French
DeutschKugelblitz – Wikipedia, wolna encyklopedia
 model w skali 1/35 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 5 osób |
| Historia | |
| Prototypy | 1944 |
| Egzemplarze | 5 egz. |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 12-cylindrowy, gaźnikowy silnik rzędowy o pojemności 11 867 cm³ typu Maybach HL 120TRM |
| Transmisja | mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa | 470 l |
| Pancerz | stalowy |
| Długość | 5920 mm |
| Szerokość | 2950 mm |
| Wysokość | 2400 mm |
| Masa | bojowa: 23 000 kg |
| Moc jedn. | 8,84 kW/t (12 KM/t) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 38 km/h |
| Zasięg pojazdu | 200 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) | bez przygotowania: 1000 mm |
| Rowy (szer.) | 2200 mm |
| Ściany (wys.) | 600 mm |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x działko MK 103 kal. 30 mm 1 x karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm | |
Flakpanzerkampfwagen IV Kugelblitz (niem. „piorun kulisty”) – (zwany też „Leichter Flakpanzer IV (3 cm) Kugelblitz”) prototypowe niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze testowane pod koniec II wojny światowej.
W styczniu 1944 wobec panowania Aliantów w powietrzu, rozpoczęto prace nad nowym pojazdem przeciwlotniczym. Początkowo planowano użyć działek 30 mm wraz z wcześniej zaprojektowaną do U-Bootów wieżą. Projekt okazał się jednak niewypałem i firmie Daimler-Benz zlecono zaprojektowanie nowej wieży.
Nowy pojazd składał się ze zmodyfikowanego podwozia czołgu PzKpfw IV (montowanie pierścienia wieży z czołgu Tygrys) i zamkniętej, opancerzonej wieży z dwiema armatami automatycznymi MK 103 kalibru 30 mm (zapas amunicji 1200 sztuk) oraz służącym do samoobrony karabinem maszynowym MG 34 (zapas amunicji 1200 naboi). Wieża umożliwiała wychylanie armaty w zakresie od -5° do +70°. Identyczną wieżę planowano także montować na podwoziach czołgów PzKpfw 38(t).
Kugelblitz miał być konstrukcją znacznie bardziej zaawansowaną niż inne samobieżne działa przeciwlotnicze eksploatowane podczas wojny. Był to jedyny niemiecki pojazd przeciwlotniczy z całkowicie opancerzoną wieżą. Planowano także zwiększenie siły ognia przez powiększenie uzbrojenia wieży o dwa działka kalibru 20 mm.
Przed zakończeniem wojny wyprodukowano 2 prototypy i 3 seryjne egzemplarze działa Kugelblitz.
Jeden Kugelblitz walczył w okilicach miasteczka Spichra w Turyngii. Pojazd został zniszczony, jego wrak znajdował się w Wzgórzu Spatenberg. Część wieży pojazdu została wydobyta w 1999r.[1] Wieża została odrestaurowana i znajduje się w Zbiorze dydaktyczny Wojskowej Szkoły Obrony Powietrznej w Rendsburgu.
Los większości pojazdów nie jest znany.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gemeinde Mihla [online], mihla.de [dostęp 2023-07-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.
- David Doyle, Niemieckie pojazdy wojskowe II wojny światowej, 2005 (2012 PL), Poznań, Vesper ISBN 978-83-7731-080-0