3 Front Nadbałtycki – Wikipedia, wolna encyklopedia

3 Front Nadbałtycki
3-й Прибалтийский фронт
Ilustracja
Żołnierze 3 Frontu Nadbałtyckiego w Rydze. Październik 1944
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1944

Tradycje
Rodowód

Front Leningradzki

Dowódcy
Pierwszy

generał armii Iwan Maslennikow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Stawka

3 Front Nadbałtycki (ros. 3-й Прибалтийский фронт) zwany też w literaturze polskiej 3 Frontem Bałtyckim – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Utworzony 18 kwietnia 1944 z części Frontu Leningradzkiego[1]. Dowódca generał pułkownik (od 28 lipca generał armii) Iwan Maslennikow.

W okresie 10 lipca – 22 października 1944 Front brał udział w wyzwalaniu krajów bałtyckich, głównie w walkach o Rygę. Po wyzwoleniu ziem bałtyckich większość związków operacyjnych przeszła do odwodów strategicznych Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa Sił Zbrojnych ZSRR – Stawki.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]