Luizjana – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luizjana
State of Louisiana
État de Louisiane
stan
18. stan od 30 kwietnia 1812
Ilustracja
Charakterystyczny dla Luizjany obszar bagienny bayou
Pieczęć Flaga
Pieczęć Flaga
Dewiza: Union, justice, and confidence
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stolica

Baton Rouge

Kod ISO 3166-2

US-LA

Gubernator

Jeff Landry (R)

Powierzchnia

135 659 km²[1]

Populacja (2020)
• liczba ludności


4 657 757[2]

• gęstość

41,3 os./km²

Strefa czasowa

UTC-06:00
UTC-05:00

Języki urzędowe

angielski i francuski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
31°00′N 92°00′W/31,000000 -92,000000
Strona internetowa
Mapa stanu

Luizjana (ang. Louisiana; wym. /luːˌiːziˈænə/) – stan na południu Stanów Zjednoczonych, u ujścia rzeki Missisipi do Zatoki Meksykańskiej. Ma powierzchnię 135 382 km², z czego 21 455 km² to obszary wodne.

Luizjana graniczy na północy z Arkansas, na wschodzie z Missisipi, a na zachodzie z Teksasem. Jej stolicą jest Baton Rouge, a największym miastem Nowy Orlean (ponad 1,2 mln mieszkańców w obszarze metropolitalnym).

Nad Zatoką Meksykańską rozpościerają się obszary nizinne. W części południowo-wschodniej duży obszar zajmuje delta Missisipi. Na wybrzeżu występują liczne jeziora i bagna.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Mapa zakupu Luizjany w 1803 r.
Mapa Luizjany z 1814 r.

Przed przybyciem Europejczyków terytorium Luizjany było zamieszkane przez liczne plemiona Indian i do dzisiaj wiele miejscowości ma nazwy pochodzące od nazw indiańskich. Rejony dzisiejszej Luizjany były odwiedzane przez hiszpańskich poszukiwaczy El Dorado w pierwszej połowie XVI wieku, niedługo po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. Po daremnych poszukiwaniach bogactw i rozwiniętych państw indiańskich, Hiszpania nie założyła stałych kolonii w rejonie. Po podboju dużo bogatszych terytoriów w Meksyku zagospodarowanych przez stosunkowo wysoko rozwiniętą cywilizację Azteków, Hiszpanie nie widzieli potrzeby osiedlenia się na dziewiczym terytorium nad północnymi wybrzeżami Zatoki Meksykańskiej.

Rejon pozostawał w dziewiczym stanie przez następne 200 lat, aż do końca XVII wieku, kiedy zainteresowała się nim Francja. W 1682 Robert de La Salle dotarł od północy do ujścia rzeki Missisipi i prawem odkrywcy objął ogromne tereny przylegające do niej we władanie Francji. Pierwszą stałą francuską kolonię założył w 1699 Pierre Le Moyne d’Iberville. Otrzymała ona nazwę Luizjana na cześć króla Francji Ludwika XIV (fr. Louis). Swoim zasięgiem obejmowała o wiele większy obszar niż terytorium dzisiejszego stanu, choć jej granice długo nie były jasno zdefiniowane, teoretycznie obejmując wszystkie ziemie leżące przy rzece Missisipi.

W Luizjanie w latach 1717–1720 przymusowo osadzano tzw. „fałszywych solarzy”, osoby bezrobotne i bez stałego miejsca zamieszkania, kobiety lekkich obyczajów i „młodych libertynów”[3].

W 1718 niedaleko ujścia Missisipi założone zostało miasto Nowy Orlean, dokąd w 1722 przeniesiono stolicę kolonii.

Francuzi liczyli, że kolonia będzie rozwijać się szybko i w stosunkowo krótkim czasie zacznie przynosić znaczne korzyści dla Francji. Z wielu względów tak się jednak nie stało i rozwój kolonii był bardzo powolny. Niewielu Francuzów miało ochotę przenieść się do Luizjany i pracować w tamtejszym klimacie, tak więc francuscy właściciele plantacji zaczęli sprowadzać do kolonii niewolników z Afryki.

