French
DeutschSimon Aspelin – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1974 | |||||||||
| Wzrost | 185 cm | |||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 1998 | |||||||||
| Zakończenie kariery | 17 lipca 2011 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 436 (17 sierpnia 1998) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 12 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 7 (3 marca 2008) | |||||||||
| Australian Open | QF (2006) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (2005, 2007–2009, 2011) | |||||||||
| Wimbledon | QF (2004, 2006, 2009) | |||||||||
| US Open | W (2007) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Simon Olof Karl Aspelin (ur. 11 maja 1974 w Saltsjöbaden) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Praworęczny Szwed karierę zawodową rozpoczął w roku 1998, po studiach w USA (Pepperdine University w Malibu, Kalifornia).
W grze pojedynczej nie osiągnął większych sukcesów; najwyżej w rankingu singlistów był na 436. miejscu w sierpniu 1998 roku.
Aspelin przede wszystkim występował w rozgrywkach deblowych odnosząc w przeciągu swojej kariery 12 zwycięstw w turniejach rangi ATP World Tour oraz w dalszych 21 turniejach grał w finale. Jego największym sukcesem w karierze jest zwycięstwo w wielkoszlemowym US Open z 2007 roku w grze podwójnej. Wspólnie z Julianem Knowlem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. czołową parę w rankingu Boba i Mike’a Bryanów. W finale para szwedzko–austriacka pokonała debel Lukáš Dlouhý–Pavel Vízner. Ponadto Aspelin jest finalistą Tennis Masters Cup z roku 2007, gdzie grał ponownie z Julianem Knowlem. W finale przegrali z parą Mark Knowles–Daniel Nestor. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie Aspelin, tworząc duet z Thomasem Johanssonem, wywalczyli srebrny medal ponosząc porażkę w finale ze Szwajcarami, Rogerem Federerem oraz Stanislasem Wawrinką. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów szwedzki tenisista osiągnął na początku marca 2008 roku – nr 7.
W roku 2001 Aspelin zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa. Jest półfinalistą edycji z roku 2007. Wtedy to w rundzie o finał Szwedzi przegrali z USA 4:1. Łącznie w reprezentacji Szwecji rozegrał czternaście meczów – dwa przegrane pojedynki w singlu oraz sześć wygranych, a także sześć przegranych w deblu.
Dnia 17 lipca 2011 roku, po przegranym finale w Båstad, Aspelin zakończył karierę tenisową[1][2].
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (12–21)[edytuj | edytuj kod]
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 13 lutego 2000 | Marsylia | Twarda (hala) |  Johan Landsberg |  Juan Ignacio Carrasco Jairo Velasco Jr | 7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 1. | 15 lipca 2001 | Båstad | Ceglana |  Andrew Kratzmann |  Karsten Braasch Jens Knippschild | 6:7(3), 6:4, 6:7(5) |
| Finalista | 2. | 29 lipca 2001 | Kitzbühel | Ceglana | Andrew Kratzmann | Àlex Corretja Luis Lobo | 1:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lutego 2002 | Buenos Aires | Ceglana | Andrew Kratzmann | Gastón Etlis Martín Rodríguez | 6:3, 3:6, 4–10 |
| Finalista | 4. | 14 kwietnia 2002 | Estoril | Ceglana | Andrew Kratzmann | Karsten Braasch Andriej Olchowski | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 25 maja 2003 | Sankt Pölten | Ceglana |  Massimo Bertolini |  Sarkis Sarksjan Nenad Zimonjić | 6:4, 6:7(8), 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 13 lipca 2003 | Båstad | Ceglana | Massimo Bertolini | Lucas Arnold Ker Mariano Hood | 6:7(3), 6:0, 6:4 |
| Finalista | 5. | 14 września 2003 | Bukareszt | Ceglana |  Jeff Coetzee | Karsten Braasch Sarkis Sarksjan | 6:7(7), 2:6 |
