272 Dywizja Piechoty ’40 (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1940 |
Dowódcy | |
Pierwszy | General Hans Petri |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | Borne Sulinowo (dyskokacja) |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | piechota |
272 Dywizja Piechoty (niem. 272. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Borne Sulinowo na mocy rozkazu z 22 maja 1940 roku, w 10. fali mobilizacyjnej w II Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- Struktura organizacyjna w maju 1940 roku:
541., 542. i 543. pułk piechoty, 272. oddział artylerii, 272. kompania pionierów, 272. kompania przeciwpancerna, 272. kompania łączności;
Dowódca dywizji[edytuj | edytuj kod]
- General Hans Petri 7 VI 1940 – 5 X 1940;
Szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]
Dywizja przez cały okres swojego istnienia przebywała w macierzystym okręgu wojskowym. Z chwilą zakończenia działań na zachodzie Europy, jednostkę rozwiązano na mocy rozkazu z 19 lipca 1940.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;