Po klęskach poniesionych z rąk Anglików podczas wojny siedmioletniej, w wyniku manewrów dyplomatycznych pod koniec wojny, Francja oddała Luizjanę pod panowanie Hiszpanii w 1763. Minęło jednak kilka lat zanim do kolonii dotarli hiszpańscy zarządcy, i przez ten czas rządy sprawowali tam starzy administratorzy francuscy. Nawet po przybyciu władzy hiszpańskiej język i kultura francuska dominowały w kolonii. Liczba ludności wzrosła w wyniku osiedlenia się w Luizjanie wielu Francuzów, którzy zostali wygnani z Akadii, czyli dzisiejszej atlantyckiej części Kanady (Nowa Szkocja i okolice).

Do końca XVIII wieku była ważnym centrum handlowym kontynentu, dzięki wykorzystaniu do transportu drogi wodnej Missisipi i Zatoki Meksykańskiej. Za Luizjanę w tym czasie uznawano 1/3 środkowej części dzisiejszego USA oraz część Kanady. Po rewolucjach amerykańskiej i francuskiej niewolnicy murzyńscy z wyspy Haiti (dzisiejsze państwa Haiti i Dominikana) zbuntowali się, obalając władzę białych właścicieli niewolników. Napoleon utracił tym samym ważną bazę na kontynencie i stojąc przed wizją utraty całej Luizjany (której fizycznie nie był w stanie bronić) zdecydował się sprzedać ją Stanom Zjednoczonym za 15 milionów dolarów (czyli 80 milionów franków). Środki na ten cel pożyczył Amerykanom (z 6% oprocentowaniem) angielski Barings Bank, pomimo tego, że Wielka Brytania znajdowała się wówczas w stanie wojny z Francją. Kupno terenów otworzyło drogę do podboju zachodnich terenów dzisiejszych Stanów Zjednoczonych (Dziki Zachód).

Ważniejsze daty z historii

[edytuj | edytuj kod]
  • 1682 – do ujścia rzeki Missisipi dotarł Robert de La Salle. Terytorium zostało uznane za należne Francji.
  • 1718 – zostało założone miasto Nowy Orlean.
  • 1719 – przybyły pierwsze statki z niewolnikami.
  • 1762 – tereny położone na zachód od rzeki Missisipi Francja przekazała Hiszpanii.
  • 1800 – tereny dzisiejszego stanu Luizjana powróciły pod zwierzchnictwo Francji.
  • 30 kwietnia 1803 – zakup Luizjany przez Stany Zjednoczone.
  • 20 grudnia 1803 – po zakupieniu obszaru Luizjany od Francji została ona przyłączona do Stanów Zjednoczonych.
  • 30 kwietnia 1812 – przyjęcie Luizjany do Unii (18. stan).
  • 1815 – zwycięska bitwa wojsk amerykańskich pod dowództwem generała Andrew Jacksona z wojskami brytyjskiego korpusu inwazyjnego.
  • 2005 – huragan Katrina nawiedził Luizjanę i zalał Nowy Orlean, największe miasto. W wyniku huraganu zginęło ponad 1800 osób, a szkody oszacowano na 108 miliardów dolarów. Była to najdroższa i najbardziej niszczycielska burza w historii USA[4].
  • 2010 – katastrofa ekologiczna spowodowana wyciekiem ropy naftowej.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Podczas gdy czterdzieści osiem z pięćdziesięciu stanów podzielonych jest na hrabstwa, w Luizjanie obowiązują parafie cywilne.

Miejscowości

[edytuj | edytuj kod]
Największe miasta w stanie Luizjana, powyżej 30 000 mieszkańców (2021)[5]

Na terenie stanu Luizjana znajdują się 304 miasta (city lub town) i wsie (village), w tym 4 o liczbie ludności przekraczającej 100 000, 35 powyżej 10 000 mieszkańców, a 156 powyżej 1000 mieszkańców (2021 r.)[5].

Lista miast zamieszkanych przez 4000 lub więcej osób (2021 r.)[5]:

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
Mapa gęstości zaludnienia w Luizjanie

Spis ludności z roku 2020 stwierdza, że stan Luizjana liczy 4 657 757 mieszkańców, co oznacza wzrost o 124 385 (2,7%) w porównaniu z poprzednim spisem z roku 2010[6]. Dzieci poniżej piątego roku życia stanowią 6,5% populacji, 23,4% mieszkańców nie ukończyło jeszcze osiemnastego roku życia, a 15,9% to osoby mające 65 i więcej lat. 51,2% ludności stanu stanowią kobiety[7].