| Finalista | 6. | 11 lipca 2004 | Båstad | Ceglana | Todd Perry |  Mahesh Bhupathi Jonas Björkman | 6:4, 6:7(2), 6:7(6) |
| Finalista | 7. | 18 lipca 2004 | Stuttgart | Ceglana | Todd Perry |  Jiří Novák Radek Štěpánek | 2:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 9 stycznia 2005 | Adelaide | Twarda | Todd Perry |  Xavier Malisse Olivier Rochus | 6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 9. | 16 stycznia 2005 | Auckland | Twarda | Todd Perry |  Yves Allegro Michael Kohlmann | 4:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 4. | 6 lutego 2005 | Delray Beach | Twarda | Todd Perry | Jordan Kerr Jim Thomas | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 20 lutego 2005 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Perry | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 10. | 19 czerwca 2005 | Nottingham | Trawiasta | Todd Perry |  Jonatan Erlich Andy Ram | 6:4, 3:6, 5:7 |
| Finalista | 11. | 24 lipca 2005 | Indianapolis | Twarda | Todd Perry | Paul Hanley Graydon Oliver | 2:6, 1:3 krecz |
| Finalista | 12. | 24 października 2005 | Tokio | Twarda | Todd Perry |  Satoshi Iwabuchi Takao Suzuki | 4:5(3), 4:5(13) |
| Finalista | 13. | 15 stycznia 2006 | Auckland | Twarda | Todd Perry |  Andrei Pavel Rogier Wassen | 3:6, 7:5, 4–10 |
| Zwycięzca | 6. | 29 października 2006 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Todd Perry |  Julian Knowle Jürgen Melzer | 6:1, 7:6(3) |
| Finalista | 14. | 14 stycznia 2007 | Auckland | Twarda | Chris Haggard | Jeff Coetzee Rogier Wassen | 7:6(9), 3:6, 2–10 |
| Zwycięzca | 7. | 26 maja 2007 | Pörtschach | Ceglana | Julian Knowle | Leoš Friedl David Škoch | 7:6(6), 5:7, 10–5 |
| Zwycięzca | 8. | 17 czerwca 2007 | Halle | Trawiasta | Julian Knowle |  Fabrice Santoro Nenad Zimonjić | 6:4, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 9. | 15 lipca 2007 | Båstad (2) | Ceglana | Julian Knowle | Martín García Sebastián Prieto | 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 7 września 2007 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Julian Knowle | Lukáš Dlouhý Pavel Vízner | 7:5, 6:4 |
| Finalista | 15. | 18 listopada 2007 | Tennis Masters Cup, Szanghaj | Twarda (hala) | Chris Haggard |  Mark Knowles Daniel Nestor | 2:6, 3:6 |
| Finalista | 16. | 17 sierpnia 2008 | Pekin | Twarda | Thomas Johansson | Roger Federer Stanislas Wawrinka | 3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6 |
| Finalista | 17. | 12 kwietnia 2009 | Cassablanca | Ceglana | Paul Hanley |  Łukasz Kubot Oliver Marach | 6:7(4), 6:3, 6–10 |
| Finalista | 18. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Wesley Moodie | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 11. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley |  Marcelo Melo Filip Polášek | 6:3, 6:3 |
| Finalista | 19. | 25 października 2009 | Sztokholm | Twarda (hala) | Paul Hanley | Bruno Soares Kevin Ullyett | 4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 20. | 14 lutego 2010 | Rotterdam | Twarda (hala) | Paul Hanley | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 12. | 27 lutego 2010 | Dubaj | Twarda | Paul Hanley | Lukáš Dlouhý Leander Paes | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 21. | 17 lipca 2011 | Båstad | Ceglana | Andreas Siljeström | Robert Lindstedt Horia Tecău | 3:6, 3:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Swedish Doubles Player Simon Aspelin to Retire. 10sballs.com. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lipca 2011)]. (ang.).
- ↑ Lindstedt-Tecau Retain Bastad Title; Aspelin Retires From Pro Tennis. atpworldtour.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Simon Aspelin Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2011-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2012)]. (ang.).