20 Korpus Zmechanizowany (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

20 Korpus Zmechanizowany
20-й механизированный корпус
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
	Dowódcy
Pierwszy	generał major Andriej Nikitin
Ostatni	generał major Nikołaj Wiedieniew
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Borysów
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane

20 Korpus Zmechanizowany (ros. 20-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie i działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Borysowie na Białorusi.

W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk Frontu Zachodniego^[1]. W tym czasie w 20 KZmech. pełnił służbę Iwan Jakubowski, późniejszy marszałek ZSRR^[2]. W pierwszej połowie lipca 1941 roku był w składzie 13 Armii tego samego Frontu Zachodniego. Uczestniczył w walkach na Białorusi (Bitwa białostocko-mińska) z wojskami Grupy Armii „Środek” w trakcie których praktycznie uległ zagładzie.

Stan 22 czerwca 1941 roku^[3]:

22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 20 389 żołnierzy (57% stanu etatowego) oraz miał na stanie:

93 czołgów, w tym: 80 T-26, 13 BT i 3 czołgi z miotaczami płomieni (chemiczne^[4],
11 samochodów pancernych BA-10 i BA-20,
431 samochodów,
25 ciągników,
92 motocykle.

Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
1941 ГОД: Сколько танков было у Сталина?/ 1941 rok: Ile czołgów miał Stalin?. [dostęp 2016-11-29].