Michael Larrabee – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michael Larrabee
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1933
Hollywood

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 2003
Santa Maria

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
złoto Tokio 1964 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)

Michael Denny Larrabee (ur. 2 grudnia 1933 w Hollywood, zm. 22 kwietnia 2003 w Santa Maria[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter specjalizujący się w biegu na 400 metrów, dwukrotny mistrz olimpijski z Tokio z 1964.

Wychował się w Ventura. Jego kariera lekkoatletyczna w latach 50. była często przerywana kontuzjami. Szczyt formy osiągnął w 1964 w wieku 30 lat. Zdobył wówczas mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 400 metrów[2]. Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio najpierw wygrał bieg na 400 metrów z czasem 45,1 s. (wyprzedzając Wendella Mottleya z Trynidadu i Tobago i Polaka Andrzeja Badeńskiego), a następnie wraz z kolegami (Ollan Cassell, Ulis Williams i Henry Carr)zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów bijąc rekord świata wynikiem 3.00,7[1][3].

Po 1964 pracował jako nauczyciel matematyki, prowadził firmę dystrybucyjną napojów, a także był przedstawicielem handlowym Adidasa.

W 2001 zdiagnozowano u niego raka trzustki. Lekarze dawali mu tylko kilka tygodni życia, ale dzięki chemioterapii przeżył jeszcze 2 lata. Zmarł w 2003 w wieku 69 lat.

Rekordy życiowe[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ulis Williams [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-10] (ang.).
  2. United States Championships (Men 1943-) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-10] (ang.).
  3. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 143 [dostęp 2021-05-10] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]