French
DeutschPałac Hollenderów we Wrocławiu – Wikipedia, wolna encyklopedia
 nr rej. 519/Wm z 24.06.1993[1] | |
 Dawny Pałac Hollenderów we Wrocławiu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | ul. Międzyrzecka 4 |
| Typ budynku | pałac |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy | 1886 |
| Zniszczono | 1996 |
| Odbudowano | 2005 |
| Właściciel | własność prywatna |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
| 51,092518°N 17,081286°E/51,092518 17,081286 | |
Pałac Hollenderów – dawny pałac znajdujący się przy ul. Międzyrzeckiej we Wrocławiu.
Historia budynku[edytuj | edytuj kod]
Pałac został wzniesiony w 1886 roku w ówczesnej podwrocławskiej wsi Siedlec, w dobrach należących do Fritza Hollendera. Miejsce na nową siedzibę rodzinną znajdowało się w zakolu Oławy w otoczeniu parku krajobrazowego, w sąsiedztwie zabudowań folwarcznych. Pałac został zbudowany na planie prostokąta, w stylu renesansu północnego. Był murowanym, dwukondygnacyjnym budynkiem nakrytym czterospadowym mansardowym dachem. Elewacja, w części parterowej, była boniowana pasami piaskowca i zwieńczona gzymsem koronującym. Całość podzielona była licznymi ryzalitami. W osi elewacji znajdował się portyk wsparty na czterech kolumnach poprzedzony schodami i wykuszami bocznymi; po obu krańcach znajdowały się wykusze wieżyczkowe. W elewacjach bocznych wyróżnia się ryzality środkowe zwieńczone szczytami a od strony południowej znajduje się pięcioosiowy ryzalit jednokondygnacyjny. Prostokątne okna zwieńczone były naczółkami. Wnętrza pałacu dekorowane były (nie zachowaną już) sztukaterią i polichromią[2][3].
Po 1945[edytuj | edytuj kod]
Działania wojenne w 1945 roku nie zniszczyły budynku. Pałac został podzielony na kilka mieszkań komunalnych. W 1996 roku pałac spłonął[2]. Po 2006 roku pałac został odrestaurowany bez zachowania form hełmów poligonalnych wykuszy wieżyczkowych[3]. Obecnie jego właścicielem jest Henry McGovern, były prezes AmRest Holdings.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ a b Harasimowicz 1998 ↓, s. 25.
- ↑ a b Eysymontt 2011 ↓, s. 568.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
- Jan Harasimowicza (red.): Atlas architektury Wrocławia t.II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998.
- Jan Harasimowicz: Encyklopedia Wrocławia. Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-561-5.
