João Braz de Aviz – Wikipedia, wolna encyklopedia

João Braz de Aviz
Kardynał prezbiter
Ilustracja
João Braz de Aviz (2010)
Herb duchownego Omnes unum sint
Aby wszyscy byli jedno
Kraj działania

Brazylia, Watykan

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1947
Mafra

Prefekt Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
Okres sprawowania

od 2011

Arcybiskup metropolita Brasílii
Okres sprawowania

2004–2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 listopada 1972

Nominacja biskupia

6 kwietnia 1994

Sakra biskupia

31 maja 1994

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Elena fuori Porta Prenestina

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

31 maja 1994

Miejscowość

Apucarana

Miejsce

katedra Najświętszej Marii Panny z Lourdes

Konsekrator

Domingos Gabriel Wisniewski

Współkonsekratorzy

Silvestre Luís Scandián
Acácio Rodrigues Alves

João Braz de Aviz (ur. 24 kwietnia 1947 w Mafra) – brazylijski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych specjalizujący się w dziedzinie teologii dogmatycznej, biskup pomocniczy Vitórii w latach 1994–1998, biskup diecezjalny Ponta Grossa w latach 1998–2002, arcybiskup metropolita Maringá w latach 2002–2004, arcybiskup metropolita Brasílii w latach 2004–2011, prefekt Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego (do 2022 Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego) od 2011, kardynał od 2012 (najpierw w stopniu diakona, w 2022 promowany do stopnia prezbitera).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święceń kapłańskich udzielił mu 26 listopada 1972 biskup Apucarana, Romeu Alberti. Inkardynowany do tejże diecezji, był m.in. rektorem seminariów w Apucarana (1984-1985) oraz Londrinie (1986-1988). W latach 1989–1992 doktoryzował się na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, zaś w latach 1992–1994 był profesorem seminarium w Londrinie.

Episkopat[edytuj | edytuj kod]

6 kwietnia 1994 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji Vitória, ze stolicą tytularną Flenucleta. Sakry biskupiej udzielił mu biskup Domingos Gabriel Wisniewski. 12 sierpnia 1998 został mianowany biskupem diecezji Ponta Grossa, w stanie Parana.

17 lipca 2002 został prekonizowany biskupem archidiecezji Maringá[1]. 28 stycznia 2004 papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem stolicy - Brasílii[2].

4 stycznia 2011 decyzją papieża Benedykta XVI zastąpił kard. Franca Rodé na stanowisku prefekta Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego[3]. 6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska[4], której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012[5].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

4 marca 2022 papież Franciszek promował go do rangi kardynała prezbitera z zachowaniem dotychczasowej diakonii na zasadzie pro hac vice[6][7].

7 września 2023 papież Franciszek mianował go członkiem Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI MARINGÁ (BRASILE). press.vatican.va, 2002-07-17. [dostęp 2019-02-12]. (wł.).
  2. RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI BRASÍLIA (BRASILE) E NOMINA DEL SUCCESSORE. press.vatican.va, 2004-01-28. [dostęp 2019-02-12]. (wł.).
  3. RINUNCIA DEL PREFETTO DELLA CONGREGAZIONE PER GLI ISTITUTI DI VITA CONSACRATA E LE SOCIETÀ DI VITA APOSTOLICA E NOMINA DEL NUOVO PREFETTO. press.vatican.va, 2011-01-04. [dostęp 2019-02-12]. (wł.).
  4. ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. press.vatican.va, 2012-01-06. [dostęp 2019-02-12]. (wł.).
  5. Nowi kardynałowie kreowani przez Benedykta XVI. osservatoreromano.va, 2012-02-19. [dostęp 2019-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-13)]. (pol.).
  6. Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].
  7. Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].
  8. Nomina di Membri del Dicastero per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti [online], press.vatican.va [dostęp 2023-09-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]