تیکسوباکتین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تیکسوباکتین

داده‌های بالینی
کد ATC	None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	Unscheduled
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	Unknown
پیوند پروتئینی	Unknown
متابولیسم	Unknown
اثر دارو	Unknown
نیمه‌عمر حذف	Unknown
دفع	Unknown
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۱۶۱۳۲۲۵-۵۳-۸
پاب‌کم CID	۸۶۳۴۱۹۲۶
کم‌اسپایدر	۳۲۷۸۶۷۶۴
ChEBI	CHEBI:۸۴۱۹۲ Y
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۵۸H۹۵N۱۵O۱۵
جرم مولی	1242.47 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES CC[C@H](C)[C@H]1C(=O)O[C@H]([C@H](C(=O)N[C@H](C(=O)N[C@H](C(=O)N1)C[C@H]2CNC(=N)N2)C)NC(=O)[C@H](CO)NC(=O)[C@H]([C@@H](C)CC)NC(=O)[C@@H]([C@@H](C)CC)NC(=O)[C@@H](CCC(=O)N)NC(=O)[C@H](CO)NC(=O)[C@H]([C@@H](C)CC)NC(=O)[C@@H](Cc3ccccc3)NC)C == مکانیزم اثر ==
InChI InChI=1/C58H95N15O15/c1-12-28(5)42(70-49(79)37(61-11)23-34-19-17-16-18-20-34)53(83)67-39(26-74)51(81)65-36(21-22-41(59)76)48(78)69-44(30(7)14-3)55(85)71-43(29(6)13-2)54(84)68-40(27-75)52(82)73-46-33(10)88-57(87)45(31(8)15-4)72-50(80)38(24-35-25-62-58(60)64-35)66-47(77)32(9)63-56(46)86/h16-20,28-33,35-40,42-46,61,74-75H,12-15,21-27H2,1-11H3,(H2,59,76)(H,63,86)(H,65,81)(H,66,77)(H,67,83)(H,68,84)(H,69,78)(H,70,79)(H,71,85)(H,72,80)(H,73,82)(H3,60,62,64)/t28-,29-,30-,31-,32-,33-,35-,36+,37+,38-,39-,40-,42-,43-,44+,45-,46+/m0/s1

تیکسوباکتین (به انگلیسی: Teixobactin) نوعی آنتی بیوتیک جدید با وزن مولکولی پایین علیه باکتری‌های گرم مثبت است. این آنتی بیوتیک هنوز در مرحله پژوهش است و وارد بازار نشده است.

تیکسوباکتین با استفاده از متد جدیدی به نام تراشه جداسازی (ichip) از کشت باکتری در خاک کشف شد که به پژوهشگران اجازه کشت باکتری‌هایی را می‌دهد که قبلاً غیرقابل کشت بودند. این آنتی بیوتیک از باکتری Eleftheria terrae بدست آمده است.

ظاهراً به دسته جدیدی از آنتی بیوتیک‌ها تعلق دارد که باکتری‌ها را با چسبیدن به لیپید ll و لیپید lll که پیش ماده‌های مهمی در تشکیل دیواره سلولی می‌باشند از بین می‌برد.

اثر ضد میکروبی[ویرایش]

تیکسوباکتین علیه همه‌ی باکتری های گرم مثبت به کار می رود و توانسته استافیلوکوکوس ارئوس و مایکوباکتریوم توبرکلوزیس را بدون هیچگونه مقاومت آنتی بیوتیکی قابل شناسایی از بین ببرد؛ و علیه انتروکوک ها ، کلستریدیوم دفیسیل و باسیلوس آنتراسیس به صورت چشمگیری مؤثر بوده است.

منابع[ویرایش]

https://en.wikipedia.org/wiki/Teixobactin