Roger Verey – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roger Verey

Roger Verey podczas igrzysk olimpijskich w Berlinie w 1936 roku
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1912 Lozanna
Data i miejsce śmierci	6 września 2000 Kraków
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Berlin 1936 wioślarstwo (dwójka podwójna) Mistrzostwa Europy złoto Budapeszt 1933 jedynka złoto Berlin 1935 jedynka złoto Berlin 1935 dwójka podwójna srebro Lucerna 1934 jedynka srebro Mediolan 1938 jedynka brąz Belgrad 1932 dwójka podwójna brąz Amsterdam 1937 jedynka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Roger Roland Verey (ur. 14 marca 1912 w Lozannie, zm. 6 września 2000 w Krakowie^[1]) – polski wioślarz, medalista olimpijski i mistrz Europy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychował się we Francji, a od 1929 (po śmierci ojca) mieszkał w Krakowie. Był zawodnikiem sekcji wioślarskiej AZS Kraków. Startował w jedynkach i dwójkach podwójnych. Zdobył brązowy medal olimpijski w Berlinie 1936 w dwójkach podwójnych w osadzie z Jerzym Ustupskim. W jedynkach, po wygraniu wyścigu eliminacyjnego, wycofał się w półfinale z powodu przemęczenia wywołanego startami w dwóch różnych konkurencjach^[2].

Był trzykrotnym mistrzem Europy. Zwyciężył w jedynkach w 1933 w Budapeszcie, a dwa lata później w 1935 w Berlinie zdobył złote medale w jedynkach i w dwójkach podwójnych (z Ustupskim). Dwukrotnie był wicemistrzem Europy w jedynkach (Lucerna 1934 i Mediolan 1938), zdobył też brązowy medal w jedynkach (Amsterdam 1937) i dwójkach podwójnych (Belgrad 1932 z Ustupskim). Startował też w powojennych mistrzostwach Europy w Lucernie w 1947 (jako jedyny Polak) i w Amsterdamie w 1949, ale odpadł w repasażach. W 1939 zajął 2. miejsce w jedynkach w Królewskich Regatach w Henley-on-Thames nad Tamizą o „Diamentowe Wiosła”.

Zdobył dwadzieścia dwa tytuły mistrza Polski:

• jedynki: 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1945, 1946, 1947,1948 i 1949
• dwójki podwójne:
  • z Jerzym Ustupskim:1932, 1935, 1936 i 1939
  • z Dezsõ Csaba: 1945, 1946, 1948 i 1949

Po zakończeniu kariery w 1950 był trenerem i sędzią wioślarskim.

Został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” 1935. Wielokrotnie był też w pierwszej dziesiątce: w 1933 był trzeci, w 1937 dziesiąty, w 1938 siódmy, w 1948 także siódmy, a w 1949 ósmy. Laureat Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej za rok 1935^[3][4].

Opublikował wspomnienia 40 000 kilometrów na skifie (Kraków 1957).

Pochowany 12 września 2000 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera IVA-wsch-po lewej Grabowskich)^[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Polski Komitet Olimpijski: Roger Roland Verey – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2021-05-01]. (pol.).
• Roger Verey biographical information. olympedia.org. [dostęp 2020-08-03]. (ang.).
• Film z 1948 z R. Vereyem (przyjmuje kwiaty w 40 sekundzie filmu): Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej.