Sturmgeschütz III (Fl) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | Samobieżny miotacz ognia |
Trakcja | Gąsienicowa |
Załoga | 4 |
Historia | |
Produkcja | 1944 |
Wycofanie | 1945 |
Egzemplarze | 10 |
Dane techniczne | |
Silnik | V-12, chłodzony cieczą silnik typu Maybach HL 120TRM o mocy 265 KM |
Poj. zb. paliwa | 310 l |
Długość | 5,52 m |
Szerokość | 2,95 m |
Wysokość | 2,16 m |
Masa | 23 t |
Osiągi | |
Prędkość | 40 km/h |
Zasięg pojazdu | 140 km na drodze, 85 km w terenie |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x miotacz ognia Flammenwerfer kal. 14 mm 1 x karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 600 szt.) | |
Użytkownicy | |
III Rzesza |
Sturmgeschütz III (Fl) – niemiecki samobieżny miotacz ognia na podwoziu działa szturmowego Sturmgeschütz III, używany podczas II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W grudniu 1943 roku Hitler rozkazał przebudować 10 Sturmgeschützów III na samobieżne miotacze ognia. Początkowo zamierzano przebudować nowo wyprodukowane pojazdy, ale ostatecznie zdecydowano się wykorzystać 10 starszych, które wróciły do fabryki w celu przeprowadzenia remontu generalnego. Dziewięć pojazdów zakończono przebudowywać w maju 1944 r., a ostatniego oddano w kolejnych miesiącach. Jeden z pojazdów miał wypadek w lipcu 1944 r., po którym został przebudowany. Kolejne dwa pojazdy przebudowano z powrotem na działa szturmowe jeszcze w tym samym roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David Doyle: Niemieckie pojazdy II wojny światowej. Poznań (Polska): Vesper, 2005 (świat), 2012 (Polska), s. 250. ISBN 978-83-7731-080-9.