Piotr Reiss – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Reiss
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1972
Poznań

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik, ofensywny pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1982–1991 Lech Poznań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1993 Kotwica Kórnik
1993–1994 Amica Wronki
1994–1998 Lech Poznań 146 (50)
1998–2001 Hertha BSC 16 (1)
1999–2000 MSV Duisburg (wyp.) 22 (5)
2001–2002 SpVgg Greuther Fürth 9 (0)
2002–2008 Lech Poznań 187 (62)
2009–2012 Warta Poznań 93 (35)
2012–2013 Lech Poznań 8 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2000  Polska 4 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014 Tarnovia Tarnowo Podgórne
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa
Piotr Reiss odbiera wyróżnienie po strzeleniu setnej bramki w Ekstraklasie, 2007.

Piotr Reiss (ur. 20 czerwca 1972 w Poznaniu) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Wychowanek Lecha Poznań, król strzelców polskiej Ekstraklasy, członek Klubu 300 oraz reprezentant Polski. Były trener piłkarzy Tarnovii Tarnowo Podgórne. Pięciokrotny laureat Srebrnej Piłki Głosu Wielkopolskiego dla najlepszego piłkarza Wielkopolski. Współzałożyciel Akademii Piłkarskiej Reissa, szkolącej dzieci w kierunku rozwoju sportowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Zespołu Szkół Geodezyjno-Drogowych im. Rudolfa Modrzejewskiego w Poznaniu[1].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Klubowa[edytuj | edytuj kod]

Na boisku występował jako napastnik i ofensywny pomocnik. Jest uważany za jeden ze współczesnych symboli Lecha Poznań; wychowanek tego klubu i zawodnik do 1991, ponownie reprezentował barwy Lecha w latach 1994-1998, 2002-2008 i 2012-2013, strzelając w czasie wszystkich szczebli kariery w tym klubie niemal 140 bramek[2]. W Polsce poza Lechem Poznań grał w Kotwicy Kórnik, Amice Wronki oraz Warcie Poznań.

Później występował w niemieckiej 1. Bundeslidze – w klubie Hertha BSC już w debiucie 11 grudnia 1998 strzelił pierwszego i jedynego gola w 16 występach. W berlińskim klubie grał w latach 1998-1999 i w 2001. Ponadto był zawodnikiem MSV Duisburg (1999-2000; 1. Bundesliga) i SpVgg Greuther Fürth (2001-2002; 2. Bundesliga).

Do Poznania powrócił w 2002. W 2004 świętował wraz z Lechem zdobycie Pucharu (w meczach finałowych zdobył dwie bramki) i Superpucharu Polski. 9 maja 2007 w meczu przeciwko Widzewowi Łódź strzałem z rzutu wolnego zdobył swojego setnego gola w polskiej lidze dzięki czemu wstąpił do "klubu 100". W sezonie 2006/2007, z dorobkiem 15 bramek, został królem strzelców Orange Ekstraklasy[3].

W polskiej Ekstraklasie zagrał w 327 spotkaniach i zdobył 109 goli. Wszystkie te spotkania rozegrał w barwach Lecha Poznań. 12 kwietnia 2008 podczas wyjazdowego meczu z Legią Warszawa wygranym przez Kolejorza 1:0 wstąpił do "klubu 300"[4].

19 maja 2009 wraz z Lechem zdobył drugi w karierze Puchar Polski (grał w meczach rundy jesiennej).

16 lipca 2009 podpisał kontrakt z I-ligową Wartą Poznań. Przez blisko 3-letnią przygodę z Wartą Reiss występował w tym zespole ze swoim ulubionym numerem – 9, który ustąpił mu Marcin Klatt, gdy Piotr podpisał kontrakt z klubem z Dolnej Wildy.

Po wygaśnięciu umowy z poznańskim I-ligowcem Reiss przez okres wakacyjny pozostawał bez pracodawcy. Jednak 31 sierpnia 2012 podpisał kontrakt z Lechem Poznań obowiązujący przez pół roku. W grudniu przedłużył umowę do czerwca 2013 r.[5].

