;
  • 286 Gwardyjski Przemyski pułk rakiet przeciwlotniczych;
  • 488 dywizjon przeciwpancerny;
  • 5 batalion rozpoznawczy;
  • 35 Gwardyjski batalion łączności;
  • 29 Gwardyjski batalion inżynieryjno-saperski;
  • 367 batalion obrony przeciwchemicznej;
  • 1126 batalion zaopatrzenia;
  • 44 batalion remontowy;
  • 21 batalion medyczny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Depczyński 2015 ↓, s. 353.
  2. Depczyński 2015 ↓, s. 379.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.