Sebastian Colloredo podczas mistrzostw świata w 2013 roku Sebastian Colloredo (ur. 9 września 1987 w Gemona del Friuli [1] włoski skoczek narciarski , reprezentant klubu G.S. Fiamme Gialle . Olimpijczyk (2006, 2010, 2014 i 2018), uczestnik mistrzostw świata seniorów (2005, 2007, 2009, 2011, 2013, 2015, 2017 i 2019), mistrzostw świata w lotach (2008, 2010, 2012, 2014, 2016 i 2018), mistrzostw świata juniorów (2003–2005) i zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2003) oraz medalista mistrzostw kraju .
Pierwszy skok oddał w 1993. W 2004 był 8. na mistrzostwach świata juniorów w Strynie , a rok później w Rovaniemi zajął 10. lokatę. Jego najlepszy wynik w Pucharze Świata to ósme miejsce w Lillehammer (3 grudnia 2006). W 2006 startował na igrzyskach olimpijskich w Turynie , nie odniósł jednak większych sukcesów (27. miejsce na skoczni normalnej, 36. na skoczni dużej i 11. w drużynie z Andreą Morassim , Alessio Bolognanim i Davide Bresadolą ).
23 listopada 2012 podczas pierwszego w historii mieszanego konkursu drużynowego, inaugurującego sezon 2012/2013 Pucharu Świata w skokach narciarskich Sebastian Colloredo wraz z Eleną Runggaldier , Andreą Morassim i Evelyn Insam zajęli trzecie miejsce, przegrywając z Norwegami i Japończykami[3]
Jego rekord życiowy wynosi 221 m, a ustanowił go w treningu przed kwalifikacjami do konkursu indywidualnego w Planicy w 2017 i jest byłym rekordem Włoch[2]
Po sezonie 2018/2019 zakończył karierę sportową[4]
Starty S. Colloredo na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 27. 12 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 95,0 m 226,5 pkt 40,0 pkt Lars Bystøl 36. 18 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 114,0 m – 90,2 pkt 186,7 pkt Thomas Morgenstern 11. 20 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[a] 121,0 m – 328,4 pkt (105,3 pkt ) 655,6 pkt Austria 29. 13 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 96,5 m 229,0 pkt 47,5 pkt Simon Ammann 27. 20 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 indywid. 118,5 m 120,5 m 202,2 pkt 81,4 pkt Simon Ammann 28. 9 lutego 2014 Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 97,0 m 94,0 m 232,6 pkt 45,4 pkt Kamil Stoch 30. 15 lutego 2014 Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 130,5 m 124,5 m 219,6 pkt 59,1 pkt Kamil Stoch 42. 10 lutego 2018 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 91,0 m – 83,8 pkt 175,5 pkt Andreas Wellinger 40. 17 lutego 2018 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 121,0 m – 102,7 pkt 183,0 pkt Kamil Stoch 11. 19 lutego 2018 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[b] 115,0 m – 364,5 pkt (94,3 pkt ) 734,0 pkt Norwegia
Starty S. Colloredo na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 49. 19 lutego 2005 Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 indywid. 83,5 m – 97,0 pkt 159,0 pkt Rok Benkovič 15. 20 lutego 2005 Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 druż.[c] – 271,0 pkt (0,0 pkt ) 699,5 pkt Austria 45. 25 lutego 2005 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 109,0 m – 89,7 pkt 223,5 pkt Janne Ahonen 12. 26 lutego 2005 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[c] 114,5 m – 345,3 pkt (101,2 pkt ) 792,0 pkt Austria 43. 24 lutego 2007 Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 97,5 m – 66,0 pkt 200,1 pkt Simon Ammann 24 lutego 2007 Sapporo Ōkurayama K-90 HS-98 indywid. 85,0 m 98,0 pkt Nie zakwalifikował się. 35. 21 lutego 2009 Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 92,5 m – 118,5 pkt 163,5 pkt Wolfgang Loitzl 25. 27 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 119,5 m – 112,6 pkt 28,7 pkt Andreas Küttel 11. 28 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[d] 118,0 m – 394,6 pkt (108,9 pkt ) 639,7 pkt Austria 12. 26 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 97,0 m 230,4 pkt 38,8 pkt Thomas Morgenstern 11. 27 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[e] 95,5 m – 417,8 pkt (110,2 pkt ) 607,7 pkt Austria 29. 3 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 118,0 m 120,0 m 218,6 pkt 59,9 pkt Gregor Schlierenzauer 36. 