French
DeutschEnefiok Udo-Obong – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 22 maja 1982 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Enee Enefiok Udo-Obong (ur. 22 maja 1982[1]) – nigeryjski lekkoatleta (sprinter), mistrz olimpijski z 2000.
Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney startował w sztafecie 4 × 400 metrów, która biegnąc w składzie: Clement Chukwu, Jude Monye, Sunday Bada i Udo-Obong na ostatniej zmianie zajęła 2. miejsce w finale za sztafetą Stanów Zjednoczonych. W 2008 Międzynarodowy Komitet Olimpijski pozbawił sztafetę amerykańską złotego medalu ze względu na stosowanie dopingu przez jednego z jej członków Antonio Pettigrewa, a w 2012 podjął decyzję o uznaniu sztafety nigeryjskiej za mistrzów olimpijskich[1][2]. Sztafeta ta uzyskała czas 2:58,68 który do sierpnia 2021 był rekordem Afryki[3].
Udo-Obong wystąpił na halowych mistrzostwach świata w 2001 w Lizbonie, gdzie sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Monye, Fidelis Gadzama, Bada i Udo-Obong ustanowiła w biegu eliminacyjnym (nieaktualny już) halowy rekord Afryki wynikiem 3:09,76[4], a w biegu finałowym zajęła 5. miejsce[5]. Udo-Obong startował również w biegu na 200 metrów, ale odpadł w biegu eliminacyjnym[6].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Afryki w 2004 w Brazzaville (sztafeta nigeryjska biegła w składzie: James Godday, Saul Weigopwa, Bola Lawal i Udo-Ebong)[7].
Na igrzyskach olimpijskich w 2004 w Atenach nigeryjska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Godday, Musa Audu, Weigopwa i Udo-Obong wywalczyła brązowy medal[1]. Na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach sztafeta nigeryjska (Weigopwa, Audu, Lawal i Udo-Obong) odpadła w przedbiegach[8].
Udo-Obong był mistrzem Nigerii w biegu na 400 metrów w 2002 i w biegu na 200 metrów w 2005[9].
Rekordy życiowe:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 200 metrów | 22 marca 2006, Melbourne | 20,67 |
| bieg na 300 metrów | 27 sierpnia 2002, Liège | 32,64 |
| bieg na 400 metrów | 21 lipca 2000, Lagos | 45,68 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Enefiok Udo-Obong [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-03] (ang.).
- ↑ Nigeria: Team Nigeria Awarded 4x400m Sydney Olympics Gold [online], AllAfrica.com, 23 lipca 2012 [dostęp 2014-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-02] (ang.).
- ↑ Area Records – Africa [online], World Athletics [dostęp 2020-07-10] (ang.).
- ↑ Area Records Men Indoor [online], IAAF [dostęp 2014-01-01] (ang.).
- ↑ IAAF Istanbul 2012 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 96 [dostęp 2014-01-01] (ang.).
- ↑ IAAF Istanbul 2012 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 54 [dostęp 2014-01-01] (ang.).
- ↑ African championships Brazzaville (Congo) 14-18 juillet 2004 Results [online], africathle.com [dostęp 2014-01-01] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 197 [dostęp 2014-01-01] (ang.).
- ↑ Nigerian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-01] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Enefiok Udo-Obong w bazie World Athletics (ang.).
- Enefiok Udo-Obong, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-01-01] (ang.).
- ↑ Na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozegrano tzw. sztafetę olimpijską. Czterech zawodników biegło kolejno dystans 200, 200, 400 i 800 metrów