27 maja 2013 roku Piotr Reiss na konferencji prasowej oficjalnie ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery[6]. 6 dni później zagrał swój ostatni mecz w Ekstraklasie z Koroną Kielce, w którym asystował przy golu Ivana Djurdjevicia[7]. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem "Kolejorza" 2-0[8].

W czerwcu 2014 roku na Inea Stadionie w Poznaniu odbył się pożegnalny benefis Piotra Reissa, w którym drużyna złożona z ówczesnej kadry Lecha zmierzyła się ze składem złożonym z legend poznańskiego klubu, takich jak Piotr Świerczewski, Bartosz Bosacki czy Waldemar Kryger[9].

Piotr Reiss po zakończeniu zawodowej kariery piłkarskiej występował w drużynie oldbojów Lecha Poznań, która rozgrywa swoje mecze w Pucharze Polski[10], a także w Akademii Reissa OSiR Baranowo Poznań, z którą zdołał awansować w roku 2015 z pierwszego miejsca w tabeli poznańskiej A-klasy do rozgrywek na szczeblu okręgowym[11].

Reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił w 4 meczach reprezentacji Polski w piłce nożnej, strzelając jednego gola w meczu przeciwko reprezentacji Słowacji 10 listopada 1998.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

10 października 2014 roku ogłosił podjęcie decyzji o przyjęciu oferty stanowiska szkoleniowca III-ligowego zespołu GKS Tarnovia Tarnowo Podgórne[12]. Podczas krótkiej 2-miesięcznej przygody z klubem, poprowadził drużynę w ośmiu meczach ligowych oraz jednym pucharowym (bilans 2-1-6)[13].

Kontrowersje i zarzuty karne[edytuj | edytuj kod]

20 maja 1998 w 30. kolejce sezonu 1997/98 według słów prowadzącego zawody pomiędzy Petrochemią Płock a Lechem Poznań sędziego Stanisława Żyjewskiego zawodnik Lecha groził mu na boisku połamaniem rąk i nóg, i straszył mafią, jeśli Lech przegra. Lech przegrał 0:1 po podyktowanym w 9. minucie rzucie karnym dla Petrochemii, a Żyjewskiemu nieznani sprawcy wkrótce próbowali podpalić dom. Zawodnik wszystkiemu zaprzeczył, mimo to za zajście został ukarany przez Wydział Dyscypliny PZPN trzymiesięczną dyskwalifikacją, której wykonanie zawieszono na pół roku[14][15][16][17].

2 lutego 2009 Piotr Reiss został zatrzymany w związku ze śledztwem dotyczącym korupcji w polskiej piłce nożnej[18]. W związku z postawieniem mu zarzutów o charakterze korupcyjnym w dniu 3 lutego KKS Lech Poznań zawiesił go bezterminowo w prawach zawodnika klubu[19]. W lutym 2014 Piotr Reiss został ukarany dyscyplinarnie za korupcję przez PZPN[20]. 19 marca 2014 r. Najwyższa Komisja Odwoławcza PZPN uwzględniła odwołanie i uchyliła decyzję Komisji Dyscyplinarnej PZPN z dnia 6 lutego 2014 r. Najwyższa Komisja Odwoławcza PZPN uznała, że nie zgromadzono w postępowaniu Komisji Dyscyplinarnej PZPN dowodów na popełnienie zarzucanych przewinień dyscyplinarnych[21]. W dniu 3 listopada 2021 został prawomocnie skazany przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu za udział w aferze korupcyjnej[22].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

