Kamil Wilczek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamil Wilczek
Ilustracja
Kamil Wilczek (2016)
Pełne imię i nazwisko

Kamil Antoni Wilczek

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1988
Wodzisław Śląski

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Piast Gliwice

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
WSP Wodzisław Śląski
2005–2006 → Silesia Lubomia (wyp.)
2006 UD Horadada
2007 Elche Ilicitano CF
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2008 GKS Jastrzębie 32 (5)
2009–2010 Piast Gliwice 39 (7)
2010–2013 Zagłębie Lubin 42 (3)
2013–2015 Piast Gliwice 66 (29)
2015–2016 Carpi 3 (0)
2016–2020 Brøndby 124 (71)
2020 Göztepe 14 (1)
2020–2022 København 33 (11)
2022– Piast Gliwice 42 (14)
W sumie: 395 (141)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Polska U-19 4 (1)
2009–2010  Polska U-21 8 (0)
2016–2017  Polska 3 (0)
W sumie: 15 (1)
  1. Aktualne na: 8 czerwca 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kamil Antoni Wilczek (ur. 14 stycznia 1988 w Wodzisławiu Śląskim) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika w polskim klubie Piast Gliwice[1], były reprezentant Polski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Wodzisławskiej Szkoły Piłkarskiej, skąd przeszedł do lokalnego klubu Silesia Lubomia, będąc nadal zawodnikiem WSP. Następnie zawodników WSP wypatrzyli skauci hiszpańskiego UD Horadada. Trafił tam razem z innym wychowankiem WSP Wodzisław Śl. Kamilem Glikiem. Po pół roku spędzonym w tym zespole, przeszedł do rezerw Elche CF.

Stamtąd, również po połowie roku, wrócił do Polski. Został zawodnikiem GKS Jastrzębie, gdzie spędził dwa lata. Do wiosny 2013 był piłkarzem Zagłębia Lubin. Jesienią 2013 podpisał 2-letni kontrakt z Piastem Gliwice.

W sezonie 2014/2015 zdobył 20 ligowych bramek i został królem strzelców Ekstraklasy[2]. 8 czerwca 2015 podczas gali Ekstraklasy, podsumowującej sezon 2014/2015, został uhonorowany dwoma tytułami – Napastnika sezonu i Piłkarza sezonu Ekstraklasy[3]. Zawodnik z Wodzisławia Śląskiego, nie przedłużył wygasającego wraz z końcem sezonu kontraktu z Piastem[2].

1 lipca 2015 podpisał 3-letni kontrakt z włoskim klubem Carpi FC[4]. W Serie A zadebiutował 23 sierpnia 2015 w meczu z Sampdorią. W barwach Carpi rozegrał łącznie 4 mecze – 3 w Serie A oraz jeden w rozgrywkach Pucharu Włoch.

22 stycznia 2016 podpisał 3,5-letni kontrakt z duńskim klubem Brøndby IF[5]. Debiutował, 28 lutego 2016, w wygranym 1:0 meczu 19. kolejki Superligaen z Hobro IK, polski napastnik rozegrał całe spotkanie oraz zdobył zwycięskiego gola[6]. 28 grudnia 2018 dyrektor sportowy Troels Bech poinformował o przedłużeniu umowy Brøndby IF z Wilczkiem na kolejne dwa lata[7]. Oznacza to, że nowy kontrakt Kamila Wilczka wygasa dopiero latem 2021[7].

Po bramce zdobytej 24 listopada 2019 w meczu przeciwko Aarhus, stał się najlepszym strzelcem Broendby w historii Superligaen z 70 bramkami na koncie[8].

31 stycznia 2022 wrócił do Polski. Został zawodnikiem Piast Gliwice podpisując 2,5 letni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejne 12 miesięcy.[9]

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Kamil Wilczek ma na swoim koncie występy w reprezentacji Polski do lat 19 oraz 21.

