Pałac w Miliczu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac w Miliczu
(niem.) Schloss Militsch
Symbol zabytku nr rej. A/2438/216 z 31.05.1950
Ilustracja
Pałac
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Milicz

Styl architektoniczny

klasycystyczny

Architekt

Karol Geissler

Rozpoczęcie budowy

1797

Ukończenie budowy

1798

Pierwszy właściciel

Joachim Karol Maltzana

Położenie na mapie Milicza
Mapa konturowa Milicza, blisko centrum u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Miliczu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Miliczu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry po prawej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Miliczu”
Położenie na mapie powiatu milickiego
Mapa konturowa powiatu milickiego, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Miliczu”
Położenie na mapie gminy Milicz
Mapa konturowa gminy Milicz, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Miliczu”
Ziemia51°31′50,7360″N 17°16′07,5720″E/51,530760 17,268770

Pałac klasycystyczny w Miliczu – zabytkowy[1] pałac w Miliczu.

Obiekt wybudowany w latach od 1797 do 1798 roku. Projektantem budowli był Karol Geissler, na zlecenie Joachima Karola Maltzana. W 1910 roku dobudowano południowe skrzydło, w którym znajdował się dawny dom zajezdny. Obecnie w pałacu znajduje się Technikum Leśne. Budynek wyglądem przypomina zamek Sanssouci i Neues Palais w Poczdamie. W budynku zachowały się wyposażenie elipsoidalnej sali balowej z drewnianymi kolumnami jońskimi oraz kilku sal sąsiednich. Na dziedzińcu herbowym, położonym w południowym skrzydle znajdują się wmurowane kamienne elementy pochodzące z XV i XVIII w., które wcześniej znajdowały się w dawnym zamku, oraz posąg myśliwego z 1909 roku. Pałac posiada dziedziniec honorowy do którego prowadzi brama z pseudoklasycystycznymi figurkami nimf w kąpieli, oraz Dafne i Ledy z łabędziem, brama jest zbudowana z kostek żużlu wielkopiecowego (proj. Leonhard Schatzel, 1844). Na dziedzińcu zachowana fontanna z płaskorzeźbami (proj. Cornelia Paczka-Wagner, 1929)[2].

W Miliczu urodziła się i mieszkała Maria von Maltzan.

Panowie Milicza[edytuj | edytuj kod]

  • 1590-1625 – Joachim III (1559-1625) – syn Jana Bernarda I
  • 1625-1628 – Joachim IV (1593-1654), Jan Bernard II (1597-1667), Wilhelm, synowie Joachima III
  • 1628-1654 – Joachim IV
  • 1654-1693 – Joachim Andrzej I (1630-1693) – syn Joachima IV
  • 1693-1728 – Joachim Wilhelm (1661-1728) – syn Joachima Andrzeja I, od 1694 r. czeski hrabia.
  • 1728-1729 – Franciszek (1698-1729) – bratanek Joachima Wilhelma
  • 1729-1735 - Leopold Wilhelm (1705-1735) – brat Franciszka
  • 1735-1786 – Joachim Andrzej II (1707-1786) – brat Leopolda Wilhelma
  • 1786-1817 – Joachim Karol II (1733-1817) – syn Joachima Andrzeja II
  • 1817-1850 – Joachim Aleksander (1764-1850) – syn Joachima Karola II
  • 1850-1878 – August (1823-1878) – syn Mortimera Joachima (1793-1843)[3], wnuk Joachima[4]
  • 1878-1921 – Andrzej[5] (1863-1921) – syn Augusta
  • 1921-1940 – Joachim Karol III (1905-1940)[6] – syn Andrzeja
  • 1940-1945 – Jan Mortimer (ur. 1937) – syn Joachima Karola III - faktycznie Elżbieta von Zech[7][8]

Przedstawicielka rodu[edytuj | edytuj kod]

  • Maria von Maltzan (1909-1997) – pisarka, biolog, lekarz weterynarii, działaczka opozycji antyhitlerowskiej

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 444.
  3. Mortimer-von-Maltzahn
  4. Joachim Aleksander (1764-1850)
  5. niem. Andreas von Maltzan
  6. Joachim Karl
  7. Elisabeth Gräfin von Zech
  8. Elżbieta von Zech (1913-2015) wdowa po Joachimie Karolu III