(aktualne 3 czerwca 2013)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Lech Poznań 1994/95 I liga 34 9 3 1 37 10
1995/96 I liga 30 6 2 1 32 7
1996/97 I liga 33 12 1 0 34 12
1997/98 I liga 34 11 3 1 37 12
1998/99 I liga 15 12 1 1 16 13
Hertha BSC 1998/99 Bundesliga 10 1 0 0 10 1
MSV Duisburg (wyp.) 1999/00 Bundesliga 22 5 0 0 0 0 22 5
Hertha BSC 2000/01 Bundesliga 6 0 1 0 1 0 1 1 9 1
SpVgg Greuther Fürth 2001/02 2. Bundesliga 9 0 2 0 11 0
Lech Poznań 2001/02 II liga 13 4 0 0 2 0 15 4
2002/03 I liga 27 4 3 2 30 6
2003/04 I liga 26 13 8 8 34 21
2004/05 I liga 26 9 10 5 2 0 38 14
2005/06 I liga 28 11 8 0 3 0 39 11
2006/07 I liga 28 15 3 1 3 2 1 0 35 18
2007/08 I liga 24 5 1 0 2 0 27 5
2008/09 Ekstraklasa 15 1 2 0 4 0 5 1 26 2
Warta Poznań 2009/10 I liga 33 16 0 0 33 16
2010/11 I liga 29 9 1 0 30 9
2011/12 I liga 31 10 1 0 32 10
Lech Poznań 2012/13 Ekstraklasa 8 1 0 0 0 0 8 1
Ogólnie w karierze 480 154 50 20 12 2 12 2 554 178

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Lech Poznań[edytuj | edytuj kod]

Zdobywca (2): 2003/04, 2008/09
Zdobywca (1): 2004

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Król strzelców (1): 2006/07

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zespół Szkół Geodezyjno-Drogowych w Poznaniu, Odwiedził nas nasz absolwent Piotr Reiss
  2. Adam Godlewski. Tytuł dla Lecha w pełni zasłużony. „Express Bydgoski”, s. 16, 2022-05-28. 
  3. Reiss królem strzelców. [dostęp 2009-02-04]. (pol.).
  4. Michał Jankowski: Piotr Reiss w klubie 300. [dostęp 2009-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lutego 2009)]. (pol.).
  5. Korbol: Piotr Reiss przedłużył kontrakt z Lechem. [dostęp 2012-12-14]. (pol.).
  6. Lech Poznań - Serwis o Kolejorzu - Głos Wielkopolski [online], bulgarska.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  7. http://www.sportowefakty.pl/pilka-nozna/361581/godne-pozegnanie-ivana-djurdjevicia-i-piotra-reissa-byl-gol-asysta-prowadzenie-dhttp://www.sportowefakty.pl/pilka-nozna/361581/godne-pozegnanie-ivana-djurdjevicia-i-piotra-reissa-byl-gol-asysta-prowadzenie-d
  8. T-Mobile Ekstraklasa: Lech 2-0 Korona [online], www.90minut.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  9. Benefis Piotra Reissa. Lech Poznań zremisował ze swoją przeszłością sprzed 10 lat [online], www.poznan.sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  10. Piotr Reiss w barwach oldbojów Lecha: Strzeliłem jak Jürgen Klinsmann pod koniec kariery [online], www.poznan.sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  11. Akademia Piłkarska Reissa | Akademia Reissa OSiR Baranowo awansowała do ligi okręgowej! [online], www.akademiareissa.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  12. Piotr Reiss trenerem Tarnovii Tarnowo Podgórne - Gloswielkopolski.pl [online], www.gloswielkopolski.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  13. Piotr Reiss zrezygnował z pracy w trzecioligowej Tarnovii Tarnowo Podgórne! - Gloswielkopolski.pl [online], www.gloswielkopolski.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  14. gazeta.pl: Ikona Lecha Poznań w prokuraturze
  15. rzeczpospolita.pl: Piotr R., koniec legendy
  16. gazeta.pl: Piotr Reiss
  17. sport.pl: Zamiast jedenastki kolejki: pean na cześć Piotra Reissa
  18. Piłkarz Lecha Piotr R. zatrzymany. [dostęp 2009-02-02]. (pol.).
  19. Mecz dwa razy sprzedany. [dostęp 2009-02-03]. (pol.).
  20. Legenda Lecha Poznań ukarana za korupcję. Klub staje po stronie piłkarza - Sport - polskieradio.pl [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2017-11-26].
  21. Decyzja o ukaraniu Piotra Reissa uchylona
  22. Legenda Lecha prawomocnie skazana za korupcję. Jest wyrok ws. Piotra R. [online], www.tvp.info, 4 listopada 2021 [dostęp 2022-06-14] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch, Lech Poznań, wydawnictwo GiA, Katowice 2003 (8. część cyklu Kolekcja Klubów)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]