French
Deutsch61 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | listopad 1941 |
| Rozformowanie | sierpień 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | gen. lejtn. Markian Popow |
| Ostatni | gen. płk Paweł Biełow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja wiślańsko-odrzańska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | Front Briański[1] |
61 Armia (ros. 61-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
61 Armia wchodziła w skład Frontu Briańskiego, a dowodził nią gen. lejtn. Markian Popow[3]. Następnie dowodzona była przez gen. płk Pawła Biełowa i wchodziła w skład 1 Frontu Białoruskiego[4]. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. lejtn. Aleksandr Pulko-Dmitriew[5]. W styczniu 1945 roku, w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej 61 Armia działająca z przyczółka warecko-magnuszewskiego oraz 47 Armia nacierająca od strony Modlina, uderzyły w kierunku Błonia oskrzydlając Warszawę z północnego i południowego zachodu, tworząc tzw. kocioł warszawski. Znalazła się w nim niemiecka 9 Armia. Rejon Szczecina 61 Armia osiągnęła 4 marca 1945 roku[6]. Wraz z 2 Armią Pancerną Gwardii uczestniczyła w bitwie o Stargard Szczeciński. W walkach o miasto armia niemiecka straciła około 4 tys. żołnierzy[7].
Dowództwo armii[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy:
- gen. lejtn. Markian Popow
- gen. płk Paweł Biełow
Członek Rady Wojennej:
- gen. mjr Dmitrij Dubrowskij
Szef sztabu:
- gen. por. Aleksandr Pulko-Dmitriew[5].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
w 1945 roku[5]:
- 9 Gwardyjski Korpus Strzelecki – gen. lejt. Grigorij Chaljuzin
- 80 Korpus Armijny – gen. mjr Wiktor Wierżbickij
- 89 Korpus Armijny – gen. mjr Michaił Sijazow
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 145.
- ↑ a b Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
- ↑ Kazakow 1967 ↓, s. 111.
- ↑ Sawicki 2014 ↓, s. 29.
- ↑ a b c Dolata 1971 ↓, s. 589.
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 435.
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 270.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Michał Kazakow: Nad mapą minionych bitew. Warszawa: 1967.
- Tadeusz Sawicki: Wyrok na miasto. Berlin i Moskwa wobec Powstania Warszawskiego. Warszawa: 2014.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1967,
- Greczko A. A., Siły zbrojne państwa radzieckiego, Warszawa 1975.