Język

[edytuj | edytuj kod]

Najpowszechniej używanymi językami są[8]:

Rasy i pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 2019 roku, 61,8% mieszkańców stanowi ludność biała (58,2% nie licząc Latynosów), 32,4% to czarnoskórzy Amerykanie lub Afroamerykanie, 2,0% miało rasę mieszaną, 1,8% to Azjaci, 0,6% to rdzenna ludność Ameryki, 0,02% to Hawajczycy i mieszkańcy innych wysp Pacyfiku. Latynosi stanowią 5,4% ludności stanu[9].

Poza osobami pochodzenia afroamerykańskiego, do największych grup należą osoby pochodzenia francuskiego (12,4%), „amerykańskiego” (8,4%), niemieckiego (6,2%), irlandzkiego (6,1%), angielskiego (4,6%) i włoskiego (4,2%). Obecne są także duże grupy osób pochodzenia meksykańskiego (89,7 tys.), szkockiego lub szkocko–irlandzkiego (81 tys.), afrykańskiego subsaharyjskiego lub arabskiego (67,7 tys.), Cajun (51,5 tys.), hondurańskiego (49,4 tys.) i wietnamskiego (33,7 tys.). Liczbę Polaków oszacowano na 20,5 tys.[9]

Religia

[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy Kościół Baptystyczny w Tallulah
 Osobny artykuł: Protestantyzm w Luizjanie.

Luizjana jest czwartym najbardziej religijnym stanem w USA, z 71% mieszkańców określającymi się jako „wysoce religijni”[4].

Struktura religijna w 2014 roku[10]:

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Produkt krajowy brutto Luizjany w 2015 roku osiągnął wartość 214,05 mld USD[12], co uplasowało stan na 24. miejscu w Stanach Zjednoczonych[12]. Roczny wzrost PKB w 2016 roku był ujemy -0,6%, i był to pod tym względem trzeci od końca stan w Stanach Zjednoczonych (średnia dla wszystkich stanów w 2016 roku wyniosła 1,5%)[13]. W przeliczeniu na głowę mieszkańca w 2016 roku PKB wyniósł 43 917 USD co uplasowało stan na 34. miejscu spośród amerykańskich stanów (średnia krajowa w 2016 wyniosła 50 577 USD)[14].

Zasoby i energia

[edytuj | edytuj kod]
Rafineria ropy na rzece Missisipi, w pobliżu Nowego Orleanu

U ujścia rzeki Missisipi, zarówno na lądzie, jak i na morzu Luizjana posiada bogate zasoby ropy naftowej i gazu ziemnego. Inne zasoby obejmują niewielkie złoża węgla i znaczne zasoby biomasy z produktów ubocznych rolnictwa, drewna i odpadów drzewnych[15].

Luizjana znajduje się w pierwszej piątce stanów z największym wydobyciem gazu ziemnego. Formacja Hayaleville Shale jest największym wydobywczym regionem położonym w północno-zachodniej części stanu. Luizjana odbiera i dostarcza gaz ziemny za pośrednictwem rozległej sieci rurociągów międzystanowych. 17 rafinerii ropy naftowej w Luizjanie stanowi prawie jedną piątą krajowego potencjału rafineryjnego i jest w stanie przetwarzać około 3,3 miliona baryłek ropy naftowej dziennie. Jednak w XXI wieku ilość wydobywanej ropy w stanie znacząco spadła[15].

Podstawowym paliwem wykorzystywanym do wytwarzania energii elektrycznej w Luizjanie jest gaz ziemny, który odpowiada za 70% stanowej produkcji. Od dziesięcioleci drugim wiodącym źródłem wytwarzania energii elektrycznej w Luizjanie był węgiel, ale obecnie napędza jedynie ok. 7% produkcji. Dwie elektrownie jądrowe znajdujące się wzdłuż rzeki Missisipi, w 2019 roku stanowiły około 14% krajowej produkcji. Źródła odnawialne stanowią jedynie 4% w produkcji energii elektrycznej w stanie, w tym w większości z zasobów biomasy[15].

