محسن میهن دوست - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محسن میهن دوست
زادهٔ	۸ بهمن ۱۳۲۳ مشهد، ایران
درگذشت	۱۳ شهریور ۱۴۰۱ (۷۷ سال) مشهد، ایران
علت مرگ	بیماری
محل زندگی	مشهد
پیشه	مردم‌شناس، اسطوره‌شناس، تحلیلگر فرهنگ عامه، فیلسوف، شاعر

محسن میهن دوست (۸ بهمن ۱۳۲۳ – ۱۳ شهریور ۱۴۰۱) نویسنده، پژوهشگر، اسطوره‌شناس، مردم‌شناس، شاعر، و اندیشمند ایرانی بود. میهن دوست مقالات و کتاب‌های زیادی در زمینه‌های فرهنگ عامه، اسطوره‌شناسی و مردم‌شناسی نوشته بود.

کتابشناسی[ویرایش]

• اوسنه‌های عاشقی (نشر مرکز، ۱۳۷۸)
• باکره‌های پری زاد (انتشارات توس، ۱۳۷۹)
• سنت شکن (انتشارات توس، ۱۳۷۹)
• نه کلید (انتشارات توس، ۱۳۷۹)
• اگر من بی دم، تو هم بی دم (انتشارت گل آذین، ۱۳۷۹)
• گفتاری از سیاووش شاهنامه (انتشارات کتابسرای تندیس، ۱۳۷۹)
• پژهش عمومی فرهنگ عامه (نشر توس، ۱۳۸۰)
• اوسنه‌های پهلوانی - تغزلی و درنگی تحلیلی و نظری در آنها (نشر مرکز، ۱۳۸۱)
• اوسنه‌های بخت و درنگی تحلیلی نظری در آنها (نشر مرکز، ۱۳۸۲)
• اوسنه‌های خواب و درنگی تحلیلی و نظری در آنها (نشر مرکز، ۱۳۸۲)
• سمندر چل گیس: سی و سه اوسانه (نشر ماکان، ۱۳۸۴)
• اوسنه‌های چند موضوعی و درنگی در اصطلاح "مکر زن!" (انتشارات گل آذین، ۱۳۸۶)
• افسانه‌های دشت توس، پریان آب، انار بهشتی (نشر فقهی، ۱۳۸۷)
• کله فریاد: ترانه‌هایی از خراسان (انتشارات گل آذین، ۱۳۸۸)
• داستان کیخسرو از زبان راوی دشت توس (انتشارات سفیر اردهال، ۱۳۹۰)
• اسطوره آب، چیستی پری (انتشارات ترانه، ۱۳۹۷)
• عاشقانه‌های گریز (انتشارات شمشاد، ۱۳۹۷)

مقالات[ویرایش]

• قصه در قلمرو ادبیات شفاهی (مردم‌شناسی و فرهنگ عامه مردم، پاییز ۱۳۵۴، شماره ۲)^[۱]
• Le Conte dans Ia Litterature Orale(ادبیات شفاهی کونته لو در) (مردم‌شناسی و فرهنگ عامه مردم، پاییز ۱۳۵۴، شماره ۲)^[۲]
• پدیده‌های وهمی دیر سال در جنوب خراسان (هنر و مردم، ۱۳۵۵، شماره ۱۷۱)^[۳]
• درنگ (کتاب ماه هنر، ۱۳۷۹، شماره ۲۵و۲۶)^[۴]
• پنداره‌ها و باورداشت‌های عامیانه (مثال مردمی حق) (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۰، شماره۳۱–۳۲)^[۵]
• عناصر و اشخاص انسانی و غیرانسانی در اوسنه‌های پهلوانی تغزلی (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۰، شماره ۳۹و۴۰)^[۶]
• آتشکام اسطوره (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۱، شماره۴۳–۴۴)^[۷]
• برگی از دلدادگیهای گیتیانه (جهان کتاب (پیاپی ۱۶۴)، بهمن ۱۳۸۱، شماره۱۹–۲۰)^[۸]
• رد پای اشو زرتشت در فرهنگ عامه (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۲، شماره ۵۵و۵۶)^[۹]
• واژگان مرموز، خوانش چند معنایی! (جهان کتاب (پیاپی ۱۷۸)، بهمن ۱۳۸۲، شماره۱۰)^[۱۰]
• درنگی بر بادورهای آیینی، و گردان آب! (همایش ملی قنات، ۱۳۸۳)^[۱۱]
• فهلوی گوی زروانی (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۳، شماره ۶۷و۶۸)^[۱۲]
• اساطیر در گسترهٔ فرهنگ ایران باستان (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۳، شماره ۷۵و۷۶)^[۱۳]
• هزار و یک شب (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۴، شماره ۷۹و۸۰)^[۱۴]
• جادوی کلام و مکر روایتی (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۴، شماره ۸۱و۸۲)^[۱۵]
• وای (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۴، شماره ۸۵و۸۶)^[۱۶]
• کتاب هفت (جهان کتاب (پیاپی ۱۹۹)، آبان ۱۳۸۴، شماره۷)^[۱۷]
• تکلمه یی بر تمرین مدارا و «انتقاد» (اهورا، پاییز و زمستان ۱۳۸۵، شماره۴–۵)^[۱۸]
• نماد گیاه، و گیاه درمانی در باور عامه (رودکی، اسفند ۱۳۸۵ و فروردین ۱۳۸۶، شماره ۱۲ و ۱۳)^[۱۹]
• انگار و داشتی از آیین پهلوانی (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۶، شماره ۱۰۹ و ۱۱۰)^[۲۰]
• موسیقی بومی و فولکلوریک ایران زمین را بیشتر دریابیم (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۱۵)^[۲۱]
• بستری برای جاودانگی (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۱۶)^[۲۲]
• اسطوره، چشمه‌گانی برای هنر (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۱۷)^[۲۳]
• پیوندهای ایرانی و اسلامی اسطورهٔ پارزیفال (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۱۸)^[۲۴]
• تبر ابومسلم در داستانی با استادکاران جوانمرد (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۲۱)^[۲۵]
• دفتری در شناخت کهن الگوی جوان و جوانمردی (کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۲۱)^[۲۶]
• دیگر بنخواهد خاست-در ناگزیری مرگ گیل‌گمش(کتاب ماه هنر، ۱۳۸۷، شماره ۱۲۶)^[۲۷]

منابع[ویرایش]

الگو:مردم‌شناسی الگو:اساطیر