W 2015 roku od selekcjonera reprezentacji Polski Adama Nawałki otrzymał powołanie na mecze eliminacji do Mistrzostw Europy 2016 przeciwko Niemcom i Gibraltarowi[10]. W sierpniu 2016 Adam Nawałka powołał piłkarza na mecz eliminacji do Mistrzostw Świata 2018 przeciwko Kazachstanowi. Zadebiutował w wygranym przez Polskę meczu z Armenią (2:1), zmieniając w 86. minucie spotkania Łukasza Teodorczyka.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 18 września 2022)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
GKS Jastrzębie 2007/08 II liga 22 3 22 3
2008/09 I liga 10 2 1 0 11 2
Razem 32 5 1 0 33 5
Piast Gliwice 2008/09 Ekstraklasa 13 2 1 1 14 3
2009/10 Ekstraklasa 26 5 1 0 27 5
Razem 39 7 1 0 1 1 41 8
Zagłębie Lubin 2010/11 Ekstraklasa 16 3 1 0 17 3
2011/12 Ekstraklasa 16 0 16 0
2012/13 Ekstraklasa 10 0 4 1 14 1
Razem 42 3 5 1 47 4
Piast Gliwice 2013/14 Ekstraklasa 31 9 1 0 1 0 33 9
2014/15 Ekstraklasa 35 20 2 0 37 20
Razem 66 29 3 0 1 0 70 29
Carpi FC 1909 2015/16 Serie A 3 0 1 0 4 0
Razem 3 0 1 0 4 0
Brøndby IF 2015/16 Superligaen 13 5 2 0 15 5
2016/17 Superligaen 30 13 4 2 8 4 42 19
2017/18 Superligaen 30 15 5 6 4 0 39 21
2018/19 Superligaen 33 21 3 2 4 3 40 26
2019/20 Superligaen 14 14 1 0 6 3 21 17
Razem 120 68 15 10 22 10 157 88
Piast Gliwice 2021/22 Ekstraklasa 13 5 1 0 14 6
2022/23 Ekstraklasa 9 3 9 3
Razem 22 8 1 0 23 9
Ogólnie w karierze 324 120 27 11 23 10 1 1 375 143

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 10 listopada 2017)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska 2016 2 0
2017 1 0
Ogólnie 3 0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Brøndby IF[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uwzględniono: Liga Europy UEFA – 17 (7)
  2. Uwzględniono: Puchar Ekstraklasy – 1 (1)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kamil Wilczek wrócił do Piasta Gliwice! [online], piast-gliwice.eu [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  2. a b Artur Długosz: Kamil Wilczek królem strzelców T-Mobile Ekstraklasy. sportowefakty.pl, 2015-06-07. [dostęp 2015-06-08]. (pol.).
  3. Rozdano nagrody w Ekstraklasie za sezon 2014/15. 90minut.pl. [dostęp 2015-06-08]. (pol.).
  4. Beniaminek Carpi pozyskał Kamila Wilczka, [w:] baza Transfermarkt (wiadomości) [dostęp 2015-07-01].
  5. Kamil Wilczek w Brøndby. 90minut.pl. [dostęp 2016-03-24]. (pol.).
  6. Gol Kamila Wilczka w debiucie w Brøndby. 90minut.pl. [dostęp 2016-03-24]. (pol.).
  7. a b Brøndby IF og Kamil Wilczek enige om forlængelse. brondby.com, 2018-12-28. [dostęp 2018-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (duń.).
  8. Kamil Wilczek przeszedł do historii! Najlepszy strzelec w historii klubu Piłka nożna [online], Sport.pl [dostęp 2019-11-24] (pol.).
  9. Kamil Wilczek wrócił do Piasta Gliwice! [online], piast-gliwice.eu [dostęp 2022-09-17] (pol.).
  10. Zagraniczne powołania na mecze z Niemcami i Gibraltarem. 90minut.pl. [dostęp 2015-08-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]