298 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy 298 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 298 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

298 Dywizja Piechoty

298. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940
Dowódcy
Pierwszy	Generalmajor Walther Gräßner
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Świętoszów (formowanie)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota

298 Dywizja Piechoty (niem. 298. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Świętoszów nad Kwisą (Neuhammer am Queis) na mocy rozkazu z 6 lutego 1940 roku, w 8. fali mobilizacyjnej w VIII Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

• Struktura organizacyjna w lutym 1940 roku:

525., 526. i 527. pułk piechoty, 298. pułk artylerii, 298. batalion pionierów, 298. oddział przeciwpancerny, 298. oddział łączności;

• Struktura organizacyjna w czerwcu 1941 roku:

525., 526. i 527. pułk piechoty, 298. pułk artylerii, 298. batalion pionierów, 289. oddział rozpoznawczy, 298. oddział przeciwpancerny, 298. oddział łączności;

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

• Generalmajor Walther Gräßner 6 II 1940 – 1 I 1942;
• Generalleutnant Arnold Szelinski 1 I 1942 – 27 XII 1942;
• Generalmajor Herbert Michälis 27 XII 1942 – 20 III 1943;

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;