Fabrizio Verospi – Wikipedia, wolna encyklopedia WikiZero

Fabrizio Verospi
Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1571 Rzym
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1639 Rzym
Miejsce pochówku	Rzym
Prefekt Kongregacji Soborowej
Okres sprawowania	1627–1639

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	30 sierpnia 1627 Urban VIII
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna S. Maria della Pace

Fabrizio Verospi (ur. w 1571 w Rzymie, zm. 27 stycznia 1639 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1571 roku w Rzymie, jako syn Girolama Verospiego i Penelope Gabrielli^[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, klerykiem Kamery Apostolskiej i audytorem Roty Rzymskiej^[1]. Wiosną 1619 roku został mianowany nadzwyczajnym przedstawicielem apostolskim w Wiedniu, gdzie miał dokonać zatrzymania kardynała Melchiora Klesla, którego osadził w Tyrolu^[1]. Trzy lata później był reprezentantem Państwa Kościelnego na ślubie cesarza Ferdynanda II i Eleonory Gonzagi^[1]. Następnie przewiózł Klesla do Rzymu i uwięził w Zamku Świętego Anioła^[1]. 30 sierpnia 1627 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna^[2]. W tym samym roku został prefektem Kongregacji Soborowej^[2]. Zmarł 27 stycznia 1639 roku w Rzymie^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Fabrizio Verospi. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
↑ ^a ^b Fabrizio Verospi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).

Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa

Prefekci Kongregacji Soborowej	Giovanni Girolamo Morone (1564–1575) Francesco Alciati (1575–1580) Antonio Carafa (1580–1591) Girolamo Mattei (1591–1603) Paolo Emilio Zacchia (1603–1605) Francesco Maria Bourbon del Monte (1606–1607) Girolamo Pamphili (1607–1610) Pompeo Arrigoni (1610–1616) Orazio Lancellotti (1616–1620) Roberto Ubaldini (1621–1623) Cosimo de Torres (1623–1626) Bonifacio Bevilacqua (1626–1627) Roberto Ubaldini (1627–1635) Fabrizio Verospi (1636–1639) Giovanni Battista Pamphilj (1639–1644) Francesco Cennini de’ Salamandri (1644–1645) Pietro Luigi Carafa (1645–1655) Francesco Paolucci (1657–1661) Giulio Cesare Sacchetti (1661–1663) Angelo Celsi (1664–1671) Paluzzo Paluzzi-Altieri (1671–1673 proprefekt) Vincenzo Maria Orsini (1673–1675) Federico Baldeschi Colonna (1675–1691) Galeazzo Marescotti (1691–1696 proprefekt) Giuseppe Sacripante (1696–1700) Bandino Panciatici (1700–1718) Pier Marcellino Corradini (1718–1721) Curzio Origo (1721–1737) Antonio Saverio Gentili (1737–1753) Mario Millini (1753–1756) Giuseppe Spinelli (1756–1757 proprefekt) Giovanni Giacomo Millo (1756–1757) Clemente Argenvilliers (1757–1758) Ferdinando Maria de Rossi (1759–1775) Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1775–1784) Guglielmo Pallotta (1785–1795) Tommaso Antici (1795–1798) Filippo Carandini (1800–1810) Giulio Gabrielli (1814–1820) Emmanuele de Gregorio (1820–1834) Vincenzo Macchi (1834–1841) Paolo Polidori (1841–1847) Pietro Ostini (1847–1849) Angelo Mai (1851–1853) Antonio Maria Cagiano de Azevedo (1853–1860) Prospero Caterini (1860–1881) Lorenzo Nina (1881–1885) Luigi Serafini (1885–1893) Angelo Di Pietro (1893–1902) Vincenzo Vannutelli (1902–1908) Casimiro Gennari (1908–1914) Francesco di Paola Cassetta (1914–1919) Donato Raffaele Sbarretti (1919–1930) Giulio Serafini (1930–1938) Luigi Maglione (1938–1939) Francesco Marmaggi (1939–1949) Giuseppe Bruno (1949–1954) Pietro Ciriaci (1954–1966)
Prefekci Kongregacji ds. Duchowieństwa	Jean Villot (1967–1969) John Joseph Wright (1969–1979) Silvio Oddi (1979–1986) Antonio Innocenti (1986–1991) José Tomás Sánchez (1991–1996) Darío Castrillón Hoyos (1996–1998 proprefekt) Darío Castrillón Hoyos (1998–2006) Cláudio Hummes (2006–2010) Mauro Piacenza (2010–2013) Beniamino Stella (2013–2021) Lazarus You Heung-sik (2021–2022)
Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa	Lazarus You Heung-sik (od 2022)

Kontrola autorytatywna (osoba):