Spichlerz dworski w Siemianowicach Śląskich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spichlerz dworski
w Siemianowicach Śląskich
Symbol zabytku nr rej. A/473/2016 z 16 marca 2016 roku
Ilustracja
Spichlerz od strony pólnocno-wschodniej (2019)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Siemianowice Śląskie

Adres

ul. F. Chopina 6,
41-100 Siemianowice Śl.

Typ budynku

spichlerz; siedziba Muzeum Miejskiego

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1782

Ważniejsze przebudowy

lata 70-80. XX w.

Właściciel

miasto Siemianowice Śl.

Położenie na mapie Siemianowic Śląskich
Mapa konturowa Siemianowic Śląskich, w centrum znajduje się punkt z opisem „Spichlerz dworski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Spichlerz dworski”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Spichlerz dworski”
Ziemia50°18′38,8″N 19°01′49,4″E/50,310778 19,030389

Spichlerz dworski w Siemianowicach Śląskichzabytkowy budynek w Siemianowicach Śląskich, położony przy ulicy F. Chopina 6, w granicach dzielnicy Centrum. Pierwotnie był to spichlerz powstały w 1782 roku, stanowiący część zabudowy pałacowo-parkowej, a od 1991 roku jest siedzibą Muzeum Miejskiego w Siemianowicach Śląskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Spichlerz wchodzi w skład kompleksu pałacowo-parkowego, którego początki sięgają XVII wieku, kiedy to obszar Siemianowic był własnością Mieroszewskich[1]. W 1768 roku zespół pałacowy przeszedł na własność Donnersmarcków[2].

W pobliżu pałacu znajdował się folwark, w skład którego wchodziły: spichlerz, stajnie, obory, stodoły, szopy na narzędzia, warsztat kołodzieja i pomieszczenia do przechowywania paszy[2]. Jako datę powstania spichlerza przyjmuje się 1782 rok – ta data widnieje na belce stropowej drugiej kondygnacji budynku[2][3].

W 1896 roku hrabina Wanda von Donnersmarck sprzedała pałac wraz z folwarkiem koncernowi Hohenlohe-Werke i od tego czasu nie miał on stałego użytkownika[2]. Po II wojnie światowej spichlerz był częścią zabudowy siemianowickiego PGR-u, służąc jako obiekt gospodarczy. W 1974 roku powołano Miejską Izbę Tradycji Ruchu Robotniczego i Perspektyw Miasta, a jej siedzibą stał się budynek spichlerza. Otwarcie Izby w zaadaptowanym na ten cel budynku odbyło się 21 lipca 1974 roku[4].

Po likwidacji siemianowickiego PGR-u, poza spichlerzem i oskrzydlającymi go oficynami, zabudowania stajenne i gospodarcze rozebrano do fundamentów, a w trakcie robót adaptacyjnych w samym spichlerzu zlikwidowany został przejazd bramny[5]. Pod koniec lat 80. XX wieku w otoczeniu spichlerza wzniesiono osiedle mieszkaniowe[6].

27 stycznia 1989 roku powołano Muzeum Społeczne, a 25 lipca 1991 roku przekształcono je w Muzeum Miejskie[4]. W 2009 roku na potrzeby Muzeum Miejskiego w budynku spichlerza wykonano remont dodatkowych pomieszczeń, a także wyremontowano i poszerzono część administracyjną[7].

16 marca 2016 roku spichlerz został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Budynek spichlerza od strony południowo-wschodniej

Spichlerz położony jest przy ulicy F. Chopina 6 w Siemianowicach Śląskich, na terenie dzielnicy Centrum[8]. Stanowi on część siemianowickiego zespołu pałacowo-parkowego, w skład którego wchodzi także m.in.: pałac z oficynami, park czy budynek portierni[3]. Położony jest on około 400 m na północny wschód od zabudowy pałacowej, a po drugiej stronie znajduje się osiedle mieszkaniowe. Od południa do spichlerza prowadzi aleja grabowa[2].

Jest to obiekt o zwartej bryle, powstały na rzucie prostokąta, czterokondygnacyjny, jednotraktowy i jednoprzestrzenny. Kryty jest dachem dwuspadowym z drewnianą więźbą konstrukcji płatwiowo-krokwiowej, pokrytym dachówką[2].

Elewacje północne i południowe spichlerza są pięcioosiowe i kamienne, rozczłonkowane niewielkimi oknami w powtarzającym się rytmie. Okna te na pierwszej kondygnacji od strony południowej są prostokątne, drewniane i skrzynkowe ze szczeblinkami. Na wyższych kondygnacjach i od strony północnej są one w formie leżącego prostokąta, z ceglanymi obramieniami. Od strony północnej, na poziomie czwartej kondygnacji umieszczony jest żurawik, a pod nim drzwi prowadzące na metalową, ewakuacyjną klatkę schodową z połowy lat 90. XX wieku[2].

Wejście do spichlerza wybudowane jest w formie zwieńczonego półkoliście otworu zamkniętego drewnianą bramą, która poprzez sień na przestrzał prowadziła pierwotnie na dziedziniec zabudowań folwarcznych. Nadświetle zostało zaślepione. Podłogi oraz stropy spichlerza są drewniane, a schody kamienne z drewnianymi stopnicami. Cała klatka schodowa jest zabiegowa[2].

Właścicielem obiektu jest miasto Siemianowice Śląskie[9] i stanowi on siedzibę Muzeum Miejskiego w Siemianowicach Śląskich[10].

Spichlerz wpisany jest do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego pod nr. A/473/16[3], a także do gminnej ewidencji zabytków miasta Siemianowice Śląskie[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oskar Kawka: Muzeum Miejskie w Siemianowicach. www.poznaj-slask.pl. [dostęp 2023-12-26]. (pol.).
  2. a b c d e f g h Droń 2014 ↓, s. 2.
  3. a b c d Narodowy Instytut Dziedzictwa: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) - stan na 30 września 2023 roku. Woj. śląskie. nid.pl. [dostęp 2023-12-26]. (pol.).
  4. a b Muzeum Miejskie w Siemianowicach Śląskich: Historia muzeum. muzeum.siemianowice.pl. [dostęp 2023-12-26]. (pol.).
  5. Halor 2000 ↓, s. 167.
  6. Halor 2000 ↓, s. 168.
  7. Derus 2015 ↓, s. 30.
  8. Grodzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej: Geoportal Miasta Siemianowice Śląskie. siemianowice.geoportal2.pl. [dostęp 2023-12-26]. (pol.).
  9. Droń 2014 ↓, s. 1.
  10. Pędzińska 2019 ↓, s. 18.
  11. Pędzińska 2019 ↓, s. 23.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]