French
DeutschPancerniki typu Bismarck – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Pancernik "Bismarck" 15 września 1940 r. | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | Blohm & Voss (Hamburg) |
| Wejście do służby | 24 sierpnia 1940 |
| Zbudowane okręty | 2 |
| Okręty w służbie | 0 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | Bismarck: |
| Długość | 251 m |
| Szerokość | 36 m |
| Zanurzenie | 8,7 m |
| Napęd | 12 kotłów parowych Wagnera |
| Prędkość | 30 węzłów |
| Zasięg | Bismarck: |
| Załoga | 108 oficerów, 2500 marynarzy |
| Uzbrojenie | 8 dział 380 mm SK C/34 |
| Opancerzenie | burty: 320 mm |
| Wyposażenie lotnicze | 1 katapulta, 4 wodnosamoloty Arado Ar 196 |
Pancerniki typu Bismarck – typ dwóch niemieckich pancerników zbudowanych przez Kriegsmarine, krótko przed wybuchem II wojny światowej. Pancerniki były największymi okrętami w historii niemieckiej marynarki wojennej i najcięższymi pancernikami, jakie kiedykolwiek zbudowano w historii Europy. Mimo swych rozmiarów, okręty były koncepcyjnie przestarzałe, oparte na zmodyfikowanej i powiększonej konstrukcji drednota SMS „Baden” z 1915 roku, z anachronicznym już rozmieszczeniem artylerii w układzie czterech wież po dwa działa każda.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Położenie stępki pod "Bismarcka" odbyło się w lipcu 1936, a całkowite zakończenie budowy we wrześniu 1940. Stępkę pod jego okręt siostrzany Tirpitz położono w październiku 1936 r., a budowę zakończono w lutym 1941. Obydwa okręty były bardzo podobne do pancerników z I wojny światowej typu Bayern, jednak zamontowano na nich nowocześniejszą artylerię oraz nieco lepiej przemyślany układ opancerzenia. Chociaż posiadały silniki o dużej mocy, będąc w momencie wejścia do służby najszybszymi okrętami tego typu i były doskonale uzbrojone, to konstrukcja miała słabe zabezpieczenie urządzeń sterowych i systemów komunikacji[1].
Z uwagi na zastosowanie ośmiu dział, masa salwy burtowej artylerii głównej wynosiła 6440 kg i była lżejsza od pancerników brytyjskich i amerykańskich[2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Obydwa okręty tego typu odbyły jedynie krótką służbę. "Bismarck" przeprowadził zaledwie jedną operację, operację Rheinübung, rajd na Atlantyk Północny przeciwko konwojom płynącym pomiędzy Ameryką Północną a Wielką Brytanią. Podczas operacji "Bismarck" zatopił krążownik liniowy HMS "Hood" i uszkodził nowy pancernik floty brytyjskiej HMS "Prince of Wales" w czasie bitwy w Cieśninie Duńskiej. Po trzydniowym poszukiwaniu, 27 maja 1941, Royal Navy zatopiła pancernik, jednak dokładne przyczyny jego zatonięcia nie są znane. Według zeznań uratowanych rozbitków z "Bismarcka", jego załoga samozatopiła swój okręt.
Służba "Tirpitza" była także krótka. Po klęsce "Bismarcka" uznano, że i on nie miałby szans w pojedynkę z tak potężną flotą jak Royal Navy na otwartych wodach. "Tirpitz" został wysłany na wody norwerskie w 1942, zagrażając tym samym swoją obecnością w tym rejonie szlakom konwojów wysyłanych z Wielkiej Brytanii do Związku Radzieckiego, w wyniku umowy Lend-Lease Act. Pancernik był nieustannie atakowany przez miniaturowe okręty podwodne Royal Navy i samoloty Royal Air Force. Finalnie, 12 listopada 1944, ciężkie bombowce Avro Lancaster trafiły "Tirpitza" trzema bombami Tallboy, które spowodowały olbrzymie uszkodzenia na okręcie, a następnie go zatopiły. "Tirpitz" został pocięty na złom między 1948 a 1957 r. Jednak duża część jego kadłuba wciąż pozostaje na miejscu, w którym został zatopiony.
-
"Tirpitz" podczas wodowania 1 kwietnia 1939 -
Jedna z wież dział 150 mm na pokładzie pancernika "Bismarck" w 1940
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bismarck & Tirpitz (ang.)
| Pancerniki |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pancerniki szkolne |
| ||||||
| Krążowniki ciężkie |
| ||||||
| Krążowniki lekkie |
| ||||||
| Okręty podwodne |
| ||||||
| Lotniskowce | |||||||
| Niszczyciele | |||||||
| Torpedowce |
| ||||||
| Awizo |
| ||||||
| Kutry torpedowe |
| ||||||
| Trałowce |
| ||||||
| Eskortowce |
| ||||||
| Inne | |||||||