23 lutego 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 91,0 m – 98,5 pkt 154,1 pkt Anders Bardal 7. 24 lutego 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz.[f] 95,0 m 97,5 m 923,1 pkt (238,3 pkt ) 87,9 pkt Japonia 32. 28 lutego 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 122,0 m – 120,8 pkt 175,0 pkt Kamil Stoch 8. 2 marca 2013 Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[g] 122,5 m 120,0 m 965,9 pkt (251,7 pkt ) 170,0 pkt Austria 44. 21 lutego 2015 Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 82,0 m – 91,2 pkt 161,5 pkt Rune Velta 9. 22 lutego 2015 Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 83,5 m – 374,5 pkt (87,7 pkt ) 543,4 pkt Niemcy 42. 26 lutego 2015 Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 108,5 m – 77,2 pkt 191,5 pkt Severin Freund 12. 28 lutego 2015 Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[i] 101,0 m – 214,7 pkt (54,0 pkt ) 657,9 pkt Norwegia 37. 25 lutego 2017 Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,5 m – 107,3 pkt 163,5 pkt Stefan Kraft 7. 26 lutego 2017 Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[j] 89,0 m 83,0 m 848,1 pkt (214,6 pkt ) 187,4 pkt Niemcy 43. 2 marca 2017 Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 107,0 m – 89,9 pkt 189,4 pkt Stefan Kraft 47. 23 lutego 2019 Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 106,5 m – 78,8 pkt 200,6 pkt Markus Eisenbichler 22. 1 marca 2019 Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 92,5 m 93,5 m 196,4 pkt 21,9 pkt Dawid Kubacki 8. 2 marca 2019 Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[k] 93,0 m 97,5 m 801,4 pkt (196,3 pkt ) 210,8 pkt Niemcy
Starty S. Colloredo na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 36. 22–23 lutego 2008 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 171,5 m – 154,8 pkt 680,6 pkt Gregor Schlierenzauer 24. 19–20 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 indywid. 189,0 m 194,5 m 193,0 m 194,5 m 710,0 pkt 225,8 pkt Simon Ammann 8. 21 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 druż.[l] 173,5 m 189,0 m 1219,6 pkt (335,4 pkt ) 421,8 pkt Austria 32. 24–25 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 191,5 m – 147,3 pkt 261,4 pkt Robert Kranjec 39. 14–15 marca 2014 Harrachov Čertak K-185 HS-205 indywid. 145,5 m – –[m] –[m] 118,6 pkt 272,4 pkt Severin Freund 39. 15–16 stycznia 2016 Bad Mitterndorf Kulm K-200 HS-225 indywid. 150,0 m – – –[m] 93,1 pkt 547,0 pkt Peter Prevc 28. 19–20 stycznia 2018 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 159,0 m 184,0 m 191,5 m –[m] 439,0 pkt 212,9 pkt Daniel-André Tande
Starty S. Colloredo na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS [q] Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 8. 6 lutego 2003 Sollefteå Hallstabacken K-107 – druż.[n] 93,5 m 92,5 m 747,2 pkt (166,5 pkt ) 198,0 pkt Austria 54. 8 lutego 2003 Sollefteå Hallstabacken K-107 – indywid. 80,0 m 81,0 m 118,5 pkt 142,5 pkt Thomas Morgenstern 8. 5 lutego 2004 Stryn Bjørkelibakken K-90 – druż.[o] 88,5 m 89,0 m 808,5 pkt (218,5 pkt ) 146,5 pkt Austria 8. 7 lutego 2004 Stryn Bjørkelibakken K-90 – indywid. 92,0 m 89,0 m 230,0 pkt 43,5 pkt Mateusz Rutkowski 10. 23 marca 2005 Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 druż.[p] 93,5 m – 358,5 pkt (121,0 pkt ) 623,5 pkt Słowenia 10. 25 marca 2005 Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 indywid. 91,5 m 89,0 m 228,5 pkt 23,5 pkt Joonas Ikonen
Starty S. Colloredo na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ] Źródło[7] 2004 punkty - - - q - - - 0 2005 punkty - - - - 31 - - - 0 2006 punkty - 19 - 47 - 18 - - 42 7 61 2007 punkty - 27 24 - 22 27 - - 31 37 24 2008 punkty - - - 33 - - - - dq q 0 2009 punkty 20 17 11 15 - - - - q 65 2010 punkty 42 39 q - - - - 22 q 9 2011 punkty - - 20 q 19 13 - - - 11 - 67 2012 punkty 11 22 9 - - - - 17 - 76 2013 punkty 44 40 - - - - - - - - - 0 2014 punkty - q 28 - - - - 41 25 9 2015
French
Deutsch
.jpg)
Turyn/Pragelato 
Vancouver/Whistler 
Soczi/Krasnaja Polana 
Pjongczang 
Oberstdorf 
Sapporo 
Liberec 
Oslo 
Falun 
Lahti 
Seefeld/Innsbruck 
Planica .svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