Przemysł

[edytuj | edytuj kod]
Łódź rybacka przy Grand Isle
  • chemiczny, spożywczy, środków transportu, elektroniczny, odzieżowy, petrochemiczny, wydobywczy (ropa naftowa, sól, siarka)
  • Główny port: Nowy Orlean – wywóz ropy naftowej i jej produktów, węgla, bawełny i surowców chemicznych – głównie siarki

Luizjana ma jedną z największych koncentracji zakładów petrochemicznych w Stanach Zjednoczonych[15].

Rolnictwo

[edytuj | edytuj kod]
Pole bawełny w parafii Tensas

Rolnictwo jest jedną z najważniejszych gałęzi przemysłu Luizjany, plasującą się w pierwszej trójce, obok przemysłu petrochemicznego i turystyki. Stanowe połowy komercyjne wytwarzają 25% wszystkich owoców morza w kraju, stawiając Luizjanę na pierwszym miejscu pod względem połowów raków, krewetek, aligatorów, menhadenu i ostryg[16].

Najwyższe roczne opady deszczu wśród stanów USA, a także bogate gleby tworzą w Luizjanie różnorodną gospodarkę rolną i sprzyjają rozwojowi rolnictwa[15]:

System prawny

[edytuj | edytuj kod]

System prawny Luizjany odbiega od systemów prawnych w innych częściach USA. W Luizjanie dominuje system prawa kontynentalnego, co odróżnia ją od wszystkich pozostałych stanów w których to obowiązuje powszechne w krajach anglosaskich prawo precedensowe. Jest to pozostałość po wpływach francuskich i opiera się w dużej mierze na zasadach skodyfikowanych w kodeksie Napoleona, aczkolwiek z wyraźną różnicą w stosunku do francuskiego systemu prawa - w Luizjanie sędziowie wciąż mogą interpretować przepisy prawne w ramach precedensu, co we francuskim prawodawstwie jest wykluczone[17].

Luizjana jest także jednym z dwóch stanów (obok Nevady) w którym hazard jest zalegalizowany na obszarze całego stanu.

Symbole stanu

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. State Area Measurements and Internal Point Coordinates. U.S. Census Bureau. [dostęp 2018-04-09]. (ang.).
  2. U.S. Census Bureau QuickFacts: Louisiana [online], census.gov [dostęp 2022-06-09] (ang.).
  3. J. Grabowski, Historia Kanady, Warszawa 2001, s. 86.
  4. a b Casey Leins, 10 Things to Know About Louisiana [online], US News, 2019 [dostęp 2020-06-29] (ang.).
  5. a b c City and Town Population Totals: 2020–2021. U.S. Census Bureau. [dostęp 2023-05-01]. (ang.).
  6. Change in Resident Population of the 50 States, the District of Columbia, and Puerto Rico: 1910 to 2020 [online], 2020 Census Apportionment Results [dostęp 2022-06-09].
  7. U.S. Census Bureau QuickFacts: Louisiana; UNITED STATES [online], census.gov [dostęp 2022-06-09] (ang.).
  8. Data Center Results [online], apps.mla.org [dostęp 2019-01-25].
  9. a b 2019: ACS 1-Year Estimates Detailed Tables [online], data.census.gov [dostęp 2022-06-09].
  10. Adults in Louisiana. Pew Research Center, 2014. [dostęp 2019-01-15].
  11. State Membership Report. The ARDA. [dostęp 2019-01-15].
  12. a b Lam Cao and Robert P. Tate: Gross Domestic Product by State, Annual Statistics for. U.S. Bureau of Economic Analysis. [dostęp 2017-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-05)]. (ang.).
  13. Gross Domestic Product by State: Fourth Quarter and Annual 2016. U.S. Bureau of Economic Analysis. [dostęp 2017-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)]. (ang.).
  14. Per capita Real Gross Domestic Product (GDP) of the United States in 2016, by state. The Statistics Portal. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  15. a b c d e Louisiana – State Energy Profile Analysis – U.S. Energy Information Administration (EIA) [online], eia.gov [dostęp 2020-06-29].
  16. Louisiana Agriculture Articles, Facts & Infographics [online], Farm Flavor [dostęp 2020-06-29] (ang.).
  17. Gordon McKernan Injury Attorneys, How is Louisiana Law Different from Other States? [online], Gordon McKernan Injury Attorneys, 18 stycznia 2023 [dostęp 2024-04-02] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]