Marcello Lante della Rovere – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	14 stycznia 1607
Konsekrator	Paweł V
Współkonsekratorzy	Ottavio Paravicini; Carlo Conti
Konsekrowani biskupi
Pietro Antonio Da Ponte	20 maja 1607
Timocrate Aloigi	20 maja 1607
Orazio Maffei	16 września 1607
Fabrizio Degli Afflitti	23 listopada 1608
Girolamo Asteo	23 listopada 1608
Michael Consoli	25 stycznia 1609
Antonio Cesonio	8 grudnia 1609
Juan de Espila	6 lutego 1611
Gabriele Naro	13 grudnia 1613
Agostino Cassandra	28 grudnia 1614
Domenico Pichi	30 listopada 1623
Michael Masserotti	10 marca 1624
Ulysses Gherardini della Rosa	2 lipca 1624
Fabio Olivadisi	30 listopada 1626
Gerolamo Cappello	30 listopada 1626
Nicola Benigno	19 marca 1627
Luca Cellesi	1 sierpnia 1627
Giuliano Viviani	9 grudnia 1629
Felice Franceschini	2 maja 1632
Felix Crocca	11 lipca 1632
Pietro Morari	10 października 1632
Paolo Benzoni	10 października 1632
Pomponio Vetuli	30 listopada 1632
Marco Antonio Parisi	30 listopada 1632
Bartolomeo Gizio	16 stycznia 1633
Giovanni Michele Rossi	16 stycznia 1633
Marc’Antonio Verità	28 sierpnia 1633
Defendente Brusati	9 października 1633
Brandimarte Tommasi	9 października 1633
Gregorio Naro	12 marca 1634
Ippolito Campioni	3 stycznia 1638
Francesco Antonio Biondo	3 stycznia 1638
Marco Antonio Coccini	24 stycznia 1638
Roberto Strozzi	27 czerwca 1638
Bartolomeo Cresconi	10 kwietnia 1639
Giovanni Mauro	26 stycznia 1642
Ascanio Maffei	1 lipca 1646
Bonaventura Claverio	22 lipca 1646
Franciscus Perrone	30 listopada 1648
Francesco Antonio Roberti	30 listopada 1648
Pirro Luigi Castellomata	30 listopada 1648
Współkonsekrowani biskupi
Pompeio Arrigoni	24 lutego 1607
Anselmo Marzato	24 lutego 1607
Benedetto Giustiniani	2 lipca 1612
Francesco Peretti di Montalto	7 czerwca 1650

Marcello Lante della Rovere
	Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1569 ; Rzym
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 1652 ; Rzym
	Biskup Todi
Okres sprawowania	1607-1625
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	1641-1652
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	Brak danych
Nominacja biskupia	18 grudnia 1606
Sakra biskupia	14 stycznia 1607
Kreacja kardynalska	11 września 1606; Paweł V
Kościół tytularny	Ss. Quirico e Giulitta; S. Prassede
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marcello Lante della Rovere (ur. 1569 w Rzymie, zm. 19 kwietnia 1652, w Rzymie) – włoski duchowny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był spowinowacony z papieżem Pawłem V, który 11 września 1606 mianował go kardynałem prezbiterem tytułu Santi Quirico e Giulitta i 18 grudnia 1606 biskupem Todi (był nim do 1625). W 1629 został kardynałem biskupem Palestriny (1629), Frascati (1629-39), Porto e Santa Rufina (1639-41) oraz Ostia e Velletri (od 1641). Przewodniczył obradom konklawe 1644.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

The Cardinals of the Holy Roman Church. Biographical Dictionary
Marcello Lante della Rovere [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-07-29] (ang.).

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1404–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)