زبان‌های توریچلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توریچلی
پراکنش:محدوده توریچلی و ساحل و شمار پاپوآ گینه نو (استان‌های سپیک شرقی، ساندوان و مادانگ)
تبار:یکی از خانواده‌های زبانی جهان
زیرگروه‌ها:
اونه (واپی غربی)
مونومبو (بوگیا)
گلاتولوگnucl1708  (توریچلی هسته‌ای)[۱]
{{{mapalt}}}
زبان‌های توریچلی بر اساس فولی (۲۰۱۸)

زبان‌های توریچلی یک خانواده زبانی حدوداً پنجاه زبانه در شمال ساحل پاپوآ گینه نو هستند که حدود ۸۰٬۰۰۰ نفر به آن صحبت می‌کنند. نام این خانواده از کوه‌های توریچلی گرفته شده‌است. پرجمعیت‌ترین و شناخته‌شده‌ترین زبان توریچلی زبان آراپش است که حدود ۳۰٬۰۰۰ گوینده دارد.

امیدوارکننده‌ترین رابطه خارجی برای خانواده توریچلی با زبان‌های سپیک است. در بازسازی هر دو خانواده، ضمایر دارای پسوند جمع -m و پسوند دوگانه -p هستند.

زبان‌ها[ویرایش]

زبان‌های توریچلی به شرح زیر هستند:[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). http://glottolog.org/resource/languoid/id/nucl1708. Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: |chapterurl= missing title (help); Invalid |display-editors=4 (help)
  2. "Sepik Coast - newguineaworld". sites.google.com. Archived from the original on 21 March 2019. Retrieved 21 March 2018.

پیوند به بیرون[ویرایش]