Józef Garbień – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Garbień
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Józef Daniel Garbień

Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1896
Łupków

Data i miejsce śmierci

3 maja 1954
Cieszyn

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1910–1914 Pogoń Stryj
Sokół Lwów
1916–1928 Pogoń Lwów 86 (61)
1931–1933 Oldboye Lwów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1922–1926  Polska 8 (2)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons
Józef Garbień
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1896
Stary Łupków

Data śmierci

3 maja 1954

Przebieg służby
Siły zbrojne

Legiony Polskie
Wojsko Polskie

Jednostki

I Brygada Legionów Polskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa)

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Za wierną służbę” Krzyż Obrony Lwowa
Nisza urnowa Józefa Garbienia w kolumbarium cmentarza Powązkowskiego w Warszawie

Józef Daniel Garbień (ur. 11 grudnia 1896 w Łupkowie, zm. 3 maja 1954 w Cieszynie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1922–1926, lekarz i kapitan rezerwy służby zdrowia Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 grudnia 1896 w Łupkowie[1]. Po ukończeniu szkół średnich w Stryju i Lwowie podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Ukończył je z tytułem doktora medycyny. Pracował jako chirurg, a także udzielał się w Radzie Naukowej Wychowania Fizycznego w Warszawie. Od 1933 roku ordynator oddziału chirurgicznego i dyrektor szpitala im. Józefa Piłsudskiego w Chrzanowie.

Jednocześnie już w trakcie pobytu w szkole średniej rozpoczął grę w piłkę nożną, grając w zespole Pogoni Stryj. We Lwowie nie przynależał do żadnego klubu. W związku z zaangażowaniem w działalność Sokoła i Drużyn Strzeleckich, po wybuchu wojny, w sierpniu 1914 roku Garbień wstąpił do I Brygady Legionów. Służył w szeregach 1 pułku piechoty[2]. Po rozwiązaniu brygady trafił na front włoski. Odniósł także ciężką ranę podczas obrony Lwowa. Został mianowany do stopnia kapitana w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (lok. 461). W 1920 roku był członkiem kadry która miała wystąpić na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii. W 1939 podczas wojny obronnej walczył w stopniu majora Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej był więźniem gestapo na ulicy Montelupich w Krakowie. Po II wojnie światowej w okresie stalinowskim był więziony z powodu swoich przekonań.

Jako piłkarz przez 15 lat bronił barw Pogoni Lwów, przez kilka lat pełniąc również funkcję kapitana drużyny. Wystąpił także w 8 oficjalnych spotkaniach polskiej reprezentacji. Zadebiutował 28 maja 1922 w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie. Był to pierwszy wygrany mecz polskiej reprezentacji, a Garbień zdobył swojego premierowego, a dla Polski zwycięskiego gola w 74. minucie meczu, ustalającego wynik na 2:1.

Jako piłkarz i lekarz jednocześnie w 1925 roku wysunął projekt opieki medycznej nad sportowcami.

Zmarł 3 maja 1954 w Cieszynie gdzie pierwotnie był pochowany. W 2014 został ekshumowany i pochowany w nowym kolumbarium cmentarza Powązkowskiego w Warszawie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Pogoń Lwów, mistrz Polski z 1926 r., Garbień stoi pośrodku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Łupków. twojebieszczady.net. [dostęp 2019-05-07].
  2. ↑ Henryk Picheta. Odzew lwowskich sportowców na apel red. Jacka Bryla. Henryk Picheta – Londyn. W,13. „Biuletyn”. Nr 42, s. 57-, Grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Królowie strzelców Mistrzostw Polskich w piłce nożnej
Finały
Liga
Finały
Liga
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Garbień&oldid=72041739”